- در اعتراضات بازار تهران و خیابانهای اطراف چه گذشت!؟ + حرف معترضان
- آقای سردار نقدی! دوره سه ساله مرحوم رئیسی به اندازه چند ماه نبود تا دنیا شگفت زده شود؟
- حضور نیروهای نظامی و امنیتی سابق افغانستان در ایران یک تهدید بزرگ است/ از تعداد زیاد تشییع کنندگان یک جنازه درس بگیرید
- اولین واکنش پزشکیان به اعتراضات در بازار تهران: به وزیر کشور دستور دادم با نمایندگان معترضان گفتوگو کند
- روایت خاص کیهان از اعتراضات کسبه در تهران: مکانیسم خیابان فعال شد
- پیشنهاد امام به قالیباف
- واکنش ترامپ به اجازه حمله نتانیاهو به ایران: «برای موشکهای بالستیک، بله. برای سلاح هستهای، سریع!» / ایران میخواهد توافق کند
- فرزین رفت / همتی رییس بانک مرکزی شد
- گزارش میدانی ایسنا از اعتراضات امروز برخی کسبه تهران
- قائمپناه: عذرخواهی میکنیم
راه ارتباطي دولت و مردم / جهانبخش خانجاني
هر دولت براي كسب آراي مردم برنامهاي را ارايه ميدهد و بر اين مبنا سعي ميكند مسيري را ترسيم كند كه مردم بيشترين رضايتمندي را از آن داشته باشند. گروهها، احزاب و شخصيتهاي سياسي از اين رهگذر به حمايت از برنامههاي دولتها ميپردازند. اگر به اين موضوع قائل باشيم كه اين موضوع صرفا به ايام انتخابات برنميگردد و امري فرآيندي است و در طول زمان بايد مورد توجه قرار بگيرد، دولت بايد به عهد خود وفادار بوده و ارتباط مستمري را با حاميان و ساير جريانات سياسي داشته باشد. قبل از انتخابات تنها يك جريان سياسي پشت سر دولت قرار ميگرفت و منتقدين نيز نقدهاي خود را بيان ميكردند. وقتي كه دولت مستقر بايد اسباب گفتوگو و مجاري ارتباطگيري با حاميان خود و در عين حال ساير جريانات و اقشار و گروههاي سياسي را برقرار كند؛ چه كساني كه از او حمايت كردند و چه كساني كه منتقد او بوده و مخالفت ميكردند. اگر اين امر صورت بگيرد، دولت در ادامه كار خود ميتواند از پيشنهادات و راهنماييهاي حاميان خود و در عين حال نقدهاي سازنده منتقدان برخوردار شود. اين مساله مقدور نيست، مگر اينكه مسير گفتوگو هموار شده و در اين صورت دولت زمينه پذيرش آرا و انديشههاي ديگران را فراهم كند. متاسفانه بعد از انتخابات رياستجمهوري مسيري كه قابليت احصا داشته باشد، از جانب دولت براي بهرهمندي از نظرات حاميان و ديدگاههاي منتقدان به وجود نيامد. اگر آقاي معاون اول اين نقد را مطرح كرده است كه دولت گفتوگويي با اصلاحطلبان، اصولگرايان و نخبگان ندارد، به نوعي نقد به خود است.
اين كار امر پسنديدهاي است كه كسي از درون دولت به نقد آن پرداخته باشد اما از طرف ديگر ميتوان نقد كرد كه چرا اينكار توسط دولت صورت نگرفته است. دولت صرفا رييسجمهور يا معاون اول آن نيست. وزراي دولت نيز از همين ويژگي برخوردار هستند. خيلي از وزرا باب گفتوگو و مفاهمه را بستهاند و خود را مبسوطاليد نسبت به افكار عمومي ميدانند و در عمل نشان دادهاند اعتقاد فرآيندي نسبت به نظرات مردم ندارند و خود را بينياز از ديدگاه مردم ميدانند. اين امر يك آفت براي مديريت بخشهاي مختلف و در حالت خاص براي دولت است كه از نظر كارشناسان بهرهمند نشود.
من پيشنهاد ميكنم دولت و به ويژه وزارت كشور زمينه بهرهمندي از نظرات احزاب سياسي، جريانات فكري و تشكلهاي غيردولتي و انجياوها را فراهم كنند تا بتواند در آينده فاصله خود را از مردم كم كنند. پيشتر گفتهام متاسفانه پس از انتخابات تا امروز فاصله بين دولت و مردم و حتي حاميانش افزايش يافته و طبق نظرسنجيها آقاي رييسجمهور آراي بسياري را از دست داده است. اگرچه هنوز نااميد نيستيم. اگر دولت و شخص رييسجمهور و معاونين و وزراي ايشان مسير رفته را اصلاح كرده و از خردجمعي بهرهمند شوند، اين فاصله در كوتاهمدت ترميم شده و تعداد طيفي كه ممكن است در آينده زاويه بيشتري با دولت پيدا كند، كمتر ميشود. نوعي انطباق انديشهاي بين برنامهها و ديدگاههاي دولت به وجود ميآيد. در غير اين صورت اين فاصله افزونتر خواهد شد و دولت و حاميانش در انتخابات گذشته نميتوانند به اهداف خود برسند. اينگونه نيست كه فقط حاميان به اهدافشان نرسند؛ بلكه دولت در ادامه مسيرش با مشكلات عديدهاي مواجه خواهد شد و سرنوشت پاياني دولت مطلوب نخواهد بود.
اعتماد
لینک کپی شد
نظر شما
قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.
