تاریخچه پلی اتیلن

پلی اتیلن، یکی از ساده ترین ترکیبات پلیمری است. واحدهای سازنده این ماده پلیمری، مونومرهای اتیلن هستند که تحت فرآیند پلیمریزاسیون و با استفاده از کاتالیزورهای مناسب تولید می شوند. واحدهای مونومر اتیلن دارای پیوند دوگانه c=c هستند؛ این پیوند غیر اشباع، در اثر واکنش های پلیمری شدن شکسته می شوند و موجب اتصال مونومرهای اتیلن به یکدیگر شده و در نهایت، پلی اتیلن را تشکیل می دهند. در حقیقت، پلی اتیلن ساخته شده یک ماکرومولکول آلی محسوب می شود و به صورت جامدی نیمه شفاف و شفاف از دستگاه خارج می گردد.

جایگاه تولید پلی اتیلن در تاریخ مواد پلیمری

شیمیدان معروف آلمانی به نام "هانس ون پیچمانو" برای اولین بار توانست در سال 1898 با حرارت دادن ترکیب آلی "دی آزومتان"، پلی اتیلن مومی شکل را سنتز کند. تولید این دانشمند در ابتدا به صورت آزمایشگاهی انجام شد، اما پس از گذشت سال ها و با پیگیری تحقیقات سایر دانشمندان، سرانجام پلی اتیلن در سال 1933 به صورت صنعتی و آزمایشگاهی و در سال 1935 به صورت گسترده در صنعت (توسط مایکل پرین) تولید شد. پلی اتیلنی که در اولین تولید صنعتی به دست آمد، پلی اتیلن با دانسیته پایین (LDPE) نام گرفت.

دانشمندانی که در زمینه تولید پلی اتیلن فعالیت می کردند، دریافتند که این فرآیند در عمل بسیار کند است؛ لذا باید از کاتالیزورهای مناسب برای تسریع واکنش ها استفاده می کردند. اولین کاتالیزور پیشنهادی در واکنش پلیمریزاسیون پلی اتیلن، ترکیب اکسید کروم III بود که در سال 1951 توسط دانشمندانی به نام های "رابرت بانکس" و "جان هاسن" به کار گرفته شد.

در سال 1952، "زیگلر" توانست یک کاتالیزور بهتر ارائه دهد و در این زمینه انقلابی عظیم به پا کند. پس از ابداع این کاتالیزور، افراد زیادی از کاتالیزورهای پایه فلزی استفاده کردند و بر همین مبنا، صنعت تولید مواد پلی اتیلن متحول شد و گسترش یافت.

تقسیم بندی مواد پلی اتیلن

پلی اتیلن هایی که در صنعت تولید می شوند به چهار دسته اصلی زیر تقسیم بندی می شوند:

1)     پلی اتیلن سبک (LDPE)

2)     پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE)

3)     پلی اتیلن سبک خطی (LLDPE)

4)     پلی اتیلن با دانسیته متوسط (MDPE)

پلی اتیلن سبک (LDPE)، نوع اولیه پلی اتیلن های صنعتی محسوب می شوند. این نوع پلی اتیلن در مقابل برخی از عوامل محیطی مانند حمله میکروارگانیسم ها مقاوم نبود، به همین دلیل برای بهبود خواص پلی اتیلن ها، تغییراتی در سنتز آن های ایجاد شد و در نهایت محصول به دست آمده، پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) نامیده شد. این نوع پلی اتیلن دارای خواص بسیار ارزشمندی است که موجب شده است از آن در تهیه بسیاری از مواد پلاستیکی از جمله لوله پلی اتیلن استفاده شود.

دسته سوم مواد پلی اتیلن، پلی اتیلن سبک خطی (LLDPE) نام دارند؛ این پلی اتیلن در موارد بخصوصی نظیر تولید برخی از لوله و اتصالات پلاستیکی و لوازم آشپزخانه استفاده می شود.

کاربردهای صنعتی مواد پلی اتیلن

ویژگی های ارزنده پلی اتیلن ها موجب محبوبیت آن ها در صنایع مختلف شده است. بزرگ ترین صنعتی که در حال حاضر از این مواد پلی اتیلنی برای تولید محصولات خود استفاده می کند، صنعت پلاستیک می باشد. مهم ترین کاربردهای مواد پلی اتیلن عبارتند از:

·        تولید کیسه های پلاستیکی بسته بندی

·        تولید کاور و پوشش های مخصوص بسته بندی مواد غذایی

·        تولید پوشش و عایق سیم های برق و مخابراتی

·        تولید و ساخت مواد قالبگیری انواع ظروف نگهداری مواد، بطری ها و مخازن مواد شیمیایی و مواد غذایی

·        تولید انواع لوله های پلی اتیلن تک جداره و دوجداره و لوله کاروگیت

·        ساخت برخی از لوازم و ظروف آشپزخانه

مزایای مواد پلی اتیلن

·        هزینه کم

·        مقاومت بالا در برابر ضربه

·        مقاومت بالا در محیطهای اسیدی و قلیایی

·        دوام و طول عمر زیاد

·        مقاوم در برابر اشعه UV

·        مقاوم در برابر مواد اکسید کننده

صنعت تولید لوله پلی اتیلن  ،پر مصرف ترین صنعت پلی اتیلن

امروزه لوله های پلی اتیلن جایگزین انواع لوله های فلزی و سیمانی شده اند؛ خواص عالی این لوله های پلاستیکی موجب شده است در اکثر شبکه های لوله کشی شهری و روستایی از آن ها استفاده شود. انتخاب و خرید لوله مناسب جهت نصب در خطوط لوله اهمیت زیادی دارد. "گروه صنعتی ایران پایپ" یکی از فعال ترین شرکت ها در زمینه لوله و اتصالات پلی اتیلن است. این شرکت با استفاده از سال ها تجربه و با تکیه بر دانش مهندسی توانسته است در این حوزه به جایگاه مطلوبی دست پیدا کند.

برای دریافت آخرین اطلاعات در زمینه انواع اتصالات و قیمت لوله پلی اتیلن و همچنین استفاده از مطالب و مقالات مهندسی لوله پلی اتیلن می توانید به سایت http://www.hdpe.ir مراج