مردم در موقع مقرر، پاسخی قاطع به افراطیون خواهند داد

نواندیش: ایرانِ پس از ترحیم را چطور می‌توان تحلیل کرد؟ آیا می‌توان به گذار از تحریم امید بست؟ دولت چه کارهایی باید انجام بدهد تا از طریق تعامل مطلوب با دنیا شرایط را به نحو احسن مدیریت کند؟ و.... این پرسش‌ها این روز‌ها اذهان عمومی را به خود مشغول کرده است. به هر حال جامعه‌ای که در سالهای گذشته چالش‌های زیادی را تجربه کرد، بی‌صبرانه منتظر تحقق وعده‌های دولت یازدهم است تا بلکه راه و روش اعتدال بتواند دغدغه‌های موجود را به پایین‌ترین حد ممکن خود برساند.

امام جمعه شمیران با تاکید بر اینکه «امیدواری موجود، امیدواری به جایی است» معتقد است ،وضعیت به وجود آمده شرایط مطلوبی را در آینده‌ای نزدیک رقم خواهد زد.

گفت‌و‌گوی  نواندیش  با حجت الاسلام محسن دعاگو پیرامون ایرانِ پسا تحریم است.

گذار از تحریم را چطور تحلیل می‌کنید؟

ببینید! جمهوری اسلامی از‌‌‌‌ همان سال‌ها یا حتی شاید بتوان گفت، روزهای ابتدایی استقرار نظام اسلامی در ایران دچار تحریم‌هایی شد که به طور آشکار غیرمنصفانه و به دور از انصاف بود. با این حال، واقعیت غیرقابل کتمان این بود که تحمیل تحریم‌ها که از اواخر سال ۸۴ به واسطه رفتارهای آنچنانی دولت شدت گرفت و به قدری که مشکلات و حتی به جرات می‌توان گفت، بحران‌های متعددی را موجب شد و وضعیت به گونه‌ای شد تا حتی دوستان دولت سابق هم از واژه «لب پرتگاه» برای تفسیر آنچه بر جامعه حاکم شده بود، استفاده کنند و دقیقا به همین دلیل «عبور از تحریم» به یکی از شعارهای اصلی انتخابات اخیر ریاست جمهوری بدل شد و حتی گروهی انتخابات را رفراندوم هسته‌ای نامگذاری کردند. در حال حاضر هم شاهد این هستیم که با درایت دستگاه دیپلماسی تحمیل‌ها در حال برداشته شدن است که این اتفاق می‌تواند، اتفاق خوبی تلقی شود

یعنی شرایط جدید به وجود آمده را فقط باید به حساب دولت گذاشت؟

به هر حال دولت روحانی اولین گام‌های اساسی خود را در فضای هسته‌ای برداشت و با توجه به رویکرد اعتدال گونه و واقع بینی که اتخاذ کرده بود، به بلاتکلیفی ۱۰ ساله پایان داد و با به توافق رسیدن با ۱+۵ شرایط را برای بهبودی شرایط و البته برچیده شدن تحریم‌ها فراهم کرد. حالا با گذشت روزهای ابتدایی تعهد به توافق، شاهد کاهش تدریجی تحریم‌ها هستیم و به همین دلیل موجی از اطمینان به جامعه تزریق شده و موجب شده است تا مردم با اعتماد کامل تصمیمات دولت را دنبال کنند.

می توان در انتظار تزریق امید و نشاط بود؟

این مهم اتفاق افتاده است. در این چند سال گذشته به دلیل وضعیت به وجود آمده ناشی از دولتهای نهم و دهم، درگیری‌های ذهنی به بالا‌ترین حد ممکن خد رسیده بود و «نا‌امیدی» پدیده‌ای بود که به طور کاملا نگران کننده‌ای خودنمایی می کرد، مساله‌ای که فعلا حاشیه نشین شده است و اتفاقات این چند وقت نشان می‌دهد که قرار است دغدغه‌های عمومی به حداقل ممکن برسند تا بلکه رضایتمندی عمومی جایگزین سرخوردگی در جامعه شود.

 چرایی مخالفت برخی با سیاستهای دولت یازدهم چیست؟

در این بین نکته قابل تاسف و البته تامل این است که افراطیون بدون توجه به پیام ملت در ۲۴ خرداد، همچنان اصرار به رفتارهای رادیکال دارند و بدون در نظر گرفتن اینکه مشکلات در مسیر سراشیبی قرار گرفته است، از توافق هسته‌ای به عنوان نشانه‌ای از تسلیم پذیری دولت ایران یاد می‌کنند و همچنون گذشته و بدون اینکه به تبعات رفتارهای این جند سال نگاهی بیاندازند، از روحانی و دولتش انتظار دارند تا سیاست تهاجمی را از سر بگیرد و به جای تنش زدایی، تنش زایی را سرلوحه کارش قرار دهد.

آن‌ها می‌توانند بر ذهن جامعه تاثیر بگذارند؟

هرگز. ذهن جامعه آگاه و هوشیار است و این اطمینان وجود دارد که مردم در موقع مقرر، پاسخی قاطع به صاحبان تفکرات اینچنینی خواهند داد و با بی‌توجهی، آن‌ها را از متن به حاشیه سیاست هدایت خواهند کرد. چرا که مردم ایران در برهه‌های مختلف نشان داده‌اند که می‌توانند برابر جریاناتی که مصالح نظام و منافع ملی را تهدید می‌کنند، به طور منطقی بایستند و اجازه ندهند که منافع نظام را به دلیل منفعتهای سیاسی و جریانی با خطر مواجه کنند.

برای حسن ختام مصاحبه حرفی مانده است؟

مردم بدانند که امیدواری موجود، امیدواری به جایی است و وضعیت به وجود آمده شرایط مطلوبی را در آینده‌ای نزدیک رقم خواهد زد.