قاعده منع توسل به زور از اصول تثبیت شده حقوق بین الملل و سازمان ملل متحد است. برغم این امر بارها کشورها ضمن توسل به زور، در تلاش برای مشروع جلوه دادن آن بوده اند. هدف از این مقاله بررسی قاعده منع توسل به زور و استثنائات آن از یکسو و مساله اقدام پيشدستانه نظامي می باشد. چرا که حوادث 11 سپتامبر موجب تفاسیر گسترده از حق دفاع مشروع و نیز طرح دکترین اقدام پیشدستانه شد و برغم مخالفت های بین المللی با آن، امروز همچنان احتمال توسل به اقدامات پیشگیرانه و پیشدستانه وجود دارد. این مقاله بدنبال پاسخ به سوال است که استدلال موافقان اقدامات پیشدستانه یا دفاع مشروع در شرایط قابل پیش بینی چیست و این موضوع چه مبنایی در حقوق بین الملل و سازمان ملل متحد دارد؟ بدین منظور در این مقاله قاعده منع توسل به زور و استثنائات آن، رویکرد سازمان ملل در قبال دفاع مشروع در شرایط قابل پیش بینی و استدلال هاي موافقان و مخالفان اقدام پیشدستانه و دفاع مشروع در شرایط قابل پیش بینی به ویژه در قبال ادعای سرزمینی، در برابر تروریسم، در برابر گسترش سلاح های کشتار جمعی و به منظور حمایت انسانی مورد بررسی قرار می گیرد.
متن كامل در:
فصلنامه مطالعات بين المللي ، سال يازدهم، شماره 4 (پياپي 44)
نظر شما
سخنگوى دولت جواب قاليباف را داد
احمدى نژاد كانديداى ١٤٠٠ است
ماجراى مصاحبه جنجالى امیر دریادار حبیبالله سیاری درباره نقش ارتش كه حذف شد
پلن B سازمان لیگ: در مورد قهرمانی پرسپولیس رأیگیری میشود؟
رحمتی به استقلال اضافه شد
واکنش تاجگردون به ادعای تهدید مسلحانه برای بررسی اعتبارنامه
قرار بود هاشمی رفسنجانی، به جای آیت الله منتظری، قائم مقام رهبری شود
عضو شورای شهر تهران تفهیم اتهام شد
