سبد کالا؛ نیاز اقتصادی یا مشکل فرهنگی؟

نواندیش: سام سکوتی بداغ - این روزها تیتر روزنامه ها و سایت های خبری، موضوع سبد کالاست که دولت تدبیر و امید شاید به دلیل کنترل نقدینگی و رکود تورمی که رئیس جمهور محترم در برنامه صد روزه از آن سخن می راند، نوع و نحوه توزیع آن را مشخص کرده است.
اگر شیوه اجرای آن را کنار بگذاریم، جز در موردی که بحث خواهد شد، بهترین شیوه برای کنترل نا به سامانی های  و بی انضباطی های مالی بازار می تواند همین شیوه پرداخت یارانه کالایی به اقشار کم در آمد باشد.
در تصاویر و اخبار دیده و شنیده می شود که عده ای از مردم عزیز کشورمان در صف های طولانی و فشار جمعیت، در انتظار دریافت سبد کالای اهدایی دولت هستند و این صحنه از نظر جمعی دیگر مورد نقد قرار می گیرد.
سوالی که از منتقدان این صف ها وجود دارد این است که آیا اگر آنها نیز مشمول دریافت بودند، در آن صف ها حضور داشتند؟ و آیادر صورت شمول، چنین کاری را که از آن انتقاد می کنند، انجام می دادند ؟  
مسلما جواب آن منفی است و محل بحث نیز همین است.
 
 بهتر است به برخی رفتارهای شکل گرفته در صف های توزیع سبد کالا بیشتر از زاویه  یک ضعف فرهنگی نگریسته شود تا فقر و ضعف مالی. دوستانی که به این موضوع و منش دولت نقد دارند، در کنار دیدن این نقطه ضعف و ارائه راهکار، به این مشکل فرهنگی نیز بپردازند و سعی در تاباندن نوری بر این  قسمت مغفول کنند.

در اقلام داخل سبد نیز وجود برنج خارجی در سبد کالای ایرانی، کمی به تدبیر دولتمردان ایراد وارد می دانم و نمی دانم که چرا نمایندگان (به جز یکی از نمایندگان استان گیلان) نسبت به آن اعتراضی نکردند. حداقل دولت به صورت نمادین هم که شده سبد گیلانی و مازندرانی ها را که عادت به برنج ایرانی دارند، از برنج های تولیدی خودشان پر می کرد تا برنج  اقبال بلند هندی!
 البته گفته می شود دلیل توزیع برنج هندی، وجود بیش از 2 میلیارد دلار از این نوع محصول در انبارهای دولت است که ماحصل فروش نفت خام به هند است. امید است با اتمام این برنج در دوره های بعدی از برنج ایرانی برای توزیع در سبد کالا استفاده شود.

اگر دولت به تولیدات داخلی خود بها ندهد، مخصوصا برنج و گندم که کالای استراتژیک محسوب می شوند، نتیجه این خواهد بود که مردم، زمین های زراعی خود را به باغ های کیوی و آلوچه تبدیل کنند که در گیلان و خصوصا در شهرهای غربی بسیار مرسوم شده است و یا اینکه پس از زیر کاشت نبردن چند ساله، جهت ویلا سازی به فروش برسانند که آن نیز رشد فزاینده ای داشته است.