مانور مخالفان FATF در سالن خالی

«مخالفان تصویب FATF خواسته‌اند صحنه‌ای را فراهم کنند که غیبت موافقان لوایح در آن برجسته باشد؛ چرا که اگر این دعوتنامه را به طور عمومی برای همه نمایندگان فرستاده‌اند، از کجا می‌دانستند که چه کسانی قطعاً از طیف مخالفان حضور خواهند داشت؟»

روزنامه ایران نوشت: از صبح سه‌شنبه پیامک زده بودند که یک «اجتماع بزرگ» با عنوان «تضمین نمی‌دهیم» با حضور موافقان و مخالفان لوایح چهارگانه FATF برگزار خواهد شد؛ زمان ساعت ۱۸ روز سه‌شنبه و مکان سالن اجتماعات حوزه هنری. اما آن چه در عمل رخ داد نه یک «اجتماع بزرگ» بود و نه یک دعوت واقعی از موافقان و مخالفان. اولاً که کل افراد حاضر در این اجتماع که همگی از مخالفان دولت بودند از چیزی حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ نفر بیشتر نمی‌شدند و معلوم نیست با کدام معیار چنین جماعتی را می‌توان «بزرگ» دانست؛ در حالی که تنها حدود یک سوم سالن محل برگزاری مراسم پر شده بود. ثانیاً مسأله حضور موافقان در این مراسم مطرح بود که خود آن را باید صحنه‌سازی مخالفان FATF دانست تا این‌گونه نشان دهند که طیف موافقان استدلالی نداشته و از رودررویی با رقبا گریزان هستند.

در جلسه دیروز صندلی‌هایی را به‌ نام نمایندگان و چهره‌های شاخص مدافع این لوایح، از علی لاریجانی و محمدرضا عارف گرفته تا علی مطهری، مسعود پزشکیان، محمود صادقی و پروانه سلحشوری رزرو کرده بودند. معنای این رزرو آن بود که این افراد از حضور در یک جلسه انتقادی و قرار گرفتن در مقابل نظر مخالفان گریزان هستند. تنها نماینده موافق حاضر در جلسه هم علی بختیار، نماینده گلپایگان بود.

او برای «ایران» توضیح داد که از موافقان این لوایح هیچ دعوت مشخصی نشده و تنها سه روز قبل در روزهایی که مجلس در تعطیلات صحن علنی است نامه‌ای در کازیه نمایندگان قرار داده شده بود و بدین ترتیب آنها به این جلسه دعوت شده‌اند. به گفته علی بختیار تعداد بسیار زیادی از نمایندگان این نامه را ندیده‌اند و خود او هم اتفاقی متوجه این دعوت شده است. حال آن که دعوت‌کنندگان از قبل با چند نفر از نمایندگان مخالف این لوایح یعنی محمد دهقان، هاجر چنارانی، احسان قاضی‌زاده و اکبر رنجبرزاده برای حضور در این مراسم هماهنگی‌های لازم را انجام داده بودند. پوسترهای این مراسم هم که از قبل منتشر شده بود، نشان می‌داد این چهار نماینده قطعاً در این مراسم حاضر خواهند بود.

علی بختیار معتقد بود همین‌ها نشان از این موضوع دارد که مخالفان خواسته‌اند صحنه‌ای را فراهم کنند که غیبت موافقان لوایح در آن برجسته باشد؛ چرا که اگر این نامه را به طور عمومی برای همه نمایندگان فرستاده‌اند، از کجا می‌دانستند که چه کسانی قطعاً از طیف مخالفان حضور خواهند داشت؟»

گزارش خطا