تذکرة الجواد الخيابانى

آورده اند زاده تبریز بود و هیکلش درشت و نه ریز بود و ریشش همیشه آنکارد و تمیز بود و در شغلش مسلط و تیز بود و اوقات فراغتش با اینترنت و تاریخ و اقتصاد و چیز بود و در مجلس هم کاندیدا نیز بود و اهل سفر از سیدنی و آتن تا پکن و ونیز بود و تراکتور سازی برایش عزیز بود و لهجه انگلیس اش غلیط بود و اشک در چشمانش لیز بود و پوششش کاپشن و بلیز بود و درجه محبوبیتش از اوج تا حضیض!

نواندیش - سعيد معدنچى: آن زاده سنه چهل و پنج، آن فوتبال برایش گنج، آن متولد تبریز، آن داننده نکات ریز، آن در کودکی مجری مراسم صبحگاه مدرسه، آن تحصیلاتش در نقشه کشی و هندسه، آن جذاب برای مردم در گزارش، آن خالق اصطلاحات جدید در ورزش، آن خاطره ساز در حماسه ملبورن، آن حاذق در انگلیسی و دیکشنری، آن مبدع اصطلاح « مای بیگ کانتری»، آن ماهر در ایجاد سوژه‌های ناب، آن آرام بخش برای روحیه و اعصاب!، آن طرفدار شیکاگو ولز در مسابقات بسکتبال، آن شیفته ورزش از راگبی تا بیسبال، آن شهره و سوژه در دابسمش، آن غوطه در بغض و گریه و غش!، آن خواننده رمان« در جستجوی زمان از دست رفته»، آن سوژه ثابت مردم در روزهای هفته، آن گزارشگر بازی های آنچنانی، استاد جواد الدوله خیابانی...

در گزارشگر نامه آمده است، در سنه 71 چون تلفزیون بر استخدام گزارشگر همت گماشت، فراخوانی دادند و از خلق الله خواستند چون به شغل گزارشگری علاقه دارند، خواسته را مکتوب همی کنند، استاد چون فرصت را غنیمت دانست و از حیلت روزگار آگاه بود مرقومه‌ای بسیار موثر تنظیم بکرد و در آن نبشت:« همه حرف‌های‌تان راست نیست و دست از اين کارها برداريد، آمدن به تلويزيون پارتی می‌خواهد.» تهیه کننده چون این نامه بدید سخت تحت تاثیر قرار گرفت و استاد را که آن روز جوانکی 26 سال بود فرا بخواند و او را فرصت و شوکت همی بداد و این چنین بود که چشم ملت به جمال استاد روشن شد و ملتی از حضورش در این کسوت شادمان و اشک و لبخندها و سوژه ها از وی خاطره همی بماند.

نقل است روزی میان دو قوم ایران و بولیوی مسابقه همی درگرفت، چون به پایان رسید استاد به میانه میدان پرید و مربی بولیوی را خفتید و به زبان سلیس انگلیسی مصاحبتی با او ترتیب همی داد، شهره است این مصاحبت در خلق واژگان جدید آن چنان کارساز بود که مربی بولیوی استاد را ریز همی نگاه کرد و خود از اسپانیش به انگلیش تنظیمات لنگوییج تغییرات همی بداد و در برهه ای کوتاه به قدری دو طرف انگلیسی را روان و استوار صحبت بکردندی که کلیپ‌هایش امروزه در آموزشگاه‌های زبان تدریس همی شود و اساتید و جویندگان در پی شنیدش دانلودها بکرده و در فضای مجازی دست به دست بگشته و ملتی از استماعش در وجد و شادی و شعف!

از کرامات او کشف قواعدی عجیب در فوتبال همی بود: «هر تیمی که ببازه یعنی اینکه بازی رو باخته!»، « باران هم به شدت می وزه!»، «خوب الان دو تیم باید هر کدوم 5 تا پنالتی بزنن. باید بگم که هر تیمی که پنالتی ها رو ببره یعنی این که بازی رو برده و هر تیمی هم که ببازه یعنی اینکه بازی رو باخته!»، « کریم انصاری فرد هیچ نسبتی با برادران انصاری فر نداره! به خصوص با محمد حسن!»، «یک سانتر بی هدف ... و گل!»، «چک اسلوواکی یک کشور بوده که دوپاره شده و چک و اسلوواکی شده!»، «هر چه دقایق بیشتری از بازی سپری می شه به پایان بازی نزدیکتر می شیم»، «ساعت 1 بامداد امروزه، نه، امروز نیس. دیگه رفتیم تو فردا پس الان فرداست، دیگه نمی تونیم بگیم امروز، الان 1 بامداده فرداس...»، « کسی که لیزر انداخته قطعا توی استادیومه...!» و کشفیاتی از این دست که بس عجیب و محیرالعقول بود و جماعت از کشفش در تحیر و سرگردانی و بینندگان در اعجابش نعره‌ها زدند و گریبان همی دریدند...

گزارش خطا