سایت پرسپولیس: برانکو ایوانکوویچ مردانش را به قطر برده است تا بار دیگر برابر یکی از تیم‌های خوب آسیا صف‌آرایی کند. تیمی که تصور نمی‌کرد تمام برنامه‌های خود را در فصل گذشته برابر پرسپولیسی بر باد رفته ببیند که با وجود مشکلات فراوان با چنین قدرتی در رقابت‌ها حضور پیدا کند.
اولین بار دو تیم از این سری رقابت‌ها در اول اسفند ماه 1396 با پیروزی سه بر یک، السد رقم خورد. زمانی که پورعلی گنجی هنوز در آن تیم بازی می‌کرد. پرسپولیس این شکست را در اولین روزهای سال 97 در 27 فروردین ماه پاسخ داد.
پورعلی گنجی گل به خودی زد و السد هر چه تلاش کرد راهی به سوی موفقیت نیافت.
پرسپولیس در این بازی، برتری خود را به حریف دیکته کرد و السد در تهران حریف پرسپولیس بود.
آن فصل رقابت‌ها پایان یافت. پرسپولیس با موج خروج بازیکنان روبرو شد در حالی که نمی‌توانست بازیکنی را جذب کند. همگان، کار شیرهای سرخ آسیا را تمام شده تلقی می‌کردند، اما سکه پرسپولیس روی دیگری داشت که هنوز نشان نداده بود. قطری‌ها دیگر شکی نداشتند که از میان السد و الدحیل حداقل یک تیم را در فینال بازی‌ها می‌بینند، اما پرسپولیس ابتدا الدحیل را از دور مسابقات خارج کرد و بعد هم نوبت به السد رسید.
دو تیم این بار در شرایط کاملا متفاوت روبروی هم قرار گرفتند.
پرسپولیس برای بازی رفت رسما به دنبال بازیکن می‌گشت تا ترکیب یازده نفره جور کند. جوان‌هایی که آمدند، البته غوغا کردند و سربلند بودند.
در تهران نقل اکثر محافل این بود که پرسپولیس باید به شکلی بازی کند که کمتر گل بخورد تا بتواند در تهران جبران کند. یک تساوی یک بر یک نتیجه‌ای فوق‌العاده تلقی می‌شد.
هیچکس نمی‌دانست برانکو چه نقشه‌ای کشیده است. سرمربی سرخپوشان گویی فراتر از رقابت با همتای خودش رقابت داشت. در السد با خود رقابت داشت. گویی می‌خواست یک چیزهایی را به خودش ثابت کند. نقشه کشید و نقشه کشید. نقشه‌های او یک طرف ماجرا بود، اجرای کم نقص آن یک چیز دیگر. حتی در همین پرسپولیسی که با او روزهای خارق العاده زیادی داشته است، کمتر دیده شده بود. بازیکنان با آن میزان دقت و تمرکز یک طرح از پیش طراحی شده را آن گونه اجرا کنند.
طراحی و اجرایی که از مخوف‌ترین سلاح‌های حریف، اسلحه‌ای علیه خود او ساخت.
السد آمده بود تا در دوحه حداقل نتیجه سه بر یک خانگی قبلی را تکرار و کار را یکسره کند، اما ناگهان با خندقی از آتش برابر دروازه ایران روبرو شد.
طرح‌های شماتیک از آن بازی، هنرنمایی پرسپولیس را نشان می‌دهد.
روش السد، اجرای تعداد پاس‌های متعدد و بی وقفه بود که باعث گیج شدن حریف شود. روشی که پرسپولیس قبلا آن را اجرا می‌کرد.
این بار پرسپولیس پرده‌ای دیگر از نمایش را روی صحنه برد. پرسپولیسی که توپ را به حریف می‌داد تا برایش نگه دارد.
در پایان آن دیدار مالکیت السد روی توپ 67/5 درصد بود. آنها 527 پاس بین خود رد و بدل کردند و پرسپولیس 260 پاس، دقت پاس‌ها 81/4 و 58/5 درصد بود.
با چنین آماری تصور نمی‌شد که پرسپولیس برنده آن دیدار باشد.
پرسپولیس در ساختار دفاعی این بازی هر زمان توپ را از دست داد یک لوزی برابر بازیکن صاحب توپ و یک خط چهار نفره پشت سر آن داشت. این مرجع آماده حمله بعد از توپگیری، کار السد را سخت کردند. بازیکنانی که یکی از کم نقص ترین روزهای خود را سپری کردند. شجاع خلیل زاده، در کنار سید جلال و احمد نورالهی برابر آنها چقدر فوق العاده بودند.
نتیجه این بود که ژاوی هرناندز مرحله به مرحله عقب‌تر رفت تا شاید بتواند کاری کند. سرانجام هم کاری کرد. او می‌خواهد با یک پاس بلند تونلی به پشت دفاع بازی کند.
شجاع توپ را می‌گیرد، ارسال می شود. علیپور فرار میکند. 33 کیلومتر بر ساعت پنالتی می گیرد و گل.
پرسپولس و السد بار دیگر به هم خورده‌اند.
السد در عربستان زخم خورده است. شکست برابر الاهلی عربستان فریب دهنده است. آنها از نظر فوتبالی تیم مغلوب میدان نبودند. حتی تساوی هم بیانگر حقیقت آن بازی نبود فقط یک نکته را نشان داد. قلب دفاع السد هنوز نقطه آسیب پذیر است اگر با فشار، سرعت و غافلگیری روبرو شود.
السد در این بازی طراحی حمله بیشتری داشت. حملات خطرناک بیشتری را اجرا کرد. ضربه شروع دروازه کمتری داشت که نشان می‌داد، فشار روی دروازه الاهلی عربستان به میزان دو برابر بیشتر بود. آنها همچنین مالکیت بیشتری بر توپ داشتند.
برانکو ایوانکوویچ بر اساس آمارهایی از این دست به تفاوت‌های واقعیت بازی دو تیم با نتیجه رقم خورده اشاره میکند.
السد همچنان همان سه عنصر تهاجمی اصلی را همراه دارد. بغداد بونجاح، اکرم عفیف و حسن خالد. بونجاح با حضور در تمام دقایق بازی‌های این فصل السد، با ثبت‌ترین بازیکن است. شاید یکی از خوشحالی‌ها در ایران، این باشد که ژاوی به این بازی نرسد یا اگر می‌رسد در فرم ایده‌آل خود نباشد ولی واقعا نمی‌توان گفت آنها بدون او، ضعیف‌تر هستند. آنها در حدود 800 دقیقه از 1710 دقیقه بازی‌های این فصل خود را نداشته‌اند ولی آمار گلزنی آنها از 3/1 گل به ازای هر بازی به 4/6 برای هر مسابقه رسیده است.
در لیگ ستاران قطر در 18 بازی بونجاح 34 و عفیف 22 گل زده‌اند. آنها در مجموع این دیدارها 83 گل زده‌اند ولی الاهلی عربستان نشان داد، بخشی از این گل‌ها حاصل ضعف در ساختار دفاعی تیم‌های باشگاهی قطر است.
درباره وضعیت و میزان آمادگی ژاوی در این بازی، اطلاعات ضد و نقیضی موجود است. پرسپولیس قطعا خود را برای هر دو حالت آماده کرده است.
به نظر می‌رسد همان خط دفاعی در رویارویی قبلی دو تیم برابر پرسپولیس قرار بگیرد. البته یاسر ابوبکر عیسی در مصاف با الاهلی وقتی السد از حضور کوخی محروم بود جای او را گرفت اما با نگاهی به بازی های این تیم در طول فصل، خط دفاع آنها متشکل از حامد اسماعیل، پدرو میکویل، موخی و عبدالکریم حسن بوده است.
برای خط میانی؛ گابی از عناصر اصلی است. دو یانگ یونگ نیز همینطور.
سورپرایزهای فریرا برای تغییر ترکیب یا تعویض هم عبارتند از یاسر ابوبکر، سالم الحجدی، علی اسدا... تایمن و پدیده جوانی به نام طارق سلمان که در غیاب ژاوی، در ترکیب اصلی بازی قبلی این تیم در لیگ قهرمانان آسیا بود.
پرسپولیس البته نسبت به مصاف قبلی دو تیم، سورپرایزها و تغییرات بیشتری را در آستین دارد.
**مخاطبان گرامی : به شما عزیزان پيشنهاد مى كنيم "مطالب پیشنهادی" زير و
مطالب "وب گردى" و "تازه هاى بازار" در ستون سمت راست صفحه را هم مطالعه كنيد.
نظر شما
پرسپولیس کسر امتیاز را پذیرفت!
این بازیکن بهانه جدید دعوای 'پرسپولیسیها و استقلالیها' شد
چرا جنگندههای نیروهای هوایی اسرائیل، انگلستان، آمریکا و عربستان در نزدیکی ایران به پرواز درآمدند؟!
هایجک امیر قلعه نویی علیه استقلال
مدافع پرسپولیس به ملوان پیوست
پست خريد 'پرسپوليس' پس از عقد قرارداد
رونمايى آذریجهرمی از مخالف اصلی فضای مجازی
درخواست شایان مصلح از پرسپولیسیها
