جنگ و نگرانی انتخاباتی ترامپ

مروری بر کمپین های انتخاباتی ریاست جمهوری ایالات متحده به خصوص از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون نشان میدهد که روسای جمهور غیر از دو مورد(جیمی کارتر و جورج بوش پدر) برای باری دیگر در دوره دوم انتخاب شده اند.

نواندیش- اکبر مختاری: مروری بر کمپین های انتخاباتی ریاست جمهوری ایالات متحده به خصوص از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون نشان میدهد که روسای جمهور غیر از دو مورد(جیمی کارتر و جورج بوش پدر) برای باری دیگر در دوره دوم انتخاب شده اند.

مرور رویدادهای انتخاباتی در امریکا نشان میدهد که روسای جمهور ایالات متحده در فضای جنگی ترجیحا برای باری دیگر انتخاب شده اند و نزدیکترین رییس جمهور برای اثبات درستی این دیدگاه جورج دبلیو بوش میباشد که پس از حادثه یازده سپتامبر با دو جنگ فراگیر در افغانستان و عراق موقعیت خود را مستحکم ساخت.

با توجه به مطلب فوق سوالی که مطرحست اینست که آیا جنگ احتمالی در شرایط فعلی نیز میتواند سبب پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری برای بار دوم گردد یا اینکه به عکس میتواند سبب ساز شکست او در انتخابات گردد.

پاسخ به سوال فوق را جایگاه دونالد ترامپ در میان حامیان وی در آمریکای کنونی بخوبی بیان مینماید.

دونالد ترامپ توانسته روند روبه رشد اقتصادی ایالات متحده در دو سال پایانی باراک اوباما را با قدرت بیشتری ادامه دهد و کاهش نرخ بیکاری و رشد مستمر اقتصادی در طی حدود دو سال و هشت ماه اخیر پایگاه رای ترامپ را مستحکم نگه داشته است.

پایگاه رای دونالد ترامپ متشکل از کارگران سفید پوست کمتر تحصیلکرده و سفیدپوستان میانسال به بالای ضد مهاجرت و سرمایه داران منتفع از سیاستهای مالیاتی ترامپ تقرببا ثابت بوده اند و طی مدت گذشته از ریاست جمهوری ترامپ در نظرسنجی ها تمایل خویش را به انتخاب دوباره ترامپ نشان داده اند.

از سوی دیگر یکی از شعارهای مهم ترامپ در کمپین انتخاباتی اش انتقاد از جنگ های طولانی مدت هزینه زا برای اقتصاد آمریکا بوده است.

جنگ میتواند حضور روسای جمهور را تثبیت کند درحالیکه در وضعیت ضعیف در میان پایگاه رای خویش باشند چرا که با جنگ میتوانند به نام دفاع از امنیت ملی و کشور بر نارضایتی ها سرپوش گذارند.

مرور مولفه های تحلیلی سیاست داخلی و خارجی ترامپ او را "ملی گرای اقتصادی" معرفی میکند که اگرچه بدنبال نمایش عظمت و اقتدار ایالات متحده است لیکن اولویتش را بر "اول امریکا" قرار داده است.

با جنگ احتمالی با ایران در گام اول تحول در متغیرهای تاثیرگذار اقتصادی از جمله قیمت نفت و تحول در میزان عرضه آن میتواند بر عواملی چون نرخ بنزین در امریکا سریعا تاثیر گذارد.بنزینی که برای مردم آمریکا گاه از نان شب واجب تر میشود!

نکته دیگر ایران کاملا از لحاظ ژئوپلتیک با عراق تفاوت دارد هرچقدر عمق استراتژیک عراق ضعیف بود عمق استراتژیک ایران بسیط و گسترده است.

جنگ با ایران ممکنست سبب آسیب جدی به نیروهای امریکا در عراق و افغانستان و سوریه و .... شود و افزایش کشتار حتی یک نیرو برای افکارعمومی در امریکا مهم است.

جورج دبلیو بوش و پیش از آن فرانک دلانو روزولت در حالی توانستند در میانه جنگ در انتخابات مجدد موفق گردند که در یکمورد امریکا در ائتلافی جهانی برای جنگ با آلمان قدرتمند نازی در جنگی جهانی بود و در دیگری ایالات متحده درون خاک اصلی خویش مورد هدف قرارگرفته بود و فضای موجود در میان افکارعمومی از جنگ در مبارزه با تروریسم استقبال میکرد.

دونالد ترامپ در صورت ورود به جنگی فراگیر یا حتی کوتاه مدت دچار چالشی جدی در داخل امریکا خواهد شد چراکه شروع جنگ میتواند از طرف امریکا باشد لیکن زمان پایانش وابسته به متغیرهای مختلف و متعددی خواهد بود.

جنگ تنها زمانی میتواند مطلوبیت لازم را برای ترامپ در داخل امریکا ایحاد کند که کشور مقابل ضربه ای جدی به کشور یا نیروهای امریکایی وارد کرده باشد در آنصورت او میتواند با توجیه دفاع از منافع امریکا موقعیت خویش را ارتقا بخشد.

لیکن هنوز فضا برای چنین اقدامی فراهم نیست و اگر به نوعی اتفاقی یا هماهنگ شده هم پیش اید چگونگی برخورد طرف مقابل اگر احیانا ایران باشد چندان قابل پیش بینی دقیق نیست چراکه ایران بالاترین حجم موشک را در خاورمیانه داراست که میتواند با آنها سناریوهای متفاوتی را پیش روی آمریکا گذارد.

کنارهم قراردادن مولفه های مختلف نشان میدهد که ترامپ بیش از آنکه بدنبال جنگ باشد علاقه مند به معامله ای بزرگست تا بتواند با تبلیغ فراوان روی آن پیروزی دوباره خویش در نوامبر 2020 قطعی نماید.

اتفاقی که نتوانست با کره شمالی به آن دست یابد و در مورد ایران نیز با حرکتی که در برابر برجام کرد پیش بینی وقوعش اگرچه "محتمل" لیکن آنچنان نیز نزدیک نمینماید....

گزارش خطا