طراحی نانو حامل داروی ضد سرطان هوشمند

محققان آلمانی نانو ذرات پلیمری تولید کردند که توانایی یافتن سلول های سرطانی را دارد ، بدون این که نیاز به استفاده از لیگاند در سطح آن باشد.

به گزارش ایرنا این نانو ذرات قادرهستند داروی ضد سرطان را به درون سلول های سرطانی وارد کرده و رهاسازی کنند.

در یون کمپلکس ، یون هایی وجود دارند که یون مرکزی را احاطه کرده اند ، منظور از یون کمپلکس یونی است که از چند یون تشکیل شده است.

براساس این خبر ، پراساد شاستیر از دانشگاه فرایبورگ و همکارانش نانو ذرات پلیمری تولید کردند که می تواند به عنوان حامل داروی ضد سرطان مورد استفاده قرار گیرد.

این نانوذرات به دلیل داشتن خواص شیمیایی منحصر به فرد قادر به شناسایی سلول های سرطانی هستند به همین دلیل با وارد شدن به جریان خون می توانند سلول های سرطانی را پیدا کنند.

شاستیر می گوید : این یک کشف بسیار بزرگ است زیرا برای اولین بار می توان تنها با استفاده از قوانین بیوفیزیک یک نوع سلول ویژه را هدف قرار داد بدون این که نیاز به راهبردهای رایج نظیر استفاده از لیگاند باشد.

خبر این یافته محققان آلمانی به عنوان خبر روی جلد نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences انتخاب شده است.

تا کنون برای هدف گیری سلول های سرطانی دانشمندان لیگاندهایی را روی نانو ذرات قرار می دادند که این لیگاندها گیرنده های ویژه ای را در سلول های سرطانی هدف قرار می دادند.

این گیرنده ها مانند کدپستی عمل می کند. مشکلی که این روش دارد این است که سلول های سرطانی می توانند هر زمان تغییر کنند که این کار موجب سردرگمی نانو ذرات حامل دارو می شود. به همین دلیل محققان راهبرد جدیدی برای یافتن سلول های سرطانی ارائه کردند.

جولیا ویگت از محققان این پروژه می گوید : این راهبرد نیاز به کدپستی زیستی ندارد و نانو ذرات با استفاده از خواص بیوفیزیکی می توانند سلول های سرطانی را پیدا کنند.

سلول های سرطانی به شدت نیازمند تغذیه هستند بنابراین جریان های خونی زیادی در اطراف آنها وجود دارد. این سلول ها رگ های خونی جدیدی برای خود ایجاد می کنند تا نیازهای خود را از این طریق برآورده سازند.

این رگ ها توسط محققان به عنوان نقطه ضعف تومورها مورد استفاده قرار می گیرد. نانو ذرات حامل دارو از طریق جریان خون به این سلول ها می رسند.

سلول های سرطانی دارای ساختارهای لیپیدی در سطح خود هستند این در حالی است که نانو ذرات ساخته شده در این پژوهش تمایل زیادی به اتصال به ساختارهای لیپیدی دارند.

در نتیجه نانو ذرات شناور در گردش خون با رسیدن به ساختارهای لیپیدی موجود در سطح سلول های سرطانی به آنها متصل شده و از طریق حفره های موجود در این سلول ها وارد آن می شوند و در نهایت داروی موجود در نانو ذرات درون سلول رهاسازی می شود.

لیپیدها (lipids ) رده ای از ترکیبات آلی دارای هیدروکربن هستند که از مواد بنیادین برای ساختار و کارکرد سلول های زنده بشمار می آیند.