- مهدی شیرزاد: تحلیل ساده اپوزیسیون از اعتراضات ۱۴۰۱ آنها را شکست داد
- علت صدای انفجار در ملارد
- بقائی: رایزنی تلفنی ایران و اروپا امروز انجام میشود/ قطع روابط با سوریه ابدی نیست
- حفظ کریدور هوایی برای حمله به ایران؛ هدف اصلی اسرائیل از پیشنهاد توافق امنیتی به سوریه
- واکنش احمد زیدآبادی به وعده های رضا پهلوی برای حل سریع مشکلات
- راستی آزمایی شایعه انفجار بزرگ در شهر ری
- واکنش به تصویر جنجالی شده پزشکیان و اردوغان در اجلاس قطر + عکس
- روایت ضرغامی از دیدار با همسر سعید امامی و ماجرای محمدرضا رحیمی، معاون اول زندانی شده
- احمدی نژاد سنگی را به درون چاه انداخت که پیامدهایش تا امروز گریبان اقتصاد و سیاست را گرفته است
اشتباه اصلاحطلبان در ائتلاف سال ۹۲ و ۹۶
محمدرضا عارف، نماینده تهران در مجلس درباره ائتلاف در انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ به روزنامه شرق گفت: «سال ۹۲ ائتلافی رخ نداد و شاید بتوان گفت حمایت و حرکتی یکسویه شکل گرفت. حتی سال ۹۶ هم ائتلاف نکردیم و شاید یکی از بزرگترین خطاهای ما که دستاوردی هم برای اصلاحات نداشت، همین بود. سال ۹۲ تحت شرایطی آن تصمیم گرفته شد اما ایرادی که جوانها به ما میگیرند این است که سال ۹۶ وقتی تمام قد به میدان آمدیم، چه دستاوردی داشتیم؟ اگر ائتلاف میکردیم به نفع دولت هم بود. فرض کنید اگر ۱۰ وزارتخانه و ۱۵ استانداری جزء توافق میشد، نفرات را طرف مؤتلف، یعنی اصلاحطلبان معرفی میکرد و دست دولت بازتر میشد. اما این اشتباهی بود که مرتکب شدیم و باید در آینده توجه بیشتری داشته باشیم. ما اهل تعامل، همکاری و ائتلاف هستیم و باید به صورت شفاف از تجربه گذشته استفاده کنیم. اکنون هزینهها به حساب ما گذاشته میشود بدون اینکه بتوانیم دستاوردهای خودمان را ارائه دهیم.»
عارف درباره کنارهگیری در سال ۹۲ به نفع روحانی روایت جالبی دارد: «مسیر و حرکت سال ۹۲ خلاف نظری بود که شما مطرح کردید. وقتی بنا شد که به یک نفر برسیم آقای خاتمی کارگروهی تشکیل داد و چهار کاندیدای اصلاحطلب در آن کارگروه حضور پیدا کردند. در آن مقطع آقای خاتمی گفتند که آقای روحانی را هم در این کارگروه قرار دهید. اما آقای روحانی نپذیرفت. نمیخواهم بیش از این موضوع را باز کنم اما دو روز آخر پیشنهادی مطرح شد که یکی از این دو نفر [عارف و روحانی] باید کنارهگیری کنند که شانس پیروزی بالا برود. اسم این کار ائتلاف نیست چراکه ائتلاف بر اساس برنامه است. من قبل از ورود جدی دو موضوع را مطرح کردم؛ اینکه با آقای خاتمی و هاشمی رقابت نخواهم کرد و از هر تصمیمی که آقای خاتمی بگیرد تمکین میکنم. در این مسیر حرکت کردم. شرایط کشور فعلا ایجاب نمیکند بیش از این موضوع را تحلیل کنیم و حتما در زمان دیگری به مسائل سال ۹۱ خواهم پرداخت. [کناره گیری] تصمیم بسیار سختی بود و از هر طرف میتوانست بازتابهایی منفی در جریان اصلاحات داشته باشد. قرار شد بیانیهای بدهیم و سمت و سوی خود را مشخص کنیم اما موضع صریحی نگیریم. اما بلافاصله بخشنامه کردیم که همه ستادها به سمت آقای روحانی بروند که پیامی تشکیلاتی داشت؛ پیامی هم چهارشنبهشب دادم که به زمان منع تبلیغات برخورد کرد. اما اگر سرمقاله را در روزنامه «بهار» نگاه کنید کاملا مشخص است که گفتهام مردم به فردی که اعتدال و توسعه را قبول دارد رأی خواهند داد.»