"تنبلی کبد" را چگونه درمان کنیم؟

رئیس مراکز بیماری های کبدی خاورمیانه با اشاره به علائم ابتلا به تنبلی کبد گفت: برای تشخیص قطعی وجود سیروز کبدی از روش های فیبرواسکن، بیویسی کبد و آندوسکوپی فوقانی جهت بررسی وجود واریس در مری استفاده می شود.

دکتر سید موید علویان در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت در ارتباط با سیروز کبدی اظهارداشت: سیروز کبدی شامل یک طیف بیماری های کبدی است که اکثرا آسیب پایدار در کبد بوده و در نتیجه عفونت های ویروسی به وجود می آید.

وی افزود: وجود فیبروز در کبد و پیشرفت آن درآمد ابتلا به سیروز کبدی است،سیروز یا تنبلی کبد یک اختلال جدی و پیش رونده ای است که در واقع پاسخ کبد به ضایعاتی که به آن وارد می شود، بوده و در اثر بیماری های مزمن کبدی، بافت جوشگاهی (فیبروز) در آن ایجاد می شود.

علویان ادامه داد: برای درک بهتر فیبروز در کبد باید به محل ترمیم و بهبودی یک زخم عمیق پوستی که یک بافت اضافی تشکیل می شود توجه کرد بافت ایجاد شده همان بافت کلاژن است. بافت فیبروز از کلاژن تشکیل شده و سلول ها ایتو (ItO) کبدی که در حالت عادی غیر فعال هستند پس از فعال شدن به علل مختلف از جمله ویروس هپاتیت بی، مواد کلاژن تولید می کنند.

این فوق تخصص گوارش و کبد با اشاره به اینکه علائم و نشانه های سیروز با توجه به شدت بیماری کبدی متغیر است، گفت: این علائم شامل خستگی و ضعف، تورم شکم و اندام، ضعف و سستی عضلانی، تیره شدن پوست، بروز لکه های خونمردگی در پوست، کاهش میل جنسی، خونریزی از بینی و لثه ها و بزرگی سینه ها در آقایان است.


وی تصریح کرد: برای تشخیص قطعی وجود سیروز کبدی از روش های فیبرو اسکن، بیویسی کبد، و آندوسکوپی فوقانی جهت بررسی وجود واریس در مری استفاده می شود همچنین در درمان سیروز کبدی علاوه بر توجه به بیماری زمینه ای که همان هپاتیت بی است باید به عوارض موجود در بدن توجه کرده و در جهت کنترل آنها نیز اقدام کرد.


علویان افزود: برای درمان، اصلاح ورم اندام ها و شکم، اصلاح اختلال انعقادی با تجویز ویتامین k ، اصلاح اجابت مزاج با مصرف شربت لاکتولوز و … توصیه می شود و در برخی شرایط پیوند کبد می تواند جان بیمار را نجات دهد البته باید توسط معیارهای بالینی و آزمایشگاهی مورد محاسبه قرار گرفته و تعیین شود.


رئیس مراکز بیماری های کبدی خاورمیانه یاد آور شد: پیوند کبد معمولا از کبد افراد با مرگ مغزی استفاده می شود و فرد گیرنده پیوند نیز باید آمادگی کافی جهت آن را داشته باشد.