انتقاد فارین پالیسی از کمپین فشار حداکثری: تحریم اقتصادی نمی تواند سیاست های امنیتی تهران را تغییر دهد/ قدرت و نفوذ ایران هر لحظه در حال افزایش است

تحریم های مالی نمی تواند بر بسیاری از مهمترین جنبه های روابط ایران با شبه نظامیان وابسته به خودش، از جمله آموزش، ایجاد پناهگاه های امن و انتقال اسلحه و فناوری تأثیر بگذارد. این سیاست تهران است که هرگز علاقه ای به پرورش شبکه ای از نزدیکان کاملاً وابسته به خودش ندارد و سعی می کند با حمایت های لازم آن ها را به خودکفای مالی و نظامی برساند، اتفاقی که اکنون برای حزب الله افتاده و این گروه مستقل از ایران درآمدهای خاص خود را دارد.

در همین حال ، همزمان با عقب نشینی ایالات متحده از سوریه، بشار اسد دوباره کنترل این کشور را به دست می آورد و تهران به آرامی به هدف خود یعنی ایجاد یک پل زمینی که در سراسر منطقه امتداد دارد نزدیک می شود. اگر این رویا به واقعیت تبدیل شود، تهران قادر خواهد بود اسلحه و پرسنل بین خود و ارتش رو به رشد نظامیان اش منتقل کند. 

کمپین فشار حداکثری تا امروز به هیچ غنوان در متوقف کردن حمایت ایران از این گروه ها موثر نبوده و دولت ترامپ باید رویكرد جامع تری را اتخاذ کند. در گام اول هم شاید بهتر بود آمریکا از سوریه خارج نمی شد و میدان را به ایران و شرکایش واگذار نمی کرد. یكی از مهمترین مأموریتها علیه گسترش نفوذ ایران در داخل سوریه، به ویژه در شمال شرقی این كشور ، حضور نیروهای دموکراتیک سوریه است که تا همین اواخر مورد حمایت نیروهای عملیات ویژه آمریكا قرار داشتند. بدون این عامل بازدارنده ، ایران می تواند بدون کنترل ، مجدداً از شبه نظامیان استفاده کند و قلمرو خود را افزایش دهد.

از این گذشته تحریم تسلیحاتی سازمان ملل متحد علیه ایران یک سال دیگر یعنی در اکتبر سال 2020 به پایان می رسد و این امکان گسترده ای برای افزایش قدرت به تهران می دهد.

واشنگتن و متحدان اروپایی هر دو علاقه مشترکی برای جلوگیری از انتقال اسلحه به شبه نظامیان وابسته به ایران دارند، اما در مورد چگونگی دستیابی به این هدف اختلاف نظر دارند. برای اجماع در این زمینه، واشنگتن احتمالاً باید مواضع حداکثری فعلی خود را درباره برنامه موشکی ایران کنار بگذارد. 

به طور کلی، دولت ترامپ باید تنوع شبه نظامیان منطقه ای ایران را بشناسد و درک کند که با آسیب رساندن به اقتصاد ایران نمی توان آنها را متوقف کرد. مبارزان حزب الله با حوثی ها متفاوت هستند و گروه های شیعه در عراق از جهات مختلف با شبه نظامیان افغان و پاکستانی که در سوریه فعالیت می کنند، تفاوت دارند. این نیروها از قابلیت ها و اهداف متفاوتی برخوردار هستند و تهران دارای سطوح مختلف فرماندهی و کنترل است، به همین دلیل است که یک رویکرد یکسان در قبال همه آن ها محکوم به شکست است.