انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از هجمه ها علیه دولت

نفتکش غول‌ پیکر «سابیتی» برای انجام تعمیرات بدنه وارد آب‌های سرزمینی ایران شده و قرار است امروز در جزیره خارگ پهلو بگیرد تا پس از تخلیه نفت خام آن، جهت تعمیرات به بندرعباس هدایت شود.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: سابیتی چندی قبل هنگام گذر از دریای سرخ با دو موشک هدف قرار گرفت و آسیب دید. هنوز نتایج بررسی‌ها برای شناسائی عامل یا عاملین این شرارت دریائی اعلام نشده است.

نتیجه این بررسی‌ها هرچه باشد در این نکته تردیدی نیست که ما دشمن داریم و دشمنان شرور ما تلاش می‌کنند بر صادرات و فروش نفت خام ایران تاثیر بگذارند و حتی آن را به صفر برسانند. البته این آرزوئی است که آنها به آن نخواهند رسید و با «فشار حداکثری» نمی‌توانند به نیات شوم و اهداف ناپاک خود برسند ولی مقابله با این تهدیدات جدی و عملی که حادثه سابیتی و توقیف یکماهه نفتکش «آدریان دریای 1» نشانه‌های اخیر آن هستند، نیازمند هوشمندی، مسئولیت‌پذیری، حفظ مصالح نظام و رعایت منافع ملی است.

دولت روحانی و به‌ویژه کارکنان وزارت نفت در هر رده‌ای از مسئولیت که هستند، در خط مقدم جبهه در این جنگ ناجوانمردانه اقتصادی قرار دارند. عقل و منطق ایجاب می‌کند که دولت در چنین شرایط حساس و بغرنجی از حمایت همه‌جانبه در تمامی زمینه‌ها برخوردار باشد تا دولتمردان با خیال راحت و با اطمینان از حمایت حداکثری پشت جبهه، پنجه در پنجه دشمنان شروری بیندازند که ماموریت دارند در صدور نفت و بازگرداندن ارز صادراتی به کشور ایجاد اختلال کنند.

ناگفته پیداست که هر تلاش و اقدامی که علیه دولت و ارکان آن صورت گیرد، هرچند با هر بهانه و انگیزه‌ای توجیه شود، همدستی با دشمنان قسم‌خورده این ملت و این نظام است و نه‌تنها بخشودنی و قابل اغماض نیست بلکه باید پیگیری شده و با آن مقابله جدی صورت گیرد. گهگاه شاهدیم که برخی عناصر دوآتشه که خود را به دروغ مدافع نظام و پرچمدار معیارهای ارزشی جا زده‌اند، مواضعی علیه دولت و نظام اجرائی در این شرایط حساس می‌گیرند و با این کار خود آب به آسیاب دشمن می‌ریزند و کار دشمن را تسهیل می‌کنند.

نباید از نظر دور داشت که بخش قابل توجهی از این سمپاشی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها در قلمرو فعالیت‌های رسانه‌ای صورت می‌گیرد. انعکاس دیدگاه برخی افراد، جریان‌های سیاسی، قلم‌های مسموم و زبان‌های زهرآگین که نقش «اپوزیسیون» را بازی می‌کنند ولی وقیحانه خود را مدافع نظام جا می‌زنند، در بسیاری از موارد باعث شادمانی دشمن می‌شود بطوریکه حتی شادمانی و همراهی این جماعت را هم با خودشان کتمان نمی‌کنند.

به تجربه آموخته‌ایم که حتی در فعالیت‌های سیاسی و رفتارهای جناحی هم به هرحال خطوط قرمزی وجود دارد که باید آنها را رعایت کرد و آنجا که پای منافع ملی و مصالح کشور در میان است، همگی همراه، یکدست و متحد با یکدیگر به‌گونه‌ای عمل می‌کنند .

رسانه‌ها و به‌ویژه رسانه ملی و جناح‌ها در این زمینه مسئولیت بزرگ و تعطیل‌ناپذیری را برعهده دارند و باید با درک مسئولیت‌ها به الزامات فعالیت سیاسی – تبلیغاتی سالم، هوشمندانه و در طراز انقلاب و نظام وفادار باشند.