- نماینده مجلس، وزیر اقتصاد را بهخاطر همتی سلب صلاحیت کرد!
- روایت علی لاریجانی از چرایی عدم شرکت ایران در کنفرانس شرمالشیخ
- سید محمد خاتمی: نکند اشتباه کنیم و بگوییم مردم ما را تأیید کردند؛ مردم ایران را تأیید کردند / رییسجمهور باید مقتدر باشد
- دکتر ذاکریان: روسیه و چین یکی به نعل میزنند و یکی به میخ
- روایت عارف از قهر علوم اجتماعی و انسانی با نظام حکمرانی
- کیهان: جبهه مقابل با همه توان در حال پیادهکردن سناریوی کشف حجاب، برهنگی و تننمایی زنان و دختران غفلتزده در کشور است
- در سامانه املاک و اسکان برای کدپستی و بیمه چگونه ثبت نام کنیم؟ + آموزش و لینک
- درخواست مشاور احمدی نژاد از مردم: امسال برای «محمود» جشن تولد خودجوش نگیرید!
- نه آقای پزشکیان! گفتوگو آسان نیست /برخی روحانیون و ائمه جمعه در گفت وگوهای مفید حضور ندارند
- کرانه باختری رود اردن کجاست؟
جاسوس زن افسانهای شوروی در ايران درگذشت
ایرنا : گوهر وارتانیان مامور اطلاعاتی مشهور و افسانهای سرویس اطلاعات شوروی سابق که مانع ترور رهبران شووری، انگلیس و آمریکا توسط آلمان نازی در ایران شده بود امروز دوشنبه در ۹۳ سالگی از دنیا رفت.
گوهر به همراه شوهرش گئورگ وارتانیان حدود ۴۳ سال با نامهای مستعار «آنیتا» و «هانری» در سازمان اطلاعات شوروی کار میکردند و در سال ۱۹۴۳ میلادی عملیات سرویس ویژه آلمان نازی تحت عنوان «پرش بلند» برای ترور چرچیل، استالین و روزولت رهبران بریتانیا، شوروی و آمریکا در زمان برگزاری کنفرانس تهران را ناکام گذاشتند.

خبر درگذشت او در صفحه فیسبوک سفارت ارمنستان در روسیه با این تیتر منتشر شد که «عزیمت وی ضرر جبران ناپذیری برای همه ما است!».
وارتانیان ۲۵ ژانویه سال ۱۹۲۶ به دنیا آمد و در اوایل دهه ۱۹۳۰ به همراه خانواده راهی ایران شد.
وی در سن ۱۶ سالگی به گروه ضد فاشیسم شوروی پیوست و با همسر آینده خود یعنی گئورگ وارتانیان که سرهنگ اتحاد جماهیر شوروی بود آشنا شد.
براساس گزارش رسانههای روسیه او به همراه شوهرش فعالیت های اطلاعاتی گسترده ای در ایران در شرایط دشوار داشت.
در سال ۱۹۵۱ ، گوهر به همراه شوهرش به شوروی بازگشت و تحت عنوان مستعار آنیتا و هانری به زندگی خود ادامه داد.
وی و همسرش پس از ۳۰ سال کار سرانجام بازنشست شدند.
این نیروی اطلاعاتی شوروی پیش از مرگ گفته بود «سلیا ساندیس» نوه وینستون چرچیل نخست وزیر پیشین بریتانیا به خاطر نجات جان پدربزرگش در زمان برگزاری کنفرانس تهران در سال ۱۹۴۳ میلادی در مسکو به دیدن او رفت و شخصا از او و سرویس اطلاعاتی شوروی برای نجات جان پدربزرگش تشکر کرد.
