- خشم علم الهدی از تصمیم نظام برای مذاکره: مذاکرات شنبه بیتوجهی به تکلیف شرعی و دینی است / برای این برجام لعنتی هم رفتند، نشستند، حرف زدند و خندیدند
- کاظم صدیقی: برجام عبرت بزرگی بود، برخیها دستپاچه شدند و رفتند بتن ریختند / مذاکره مستقیم با آمریکا در شأن ما نیست
- ایران در حال بررسی ارائه پیشنهاد یک توافق هستهای موقت به امریکا، پیش از ادامه مذاکرات برای دستیابی به یک توافق جامع است
- ذاکریان: اصل مذاکره مهم است نه مستقیم یا غیرمستقیم بودن آن / آقایانی که فرصتها را سوزاندند، باید پاسخگو باشند
- خوش بینی وزیر خارجه تندرو ترامپ به مذاکرات روز شنبه در عمان!
- حضور حسن روحانی بر سر مزار والدین خود (عکس)
- خبر امیدوارانه علی اکبر صالحی از مذاکرات عمان
- ماجرای عزل شهید صیاد شیرازی و خلع دو درجه او
- علت شکایت از حسام الدین آشنا این توئیت است
- بمبافکن «بی ۲» در یک قاب عجیب (عکس)
جاسوس زن افسانهای شوروی در ايران درگذشت
ایرنا : گوهر وارتانیان مامور اطلاعاتی مشهور و افسانهای سرویس اطلاعات شوروی سابق که مانع ترور رهبران شووری، انگلیس و آمریکا توسط آلمان نازی در ایران شده بود امروز دوشنبه در ۹۳ سالگی از دنیا رفت.
گوهر به همراه شوهرش گئورگ وارتانیان حدود ۴۳ سال با نامهای مستعار «آنیتا» و «هانری» در سازمان اطلاعات شوروی کار میکردند و در سال ۱۹۴۳ میلادی عملیات سرویس ویژه آلمان نازی تحت عنوان «پرش بلند» برای ترور چرچیل، استالین و روزولت رهبران بریتانیا، شوروی و آمریکا در زمان برگزاری کنفرانس تهران را ناکام گذاشتند.
خبر درگذشت او در صفحه فیسبوک سفارت ارمنستان در روسیه با این تیتر منتشر شد که «عزیمت وی ضرر جبران ناپذیری برای همه ما است!».
وارتانیان ۲۵ ژانویه سال ۱۹۲۶ به دنیا آمد و در اوایل دهه ۱۹۳۰ به همراه خانواده راهی ایران شد.
وی در سن ۱۶ سالگی به گروه ضد فاشیسم شوروی پیوست و با همسر آینده خود یعنی گئورگ وارتانیان که سرهنگ اتحاد جماهیر شوروی بود آشنا شد.
براساس گزارش رسانههای روسیه او به همراه شوهرش فعالیت های اطلاعاتی گسترده ای در ایران در شرایط دشوار داشت.
در سال ۱۹۵۱ ، گوهر به همراه شوهرش به شوروی بازگشت و تحت عنوان مستعار آنیتا و هانری به زندگی خود ادامه داد.
وی و همسرش پس از ۳۰ سال کار سرانجام بازنشست شدند.
این نیروی اطلاعاتی شوروی پیش از مرگ گفته بود «سلیا ساندیس» نوه وینستون چرچیل نخست وزیر پیشین بریتانیا به خاطر نجات جان پدربزرگش در زمان برگزاری کنفرانس تهران در سال ۱۹۴۳ میلادی در مسکو به دیدن او رفت و شخصا از او و سرویس اطلاعاتی شوروی برای نجات جان پدربزرگش تشکر کرد.