العرب: نحوه برخورد ترامپ با پرونده ایران تا حد زیادی باعث انزوای آمریکا و کاهش اعتبار آن شد

روزنامه العرب چاپ لندن نوشت: دونالد ترامپ رئیس جمهور فعلی آمریکا به دستاوردهای تحت شعار «اول آمریکا» افتخار می کند و می گوید که در همه مسائل بین المللی چهره دیگری از آمریکا ارائه کرده است در حالی که تحلیلگران اطلاعاتی معتقدند که سیاست هایش بویژه در قبال ایران تابع منطق خلق و خوی شخصی برای دستیابی به خواسته های حزبی و شخصی به دور از منافع کشورش بوده است.

به گزارش شفقنا، این روزنامه در تحلیلی با عنوان «محصول یک ریاست جمهوری آشفته؛ واقعیت روش های ترامپ برای مهار ایران» آورده است: در پرتو انگیزه اصلی سیاست دونالد ترامپ در قبال ایران، جای تعجب ندارد که این سیاست تا انتها بد بوده باشد.

العرب با اشاره به اینکه این سیاست به هیچ وجه مبتنی بر منافع آمریکا نبود بلکه براساس ناچاری ترامپ برای انجام کارهای عکس دولت سابق خود یعنی باراک اوباما بود، در ادامه نوشت: «پل پیلار» استاد دانشگاه که ۲۸ سال در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) فعالیت کرده، می گوید: دستاورد مهم سیاست خارجی اوباما، دیپلماسی او در زمینه دستییابی به توافق جامع اقدام مشترک معروف به توافق هسته ای با ایران بود.

نویسنده در ادامه با اشاره به اینکه پیلار معتقد است که با رسیدن ترامپ به کاخ سفید همه طرح جامع اقدام مشترک را نابود شد، افزود: ترامپ نه تنها به خروج از توافق هسته ای اکتفا نکرد بلکه طی دو سال و نیم گذشته نوعی جنگ اقتصادی مطلق را علیه ایران به راه انداخت و اگر می خواست سیاست «فشار حداکثری» نتایج مثبتی داشته باشد، قطعا این مدت بسیار کافی بود اما با این حال این سیاست در همه جبهه ها شکست خورد.

العرب ادامه داد: علی رغم همه این شکست ها و با وجود اینکه تحریم ها اکنون بسیار گسترده شده اند تا حدی که افزودن هر گونه تحریم دیگر هیچ تفاوت مشخصی ایجاد نخواهد کرد، دولت آمریکا هنوز به سیاست فشار حداکثری ادامه می دهد و تلاش می کند نهادهای ایرانی بیشتری را برای تحریم پیدا کند.براساس گفته پیلار، شاید چندین توضیح برای این پایبندی سرسختانه ترامپ به شکست وجود داشته باشدکه یکی از آنها نبود ایده بهتر باشد و توضیح دیگری نیز وجود دارد و آن هم احتمال اعتقاد ترامپ به این ایده باشد که فقط کمی فشار بیشتر برای مدت زمان طولانی، اراده ایرانیان را اندکی از بین می برد.

روزنامه مذکور افزود: انگیزه دیگری غیر از اینها برای دولت آمریکا و کسانی که از برنامه ویژه نتانیاهو مبنی بر تقویت مقابله و دشمنی دائم با ایران پیروی می کنند، نیز وجود دارد و آن هم ساخت دیوار بسیار بلندی از تحریم هاست که در برابر قدرت بایدن برای بازگشت به دیپلماسی مانع ایجاد کند. فقط این نیست بلکه ممکن است فرصت اذعان دوباره تهران به توافق هسته ای و همچنین قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت را از بین ببرد و قطعا این حجم بالای تحریم ها کار دولت جدید را پیچیده خواهد کرد.

پیلار در ادامه می آورد: احساس ناامیدی ترامپ از دستیابی به چیز جدیدی که بتوان آن را دستاورد خواند، منجر به آن شد که خواستار گزینه های نظامی برای حمله به نظنز باشد اما معاونانش او را از این ایده بازداشتند و قطعا یکی از توضیحاتش ورای چنین ایده ای، پیچیده کردن اوضاع برای دولت بایدن بوده است.

العرب در پایان این تحلیل با اشاره به اینکه علی رغم انصراف ترامپ از این حمله ممکن است او برای انجام چنین مأموریتی به دوستش نتانیاهو اتکا کند، در ادامه آورده است: از نظر پیلار، به طور کلی نحوه برخورد ترامپ با پرونده ایران یکی از مخرب ترین و آشکارترین مصادیق استفاده از منافع سیاست خارجی آمریکا در راستای اهداف حزبی و شخصی است؛ همچنانکه نحوه برخودرش با این پرونده تا حد زیادی به افزایش انزوای آمریکا و کاهش اعتبار آن در طول چهار سال اخیر منجر شد. شاید ترامپ پس از ترک منصبش به هیچ یک از این امور اهمیتی ندهد اما اثرات مضر آن برای منافع آمریکا بلندمدت خواهد بود.