- حضور شخصیت های حوزوی در منزل سید حسین خمینی (تصاویر)
- مرگ مشکوک مهران رحیمی قاضی سابق
- احمد خاتمی: از حجاب عقب نشینی نخواهیم کرد
- واکنش علم الهدی به درخواست مقام دولتی برای بازگشت معین و بهروز وثوقی / مردم در بحث حجاب تماشاچی نباشند
- مرگ بحث برانگیز یک پزشک دیگر: علت فوت دکتر سمیرا آل سعیدی چیست!؟
- عکس وایرال شده از تجمع حمایت از طرح عفاف و حجاب در قم
- انتقاد میرسلیم از عدم رعایت شان رئیس جمهور در سفر پاکستان
- توضیح سردار رادان درباره نقش رئیسی در طرح نور و حجاب: رئیس جمهور حساب رای را نکرده؛ ایستاده تا حیا، دین و عفت در جامعه ساری و جاری باشد
- جهانگیری: مگر آقایان قبل از مجلس فعلی نگفتند ما خیزش برای حل مشکلات اقتصادی هستیم؟ پس چه شد!؟
- همسر آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی درباره سند برنامه همکاری جامع ایران و چین گفت: این سند یک قراداد یا موافقتنامه نیست که حاوی جزئیات همکاری دو کشور در ۲۵ سال آینده باشد، بلکه یک قصدنامه و نقشه راه برای هدایت همکاریهای دو کشور در زمینههای مختلف در طول سالهای آینده است و همان طور که وزارت امور خارجه در گزاره برگ خود توضیح داده است، حاوی رئوس همکاری درازمدت دو کشور در زمینههای سیاسی، راهبردی، اقتصادی و فرهنگی است.
به گزارش ایسنا، سیدکمال خرازی اظهار کرد: این سند براساس بند ششم بیانیه روسای جمهور دو کشور که در سفر رئیس جمهور چین به ایران در سال ۱۳۹۴ امضا شد، تدوین شده است و شورای راهبردی روابط خارجی نیز در ترغیب مسئولان ذیربط دو کشور در تدوین پیشنویس سند و پیگیری امضای آن نقش داشت.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی در پاسخ به این سوال که نقش آقای دکتر علی لاریجانی در تصویب این سند چه بوده است؟ گفت: با توجه به اینکه دولتها در ایران تغییر میکنند و در ۲۵ سال آینده ممکن است گرایشهای سیاسی مختلف دولت را در اختیار داشته باشند.
دولت چین که برخاسته از یک حزب حاکم و از تداوم و ثبات برخوردار است، تاکید داشت که نمایندهای از نظام نیز در این کار دخالت داشته باشد، لذا جناب آقای دکتر لاریجانی به عنوان مشاور مقام معظم رهبری چنین نقشی را ایفا کرد تا تداوم این همکاری مورد تاکید قرار گیرد.
خرازی همچنین درباره این که «چرا متن کامل این سند منتشر نمیشود» گفت: کشورهای دیگری نیز هستند که مشابه این سند را با چین امضا کردهاند و ابداً آن را منتشر نمیکنند، زیرا اسناد همکاری راهبردی مرتبط با امنیت ملی کشورهاست و این یک پروتکل جا افتاده است که کشورها چنین اسنادی را منتشر نکنند.
البته وقتی براساس اسناد راهبردی موافقتنامه یا قراردادهایی در هر یک از زمینههای مندرج سند راهبردی بین دو کشور منعقد میشود، طبعاً باید در مجلسین آن دو کشور به تصویب برسد و نتیجتاً متن آن موافقتنامهها برای اطلاع عموم منتشر خواهد شد.