چرت بیش از اندازه روزانه و خطر ابتلا به یک بیماری خطرناک!

نواندیش: محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو دریافته‌اند که چرت زدن بیش از اندازه در روز می‌تواند نشانه بیماری آلزایمر در بزرگسالان به ویژه سالمندان تلقی گردد.

به گزارش زهرا حسین زاده از سرویس سلامت نواندیش، نشریه ساینس در مورد نتیجه این پژوهش نوشت: گرچه چرت زدن گاه به گاه به افراد کمک می‌کند تا روز خود را بهتر به پایان برسانند اما خواب‌آلودگی بیش از حد می‌تواند نشانه تغییراتی در مغز تلقی شود که با افزایش خطر ابتلاء به بیماری آلزایمر همراه است.

این پژوهشگران دریافته‌اند در مغز افرادی که با مشکل خواب‌آلودگی و چرت زدن بیش از اندازه در روز مواجه هستند پروتئین‌هایی موسوم به «تائو» بیشتر از هم‌سالان آنها است.

پروتئین‌های تائو در مغز و سلول‌های عصبی وجود دارند. افزایش این پروتئین‌ها در مغز با ابتلاء به بیماری‌های مرتبط به زوال عقل مانند آلزایمر و پارکینسون رابطه دارد.

افزایش این پروتئین‌ها در مغز سبب می‌شود که سلول‌های عصبی نتوانند مواد مغذی کافی را دریافت کنند و در نتیجه به دلیل مرگ سلول‌های عصبی بخش‌های مختلف مغز در اثر حضور این پروتئین‌ها به شدت آسیب می‌بینند.

در این مطالعه پژوهشگران با بررسی بخش‌های خاصی از مناطق مغز که در زمان بروز آلزایمر بیشترین آسیب را می‌بینند دریافتند مناطقی که هوشیاری و بیداری را در طول روز تنظیم می‌کنند در مبتلایان به این بیماری آسیب جدی می‌بینند.

آنان براساس این یافته‌ها پیش‌بینی کردند که چرت زدن طولانی در روز در سالمندان می‌تواند نشانه‌ای از افزایش این پروتئین‌ها در مغز بوده و باید به عنوان نشانه‌های بیرونی زوال عقل در نظر گرفته شود.

با این حال آنها معتقدند که باید مطالعات بیشتری در این باره صورت گیرد. گرچه بیماری آلزایمر درمان قطعی ندارد اما در صورت تشخیص زودهنگام آن می‌توان با روش‌های درمانی متعدد بروز آن را به تاخیر انداخت.

علاوه بر یافته‌های فوق، تحقیقات پیشین نیز حاکی از آن است که بیماری آلزایمر با کم‌خوابی به ویژه نداشتن خواب کافی و منظم شبانه ارتباط دارد.

تحقیقات اخیر روانشناسان در دانشگاه کالیفرنیا برکلی نیز نشان می‌دهد میزان پروتئین‌های مضر در مغز افرادی که در دهه ۵۰ و ۶۰ زندگی خود دچار بدخوابی و کم‌خوابی هستند، بالاتر است.

به گفته این محققان افراد در هر سنی باید از خواب شبانه کافی بهره گیرند چرا که این مساله برای حفظ سلامت مغز و عملکرد شناختی مهم است.

عملکرد شناختی مجموعه‌ای از درک و شناخت نسبت به اعمال فکری مانند ادراک، حافظه، زبان، استدلال و تصمیم‌گیری اطلاق می‌شود که در حفظ حیات و سلامت انسان‌ها نقش بسیار مهمی ایفاء می‌کند.