- اگر عراقچی همچنان بر طبل عدم مذاکره، بدمد، نامش کنار جلیلی به عنوان «عاملان قرار گرفتن ایران در ذیل فصل ۷ منشور» ثبت خواهد شد
- دکتر ذاکریان طرح کرد: تحقق خواسته مخالفان داخلی ظریف توسط ترامپ و نتانیاهو
- جسد جمشید شارمهد به آلمان تحویل داده شد
- واکنش ظریف به حاشیه های ایجاد شده درباره ویزای آلمان
- سید حسن خمینی: یک عده بودند که می خواستند «ریاضی اسلامی» را هم تعبیه کنند / مردم «دهک» نیستند، انسان هستند
- قاتل علی رازینی و قاضی مقیسه ابتدای روز حادثه برای آنها صبحانه کاری آورده بود
- عزل فوری علی ادیانی راد (حامی جلیلی)پس از انتشار فیلم های جنجالی اش!
سمت احتمالى سعيد جليلى
شرق نوشت: «علی لاریجانی به مجمع تشخیص مصلحت میرود یا سعید جلیلی؟ شاید هم هیچکدام. با خروج محسن رضایی از این نهاد و رفتنش به دولت باید دید که سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام به چه کسی میرسد. یکی از چهرههایی که بیشترین گمانهزنی درباره او مطرح شده، علی لاریجانی است و دیگری سعید جلیلی.
اخبار حاکی است که علی لاریجانی بعد از رد صلاحیتش در انتخابات ریاستجمهوری به همه دعوتها پاسخ رد داده است؛ ازجمله پست ریاست هیئت امنای دانشگاه آزاد را هم به جای ولایتی نپذیرفته است. دراینصورت شاید دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام را هم برعهده نگیرد. البته یک اماواگر دیگر هم در این زمینه وجود دارد و آن حضور برادرش در سمت ریاست مجمع است.
بودن دو برادر در سمت رئیس و دبیر یک نهاد از یک سو میتواند شائبه خانوادگیشدن این نهاد را ایجاد کند یا به نظر اتفاقی مانعهالجمع برسد؛ اما از نگاه دیگر به نفع خود این نهاد و خروجی آن است؛ چون هماهنگی بین دو قسمت ریاست و دبیری را بیشتر میکند؛ اما نکته دیگری که حضور لاریجانی را در این سمت کمرنگ میکند، تفاوت نگاه و اختلافات ماهوی بین او، لاریجانی و رئیسی است...
اما سمت دبیری مجمع به نظر به سعید جلیلی نزدیکتر خواهد بود. او در مقایسه با لاریجانی پا به رکابتر است و همسوییاش با دولت فعلی بر کسی پوشیده نیست. او حتی میتواند با حضورش ایده دولت در سایه را این بار رسمی و نظاممندتر دنبال کند. بهویژه آنکه یکی از وظایف مجمع نظارت بر حسن اجرای سیاستهای کلی است. سعید جلیلی خودش گفته که میخواهد ایده دولت در سایهاش را همچنان ادامه دهد...
او میتواند دولت در سایهاش را با این وظیفه نظارتی در مجمع جمع کند. بعد نظارتی را در کمیسیونها و دبیرخانه افزایش دهد و کمیسیونها را محل تشکیل چهرههای نزدیک به خود سازد و به شکل رسمی با اهرم فشار بالای سر دولت وارد شود.»