- ممنوعیت ورود گالانت و نتانیاهو به ۱۲۰ کشور
- گوسفند عاشق نوشیدن چای را ببینید! (ویدئو)
- گربه ماهیِ رزه دار درحالِ صحرانوردی در جستجوی آب! (ویدئو)
- قطعنامه جدید سازمان ملل در حمایت از حق تعیین سرنوشت فلسطینیان
- کرانه باختری کجاست؟
- هواپیمای مسافربری آمریکایی بر فراز پایتخت هائیتی هدف قرار گرفت
- انتخاب نماینده آمریکا در سازمان ملل توسط ترامپ: الیز استفانیک کیست!؟
- قول ترامپ به محمود عباس درباره جنگ غزه
- یک تاریخدان پیروز انتخابات آمریکا را پیشبینی کرد
پادرمیانی نخست وزیر پاکستان از جامعه جهانی برای طالبان
نخستوزیر پاکستان معتقد است جهان باید با طالبان تماس بگیرد و به آنها «انگیزه» بدهد تا در زمینههایی مثل حقوق زنان و دولت فراگیر، اقدام عملی انجام دهند.
به گزارش ایسنا، مصاحبه عمران خان، نخستوزیر پاکستان، با شکبه خبری سی ان ان که از اقامتگاه وی در اسلامآباد با این شبکه آمریکایی انجام شد، اولین گفتوگوی او با رسانههای بینالمللی در پی به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان بود.
عمران خان گفت: طالبان اکنون تمام افغانستان را در اختیار دارد و اگر بتوانند به نوعی به سمت دولت فراگیر حرکت کنند و تمام دستههای مختلف را گرد آورند، افغانستان میتواند بعد از ۴۰ سال به صلح برسد. اما اگر کار خوب پیش نرود، اوضاع به آشوب کشیده میشود و ما هم بسیار نگران همین هستیم؛ بزرگترین بحران بشری، مشکل عظیم پناهجویان.
نخستوزیر پاکستان گفت که طالبان برای جلوگیری از بحران، به دنبال کمک جامعه جهانی است و گفت که میتوان از این خواست این گروه استفاده کرد تا آنرا «به سوی مشروعیت و حرکت به سمت درست» سوق داد.
با این حال او هشدار داد که افغانستان نمی تواند توسط نیروهای خارجی کنترل شود. وی گفت: هیچ دولت دست نشاندهای در افغانستان مورد حمایت مردم نیست. بنابراین به جای اینکه اینجا بنشینیم و فکر کنیم که میتوانیم آنها را کنترل کنیم ، باید آنها را تشویق کنیم. زیرا افغانستان ، این دولت کنونی ، به وضوح احساس می کند که بدون کمک بینالمللی ، نمیتوانند این بحران را در مسیر درست هدایت کنند.
بر اساس گزارش آژانس های سازمان ملل متحد حتی قبل از بازگشت طالبان به قدرت ، درگیریهای طولانی ، فقر ، خشکسالیهای پشت سر هم ، افول اقتصادی و همه گیری کروناویروس وضعیت را وخیم کرده بود و تقریباً ۱۸ میلیون افغان-نیمی از جمعیت- نیازمند کمک شدند. خان خطاب به منتقدان که میگویند طالبان کشور را بیثبات می کند ، به خروج شوروی در سال ۱۹۸۹ اشاره کرد که منجر به "حمام خون" شد و گفت که او انتظار داشت خونریزی مشابهی پس از خروج نیروهای آمریکایی رخ دهد.
وی افزود: سازمانهای اطلاعاتی ما به ما گفتند که طالبان نمیتواند تمام افغانستان را تصرف کند و اگر آنها بخواهند افغانستان را به صورت نظامی تصرف کنند ، یک جنگ داخلی طولانی مدت رخ می دهد ، چیزی که ما از آن می ترسیدیم. زیرا ما کسانی هستیم که بیشترین آسیب را خواهد دید. اکنون جهان باید به آنها زمان بدهد تا یک دولت مشروع تشکیل دهند و به وعدههای خود عمل کنند.
زنان در دولت
از زمان به قدرت رسیدن ، این گروه شبه نظامی تلاش کرده است اعتبارات بین المللی برای خود کسب کند و وعده داده است که حقوق بشر را به ویژه در مورد زنان و دختران حفظ کرده و به زنان اجازه دهد تا به کار خود ادامه دهند. با این حال ، زنان از دولت موقت طالبان حذف شدهاند ، دستور داده شده است که در برخی مناطق در خانه بمانند و تحصیلات آنها محدود شده است.
عمران خان می گوید: این تصور اشتباه است که فکر کنیم شخصی از خارج به زنان افغان حقوقشان را میدهد. زنان افغان قوی هستند. به آنها وقت بدهید. آنها حقوق خود را خواهند گرفت. زنان باید در جامعه از توانایی بالقوه خود در زندگی برخوردار باشند. در پاکستان ، آنچه ما انجام دادهایم این است که ما در واقع به خانوادههای فقیر کمک هزینه دادیم تا دختران را به تحصیل در مدرسه وادار کنند ، زیرا ما احساس میکنیم که اگر دختران ، تحصیل کنند ، اگر تحصیل کرده باشند ، حقوق خود را بدست خواهند آورد.
خروج آمریکا
نخستوزیر پاکستان که پیش از این خروج آمریکا از افغانستان را مورد انتقاد قرار داده می گوید که از زمان تصرف طالبان با رئیس جمهور جو بایدن ، علی رغم اینکه پاکستان از متحدان اصلی ناتو است ، صحبتی نکرده است.
وی گفت: تصور می کنم سرش بسیار شلوغ است ، اما رابطه ما با ایالات متحده فقط به یک تماس تلفنی وابسته نیست ، بلکه باید یک رابطه چند بعدی باشد.
و این همان چیزی است که عمران خان احساس میکند پاکستان در طول جنگ ۲۰ ساله آمریکا در افغانستان از آن بهرهای نبرده است. او گفت: ما (پاکستان) مانند یک بادیگارد بودیم. ما باید آنها را در جنگ افغانستان پیروز میکردیم ، که هرگز نتوانستیم.
عمران خان گفت بارها به مقامات آمریکایی هشدار داده است که آمریکا نمی تواند به اهداف خود از طریق نظامی برسد و "در آنجا گیر میافتد". وی گفت که ایالات متحده باید در اوج حضور خود در افغانستان و نه هنگام خروج از افغانستان ، از موضع "قدرت" به دنبال حل و فصل سیاسی با طالبان میبود.
پاکستان روابط عمیقی با طالبان داشته و متهم به حمایت از این گروه در مبارزه با دولت مورد حمایت آمریکا شده است-اتهاماتی که اسلام آباد آن را رد کرده است. وزیر خارجه بایدن گفته است که در روابط با پاکستان بازنگری خواهد شد.
عمران خان چنین اظهارنظرهایی را "ناآگاهانه" خواند و به سی ان ان گفت که من هرگز تا این اندازه سخنان غیرمعقول و ناآگاهانه نشنیدهام . به عنوان کشوری با روابط عمیق فرهنگی ، سرنوشت پاکستان به سرنوشت افغانستان وابسته است. با خشونت ، آشوب سیاسی و بحران انسانی در افغانستان، همه ناگزیر از مرز عبور می کنند. از نظر عمران خان ، حمله آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ برای پاکستان فاجعه بار بود.
به گفته او ، هزاران پاکستانی به دلیل حمایت کشورشان از آمریکا، در حملات تروریستی گروههای شبه نظامی جان خود را از دست دادند. او میگوید: فقط به این دلیل که ما در کنار آمریکا بودیم ، پس از ۱۱ سپتامبر و جنگ در افغانستان متحد آمریکا شدیم. رنجی که این کشور متحمل شد در یک لحظه ۵۰ گروه شبه نظامی به دولت ما حمله کردند ... آنها همچنین باید بدانند که ۴۸۰ حمله پهپادی توسط ایالات متحده در پاکستان صورت گرفته است.
وی درباره حملات آمریکا گفت: این تنها زمانی است که یک کشور مورد حمله متحدین خود قرار گرفته است.
ایالات متحده بارها پاکستان را متهم به پناه دادن به تروریست ها کرده ادعایی که خان آن را رد می کند.او می گوید: این پناهگاههای امن چیست؟ منطقه پاکستان در امتداد مرز افغانستان شدیدترین نظارت را توسط پهپادهای ایالات متحده داشته است ... مطمئناً آنها می دانستند که پناهگاه های امن وجود دارد؟
عمران خان گفت که با ایستادگی نکردن در برابر آمریکا ، سران دولت های قبلی پاکستان در مظان اتهام به همکاری قرار دارند. سوال این است که آیا پاکستان در موقعیتی قرار داشت که بتواند علیه طالبان افغانستان اقدام نظامی انجام دهد ، در حالی که قبلاً از داخل توسط طالبان پاکستان مورد حمله قرار گرفت؟ نمی توانم کشورم را برای "جنگ یک فرد دیگر" نابود کنم. طالبان افغان به ما حمله نمیکردند. ای کاش من در دولت بودم. آن وقت به ایالات متحده می گفتم که ما وارد اقدام نظامی نمیشویم زیرا ابتدا باید به مردم خدمت کنیم. مسئولیت من در قبال مردم کشورم همین است.