- امیرعبداللهیان: سلاح های مورد استفاده در اصفهان، بیشتر اسباب بازی بچه ها بود
- بمباران سنگین مقر الحشد الشعبی در عراق توسط اسرائیل
- روایت عجیب سیدحسن خمینی از درگذشت پدر و عمویش
- بایدن در حال بررسی گزینه احیای برجام است
- روایت CNN از نتیجه حمله ریزپرنده ها به پایگاه شکاری اصفهان (تصویر)
- حضور خاتمی، سیدحسن خمینی، جهانگیری و علی دایی در مراسم ترحیم همسر مهرعلیزاده (تصاویر)
- سی ان ان: حملات مستقیم اسرائیل و ایران به یکدیگر، پایان یافته است
- واکنشهای بین المللی به حادثه اصفهان: عمان محکوم کرد / چین، انگلیس، فرانسه و... موضع گیری کردند
- عضو دفتر رهبری: برخی مسئولان بدلیل کارهای بیقاعده در زمینه حجاب تذکر گرفتند
- ادعای خبرساز صداوسیما درباره انفجارهای امروز
نواندیش: همهگیری کرونا سبب شد تا در سال ۲۰۲۰، در اروپای غربی از جنگ جهانی دوم به بعد و در اروپای شرقی از فروپاشی اتحاد شوروی به بعد، بزرگترین میزان کاهش امید به زندگی رخ دهد.
به گزارش زهرا حسین زاده از سرویس سلامت نواندیش، امید به زندگی یکی از پرکاربردترین شاخصها برای ارزیابی سلامت مردم است و اثر منفی همهگیری بر آن در تحقیقی که «اینترنشنال ژورنال آو اپیدمولوژی» دوشنبه منتشر کرد، ارزیابی شده است. این پژوهش را مرکز علوم جمعیتشناسی لورهولم دانشگاه آکسفورد انجام داده است.
بر اساس این بررسی، در سال ۲۰۲۰، امید به زندگی زنان ۱۵ کشور و مردان ۱۰ کشور در مقایسه با سال ۲۰۱۵ کاهش یافته است. اما در بیشتر کشورها بیشترین کاهش امید به زندگی در مردان رخ داده است.
بدترین وضعیت را مردان آمریکایی داشتهاند که امید به زندگی آنها ۲.۲ سال کاهش یافته است. مردان لیتوانی نیز با ۱.۷ سال کاهش در جایگاه دوم قرار داشتند.
علاوه بر این تحقیق، بر اساس آمار جدید سازمان ملی آمار بریتانیا، امید به زندگی مردان در این کشور هم بعد از ۴۰ سال کاهش یافته است.
بنا به شواهد مستند، امید به زندگی مردان ۱۱ کشور و زنان هشت کشور دستکم یک سال کم شده است. در کل از ۲۹ کشور مورد بررسی در این تحقیق، امید به زندگی در ۲۷ کشور کاهش نشان میدهد.
بر اساس این بررسی، فقط مردان و زنان دانمارک و نروژ و زنان فنلاند در جلوگیری از کاهش امید به زندگی موفق بودهاند.
بر اساس این تحقیق، دخالتهای غیردارویی و برخورداری از نظام سلامت قوی عامل این وضعیت در کشورهای یاد شده بوده است. کاهش امید به زندگی در ۲۲ کشور بیش از شش ماه بوده است.
در تمام کشورهایی که امید به زندگی کاهش یافته، برای آنکه امید زندگی یک سال افزایش یابد، به طور متوسط ۵.۶ سال وقت لازم بوده است.
این بررسی حکایت از آن دارد که کرونا در بسیاری از کشورها ضربه روحی ویرانگری به مردم وارد کرده است. بر اساس این بررسی، افزایش مرگومیر در ایالات متحده عمدتا در افراد در سن کار و زیر ۶۰ سال رخ داده است و این گروه سنی در کاهش امید به زندگی در مردان بیشترین سهم را داشتهاند.