- عذرخواهی تلویزیون بهخاطر پخش یک صحنه مستهجن
- محمد جولانی در کنار همسرش لطیفه دروبی در کاخ ریاست جمهوری (عکس)
- دروغ سیزده یا دروغ اول آوریل چگونه مرسوم شد؟!
- آمریکا: ترامپ حاضر به دستیابی به توافق با ایران است اما اگر…
- علی لاریجانی: اگر حمله کنید ایران را به سمت بمب سوق داده اید
- ترامپ دوباره ایران را تهدید کرد
- گرينلند به محور مقاومت پیوست
- رقصِ هیجان انگیز سفیر عربستان در کنسرت امید حاجیلی! (ویدئو)
- نامه پزشکیان جعلی است
ایرج صفاتی دزفولی؛ الگویی برای انسان اخلاقی
ولیالله شجاعپوریان، مدیرمسئول روزنامه سازندگی در سر مقاله این روزنامه نوشت:
واپسین روزهای تلخ خرداد 1401 همچون سایر خردادهای پرحادثه، با خبر درگذشت یکی از شخصیتهای فرهیخته و سیاسی ایران و استان خوزستان همراه بود. شادروان «ایرج صفاتی دزفولی» از نمایندگان سابق حوزه انتخابیه آبادان دار فانی را وداع گفت. او علاوه بر سابقه نمایندگی مجلس اول و پنجم، رئیس دیوان محاسبات کشور در دورههای دوم و سوم بوده و البته یکی از بازماندگان شریف حادثه بمبگذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیر سال 1360 که بهصورت معجزهآسایی جان بهسلامت به در بردند.
آقای صفاتی از دوران پیش از پيروزی انقلاب اسلامي به مبازره و فعالیت سیاسی روي آورده و همواره عدالتخواهی و رؤیای تشکیل نظامي مردمی بر پایه عدل و داد و با تراز حاکمانی همسان و همگن با مردم را در ذهن میپروراند. ازاینرو مردی بسیار سادهزیست، خون گرم، مخلص و صادق، پاکدست و مردمی بود که هیچگاه از مردم فاصله نگرفت. ارتقای جایگاه اداری و سیاسیاش او را تغییر نداد و بر عهد و مرام و مسلک خویش تا پایان عمر استوار ماند. اینجانب در مجلس ششم که مسئولیت کمیته تحقیق و تفحص از سازمان صداوسیما را برعهدهگرفته بود، این افتخار را داشتم تا برای کمک و همراهی در این کمیته و بررسیهای تخلفات آن سازمان از ایشان دعوت کنم و او نیز در نهايت لطف، بزرگواری، دقت نظر و دلسوزی و تدقیق و تیزبینی امور مالي سازمان را بررسی کرد و به یاری ما شتافتند.
آنچه فقید سعید «صفاتی» را از بسیاری از شخصیتهای سیاسی متمایز میکرد روحیه مردمداری و سادهزیستی ی فوقالعاده او بود بهگونهای که هر شهروند عادی در برخورد اول با او هیچگونه تمایز، تفاخر یا تفاوتی را نسبت به دیگران در او احساس نمیکرد. صفاتی دزفولی ترجیح میداد بدون دلبستگی به ظواهر مدیریتی به معنای واقعی در پی خدمت به خلق باشد. هیچگاه خود را در قیدوبند تعارفات معمول و مدیریتی گرفتار نمیکرد و بارها دیده بودم حتی برای تردد و رفتوآمد با ایستادن در کنار خیابان با وسایل نقلیه عمومی رفتوآمد میکرد و داشتن چنین روحیهای را نیز به نمایش نمیگذاشت. هرچه که مینمود، بود.
مرحوم صفاتی همچون بسیاری از یارانش که روزی روزگاری پرچمدار مبارزه و فعالیت سیاسی در استان خوزستان و آبادان بودند، از میدان سیاست فاصله گرفت اما هرجایی که میتوانست خدمتی به مردم کند، از حضور و مشارکت و خیرخواهی دریغ نمیکرد. او متخلق به اخلاق دینی و اسلامی بود و برای نسل جوان و سیاستمداران امروزی الگوی کامل و جامع بود. جای خالی شخصیتهای بزرگمنشی چون صفاتی در کشور و استان خوزستان احساس خواهد شد؛ روحش شاد و یادش گرامی.