- واکنش به ادعای رسانه عبری درباره اصابت موشک به دیمونا
- ونها و زنها ؛ گشت ارشاد مدیران و صدیقی/ تقصیر آقای رئیسی نیست!
- پرویز داوودی (معاون اول احمدی نژاد) درگذشت
- جشن فارغ التحصیلی دختران تصویر اول یک روزنامه شد (عکس)
- انتصاب معاون اول قوه قضائیه: حجت الاسلام حمزه خلیلی کیست!؟
- بایدن: «مداخله» آمریکا در صورت تشدید حملات ایران علیه اسرائیل محتمل است
- پشت پرده بازگشت گشت ارشاد
- علت صدای ضدهوایی در پادگان ابوذر سرپل ذهاب
روزنامه جمهورى اسلامى نوشت؛
کساني که به جنگهاي لفظي چين و آمريکا دل خوش کردهاند، بسيار ساده لوح تشريف دارند.
چينيها به خاطر تحقيري که با سفر «نانسي پلوسي» رئيس مجلس نمايندگان آمريکا به تايوان شدهاند، عصباني هستند ولي قدرت کنترل خود در زمان عصبانيت را دارند و قطعاً دست به اقدام خطرناکي نخواهند زد. آنها در حالي که از شرايط ويژه پيش آمده در اثر جنگ اوکراين حداکثر بهرهبرداري را به نفع اقتصاد و اقتدار سياسي خود ميکنند، بهيچوجه خود را وارد يک جنگ نخواهند کرد.
حمايت چینیها از روسيه در جنگ اوکراين نيز فقط لفظي است و در همان حال با خريد نفت ارزان روسيه، سود کلاني را از رهگذر اين جنگ نصيب خود ميکنند. براي چينيها منافع چين اصل است نه روسيه. در واقعه غيرمنتظره سفر نانسي پلوسي به تايوان نيز هرچند دولتمردان چيني ميدانند که برنده ماجرا آمريکاست و درصدد هستند به نحوي اين تحقير را جبران کنند، اما بديهي است که اين کار را بگونهاي انجام خواهند داد که اولاً به اقتصاد کشورشان لطمهاي وارد نشود و ثانياً هيچ چيز از چارچوب رفتار ديپلماسي خارج نگردد و به برخورد نظامي نيانجامد.
اين سياست عاقلانه دولتمردان چين، کشورشان را در مقايسه با روسيه که در اثر اشتباه بزرگ پوتين درگير جنگ ويرانگر اوکراين شد، در سطح جهاني ارتقاء ميدهد و در رقابت با آمريکا نيز از نظر اقتصادي چند پله بالا ميآورد. براي چينيها بالا بردن جايگاه کشورشان اولويت دارد و آنها حل مشکلاتشان با کشورها حتي با آمريکا را که اين روزها با سفر رئيس مجلس نمايندگانش آنها را تحقير کرده، ترجيح ميدهند از طريق ديپلماسي حل و فصل کنند نه چيز ديگر.
در اين ميان، بسيار عجيب است که سخنگوي وزارت امور خارجه کشور ما با شتابي غيرقابل تصور، در برابر منازعات لفظي چين و آمريکا بر سر سفر نانسي پلوسي موضعگيري ميکند!
معلوم نيست ما از سياست بيطرفي در اين قبيل منازعات چه زياني ميبريم که اينگونه شتابزده موضعگيري ميکنيم؟ آيا اقتضاي سياست نه شرقي – نه غربی اين نيست که در منازعه ميان دو قدرت سلطهگر جانب هيچيک را نگيريم؟
ما با اين موضعگيري چه چيزي به دست ميآوريم؟ و گندم چه کسي را ميسابيم؟ چه زيباست نصيحت مولوي که ميگويد: گر دعاهاي تو ميسازد مُجاب – با دعائي گندم خود را بساب!