- خبر رئیس صندوق ذخیره فرهنگیان درباره طرح ارزش مالکانه معلمان بازنشسته
- دستگیری هنجارشکنان خیابان بهار در تبریز
- هشدار مهم درباره بیمه تکمیلی درمان فرهنگیان بازنشسته
- پیشبینی بارش باران و هوای خنک در اردبیل تا پایان هفته
- آغاز پوشش بیمهای بیش از ۲۸۰ هزار نفر از فرهنگیان مدارس غیردولتی و معلمان حق التدریس
- خبر رئیس سازمان وظیفه عمومی درباره خرید خدمت سربازی
- انتظار بازنشستگان ۱۴۰۱ از سرپرست جدید صندوق بازنشستگی برای اجرای کامل رتبه بندی معلمان
- پیشبینی هواشناسی؛ باران شدید در راه آذربایجان شرقی، اردبیل، گیلان، غرب مازندران و....
- آخرین مهلت تحویل اسناد درمانی بیمه تکمیلی ملت از سوی بازنشستگان کشوری و فرهنگیان بازنشسته اعلام شد
- حکم اعدام قاتل الهه حسیننژاد تایید شد
دلنوشته سیدحسن خمینی برای «سایه»
نوانديش: سيد حسن خمينى يادگار امام در صفحه اینستاگرام خود نوشت: نوجوان بودم که اولین بار نام «سایه» به گوشم خورد. وقتی غزل جاودانه ی «نشود فاش کسی آنچه میان من و توست» را خواندم و مبهوت مضمون و ساختار عالی آن شدم و فهمیدم که شاعر آن، ه. الف.سایه است.
هیچگاه او را نزدیک ندیدم، ولی احساس می کنم او را می شناسم. شاید این حس بیش از هر چیز مرهون کتاب بی نظیر «پیر پرنیان اندیش» باشد. جالب آنکه تاکنون نویسندگان خوش ذوق این کتاب را هم ملاقات نکرده ام ولی به نظرم این کتاب در معرفی یک شخصیت، کاری است فراتر از معمول و با دقت و ذوق و نکته سنجی و در قالبی بسیار دلنشین و جدید نگاشته شده است. و احتمالا همین کتاب دو جلدی بیشتر سایه را برای امثال من ملموس کرده است.
زبان شعر هوشنگ ابتهاج سعدی گونه است و از پیچیدگی های سبک هندی فاصله دارد و کمتر رندی های حافظ را همراه دارد و اگرچه در چند غزل طنین ترقص مولانا را همراه شعر خود کرده اما باز هم استحکام اشعارش به سعدی می ماند. و همین هم طعم سخن او را دلنشین تر می سازد.
بگذریم. ابتهاج بی تردید از سرآمدان شعر عصر ماست. خدایش رحمت کند. امید آنکه-چنانکه سروده بود -اینک هم بگوید«مژده بده مژده بده یار پسندید مرا»