- رتبهبندی فرهنگیان بازنشسته۱۴۰۱ به بعد ناقص اجرا شده است
- حضور آمنه بهرامی در دادسرای جنایی تهران
- اختصاص فوقالعاده خاص به معلمان/ مجلس مشکلات تبدیل وضعیت معلمان را برطرف کند
- توضیح سخنگوی قوه قضائیه درباره پرونده پژمان جمشیدی
- برای سرما و سامانه بارشی تازهنفس آماده باشید/ دما تا ۱۰ درجه کاهش مییابد
- جنجال دوباره درباره «حجاب»؛ تا کجا میتوان برای سبک زندگی مردم تصمیم گرفت؟
- چگونه در سامانه املاک و اسکان برای کدپستی و بیمه ثبت نام کنیم؟ + آموزش و لینک
- شرایط جدید بیمه تکمیلی فرهنگیان کشور اعلام شد + مبلغ
- تقویم آبان ماه 1404 + تعطیلات و مناسبتها
- قرص سوپراکل چیست؟
دلنوشته سیدحسن خمینی برای «سایه»
نوانديش: سيد حسن خمينى يادگار امام در صفحه اینستاگرام خود نوشت: نوجوان بودم که اولین بار نام «سایه» به گوشم خورد. وقتی غزل جاودانه ی «نشود فاش کسی آنچه میان من و توست» را خواندم و مبهوت مضمون و ساختار عالی آن شدم و فهمیدم که شاعر آن، ه. الف.سایه است.
هیچگاه او را نزدیک ندیدم، ولی احساس می کنم او را می شناسم. شاید این حس بیش از هر چیز مرهون کتاب بی نظیر «پیر پرنیان اندیش» باشد. جالب آنکه تاکنون نویسندگان خوش ذوق این کتاب را هم ملاقات نکرده ام ولی به نظرم این کتاب در معرفی یک شخصیت، کاری است فراتر از معمول و با دقت و ذوق و نکته سنجی و در قالبی بسیار دلنشین و جدید نگاشته شده است. و احتمالا همین کتاب دو جلدی بیشتر سایه را برای امثال من ملموس کرده است.
زبان شعر هوشنگ ابتهاج سعدی گونه است و از پیچیدگی های سبک هندی فاصله دارد و کمتر رندی های حافظ را همراه دارد و اگرچه در چند غزل طنین ترقص مولانا را همراه شعر خود کرده اما باز هم استحکام اشعارش به سعدی می ماند. و همین هم طعم سخن او را دلنشین تر می سازد.
بگذریم. ابتهاج بی تردید از سرآمدان شعر عصر ماست. خدایش رحمت کند. امید آنکه-چنانکه سروده بود -اینک هم بگوید«مژده بده مژده بده یار پسندید مرا»
