سياست ورزي با چاشني اخلاق

ولی‌الله شجاع‌پوریان در سرمقاله روزنامه همدلی نوشت:

دکتر سيد قادر لاهوتي استاد دانشگاه، فعال سياسي، انديشمندي فرزانه، سياستمداري اخلاق‌مدار و مردمي، دار فاني را وداع گفت؛ نسب از پدراني شهره به نيکنامي و اخلاق برد. تحصيل در رشته زبان و ادبيات فارسي و آشنايي با متون عرفاني و کلاسيک زبان فارسي‌ ازجمله حافظ و مولانا وديگر ادباي بزرگ نقش زيادي در رويکرد اخلاقي و عرفاني او در عالم سياست‌ورزي به‌جاي گذاشت، ازاين‌رو به‌عنوان چهره‌اي مذهبي، اخلاق محور در فضاهاي دانشگاهي و سياسي موردتوجه قرار گرفت. او به لحاظ سياسي از همان اوان پيروزي انقلاب رويکرد سياسي خط امامي داشت و تا آخر بر مشي اصلاح‌طلبي خود وفادار ماند. در تعاملات سياسي هماره روحيه‌اي آزادي‌خواه متعامل، با گذشت، اهل تساهل و تسامح و آشتي‌جو و اصلاح‌طلب داشت. هيچ‌گاه هدف، وسيله را براي او توجيه نکرد. مردم‌داري براي او يک اصل بود و تلاش داشت در کنار مردم باقي بماند، اگرچه چند باري تيغ تيز رد صلاحيت او را زخمي کرد ولي باعث نشد که در عرصه سياست تندروي، قهر و بي‌اخلاقي را پيشه کند، ازاين‌رو هميشه به مشارکت و تعميق مردم‌سالاري از راه حضور در انتخابات اعتقاد داشت؛ روحيه‌اي که البته بي‌تأثير از مطالعه فراوان و انس او با کتاب و کتاب‌خواني و مطالعه نبود و از او شخصيتي آرام، متواضع و داراي نگرشي عميق ساخته بود. به باور اين‌جانب برجسته‌ترين ويژگي دکتر لاهوتي فرهيختگي و فضيلت مداري در عرصه‌ سياست ورزي و کنش اجتماعي او بود.

او از معبر معلمي به عالم‌ سياست قدم‌ گذاشت، لذا رسيدن به‌ قدرت را با هر قيمت برنمي‌تافت و رعايت مرزهاي اخلاق و دين‌داري براي او از کسب پيروزي سياسي مهم‌تر بود. بن‌مايه و خاستگاه سياسي او بيشتر آموزه‌هاي ديني، قرآن و به‌ويژه نهج‌البلاغه بوده است و ازاين‌روي به‌ توصيه‌هاي حکومتي اميرالمؤمنين به‌ويژه منشور مالک اشتر تأکيد مي‌ورزيد. او در عين آرمان‌گرايي واقع‌گرا بود و به‌دشواري‌ مسير کنش سياسي در کشور وقوف داشت. لاهوتي زلال و شفاف ديدگاه‌هاي سياسي خود را بيان مي‌کرد و درعين‌حال اهل‌ تعامل و پايبند به خرد و تصميم جمعي و تشکيلاتي بود.

در زندگي شخصي به‌رغم تنگناهايي مالي‌به‌شدت عزتمند بود و مهم‌تر اينکه هيچ‌وقت در طول ساليان همراهي با انقلاب و داشتن مسئوليت‌هاي متعدد به‌ويژه خواري و رانت آلوده نشد و همواره پاکدست باقي‌ ماند.