- خشم علم الهدی از تصمیم نظام برای مذاکره: مذاکرات شنبه بیتوجهی به تکلیف شرعی و دینی است / برای این برجام لعنتی هم رفتند، نشستند، حرف زدند و خندیدند
- کاظم صدیقی: برجام عبرت بزرگی بود، برخیها دستپاچه شدند و رفتند بتن ریختند / مذاکره مستقیم با آمریکا در شأن ما نیست
- ایران در حال بررسی ارائه پیشنهاد یک توافق هستهای موقت به امریکا، پیش از ادامه مذاکرات برای دستیابی به یک توافق جامع است
- ذاکریان: اصل مذاکره مهم است نه مستقیم یا غیرمستقیم بودن آن / آقایانی که فرصتها را سوزاندند، باید پاسخگو باشند
- خوش بینی وزیر خارجه تندرو ترامپ به مذاکرات روز شنبه در عمان!
- حضور حسن روحانی بر سر مزار والدین خود (عکس)
- خبر امیدوارانه علی اکبر صالحی از مذاکرات عمان
- ماجرای عزل شهید صیاد شیرازی و خلع دو درجه او
- علت شکایت از حسام الدین آشنا این توئیت است
- بمبافکن «بی ۲» در یک قاب عجیب (عکس)
حقوق مسئول دفتر عضو شورای شهر با حقوق سه خبرنگار برابر است
روزنامه اعتماد با برشمردن مشکلات روزنامه نگاران نوشت: به قول حافظ «ما آبروی فقر و قناعت نمیبریم»، اما حقوق ماهانه دختر و مسوول دفتر فلان عضو محترم شورای شهر تهران که این روزها خبرش در موبایلها میچرخد، معادل ۲ تا ۳ خبرنگار است.
لااقل حقوق آن دختر خانم، سر ماه پرداخت میشود، اما گاهی اهالی رسانه مجبورند چند ماه برای دریافت مواجبشان، نجیبانه و البته مجبورانه! تحمل کنند. از امنیت شغلی و تامین آینده و بیمه و نظایر اینها هم اگر نگویبم بهتر است، چون به یاد آوردنش هم حالمان را بد میکند.
همکاران رسانهای ـ فارغ از اینکه در کدام رسانه و کدام جناح مینویسند ـ مثل هر فعال عرصه سیاست و فرهنگ و اجتماع اشتباه میکنند. خطاهایشان گاهی شاید فاحش هم هست، اما عنصر معنوی جرم (که دادگاهها براساس محققشدن آن محکومیت صادر میکنند) غالبا مفقود است. یعنی با جرات میتوان گواهی داد که نیت سوء و مجرمانه ندارند. با این حال آنها که احساساتیتر و کمتجربهترند ممکن است جایی تند هم بروند.
واقعا جامعه رسانه میخواهد یا نه؟ خبرنگار لازم دارد یا نه؟ و آیا اصحاب رسانه باید نماینده تفکرات مختلف باشند یا نه؟ اگر جواب این پرسشها منفی باشد کار خیلی راحت میشود. با تعطیلی رسانهها، فقط چندهزار نفر به جمعیت بیکار کشور افزوده میشوند.
قطعا بیکارشدن این تعداد، آنقدر نرخ بیکاری را جابهجا نمیکند که مراکز رسمی دولت محترم، نگران منفیشدن شاخصهای اقتصادی باشند! اما اگر جواب مثبت است و رسانه و رسانهچی نیاز کشور است و بدون آنها نمیتوان مفاهیمی، چون «جهاد تبیین» را به نتیجه رساند، پس باید تحمل حاکمیت و تساهل و تسامح در برابر رسانهها نیز بالا برود.
لینک کپی شد
نظر شما
قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.