- عذرخواهی تلویزیون بهخاطر پخش یک صحنه مستهجن
- محمد جولانی در کنار همسرش لطیفه دروبی در کاخ ریاست جمهوری (عکس)
- تصمیم سه کشور عربی در صورت حمله آمریکا به ایران
- دروغ سیزده یا دروغ اول آوریل چگونه مرسوم شد؟!
- آمریکا: ترامپ حاضر به دستیابی به توافق با ایران است اما اگر…
- علی لاریجانی: اگر حمله کنید ایران را به سمت بمب سوق داده اید
- ترامپ دوباره ایران را تهدید کرد
- گرينلند به محور مقاومت پیوست
- رقصِ هیجان انگیز سفیر عربستان در کنسرت امید حاجیلی! (ویدئو)
- نامه پزشکیان جعلی است
مردم ایران کافر نیستند!
عصرایران؛ رضا غبیشاوی - یکی از مشکلات بزرگ و روزبه افزایش ایران را باید "کافرانگاری مردم " از نگاه مسوولان دانست.
برخی مسوولان به شکلی با مردم برخورد می کنند انگار نه انگار این مردم مسلمان هستند و در جامعه مسلمین زندگی می کنیم بلکه با جمع کافری روبه رو هستیم که قصد دارند آنها را به راه راست مسلمانی هدایت کنند.
این مسوولان فرامواش می کنند قبل از آنکه جمهوری اسلامی ایران به وجود بیاید؛ قبل از اینکه این مسوولان وجود داشته باشند، آیین های اسلامی در میان این ملت و کشور بودند و هستند. آنها فراموش می کنند جمهوری اسلامی هم با رای همین مردم شکل گرفت. آنها فراموش می کنند مردم تا قبل از این هم به دور از ضرب و زور، این هنجارها و آیین ها را داشتند؛ نماز می خواندند؛ روزه می گرفتند؛ هر روز اذان از مساجد بانگ بر می خواست و جمعی به نماز و دعا و نیایش بر می خواستند.
اگر منظورشان اجرای حداکثری شریعت اسلامی در میان مردم است که این موضوع نه شدنی است و نه اخلاقی و نه اسلامی. این مردم هستند که اجرای حداقل تا حداکثر شریعت را انتخاب می کنند.
در هر هیچ جامعه انسانی اسلامی هم اجرای حداکثری شریعت اسلامی ممکن نیست مگر اینکه وارد عرصه تندرویی داعشی و طالبانی شد. در این صورت خود مسوولان، قربانی نخست اجرای حداکثری شریعت خواهند شد.
تهدیدات و هشدارهای هر روزه مسوولان به مردم مردم و امر و نهی بدیهیات مسلمانی به مسلمین می رود که به وضعیت آزاردهنده ای تبدیل شود. اگر امروز کسی وارد این شهر و کشور شود و دین این مردم نداند حتما حدس خواهد زد با جمعیت کافری روبه رو است که مسوولان می خواهند یک روزه آنها را مسلمان کنند.
اگر جامعه ایران را کافر می دانند که نه تنها یادآوری و الزامیات اسلامی بی اثر و نادرست است بلکه ایراد تردید به موضوعیت جمهوری اسلامی است.
این هشدارها و امر و نهی های هر روزه نه بر ارج و قرب آنان اضافه می کند نه عزت و احترامی به دین مبین می دهد و نه بر مسلمانی مسلمین می افزاید بلکه تنها در موج اسلام هراسی و دین زدایی می دمد.
یادآوری عتاب آلود و زشت بدیهیات اسلامی در جامعه مسلمین، رنگ و بوی بدی به آیین های اسلامی سنتی می دهد تا جایی که می تواند رمضان را از ماه سرور و بهجت و لذت دیدن داری و معنویت به ماه تهدید و فشار تبدیل کند.
امر و نهی بدیهیات اسلامی به مسلمین را در قالب دستورات اداری حکومتی متوقف کنیم و بیش از آن مانع دین داری واقعی مردم نشویم.
