تضمین آمریکا زمان روحانی بی اعتبار بود، الان اعتبار دارد !

روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «ضرورت احترام به حافظه تاریخی مردم» نوشت:

ضرب‌المثلی در ادبیات وجود دارد که طلاب به هنگام مشاهده برخوردهای دوگانه در رفتار افراد، از آن استفاده می‌کنند. این قاعده ادبی از این قرار است که هرگاه حرف «ب» بر سر کلمه‌ای درآید، آنرا مجرور (مکسور) می‌کند. این یک قاعده کلی در ادبیات عربی است. یکی از کاربردهای این قاعده اینست که اگر کسی کاری را برای خودش جایز بداند ولی همان کار را برای دیگران صحیح نداند، در مقام نقد، به او می‌گویند «بائک تجر، بائی لاتجر» یعنی چطور است که حرف «ب» شما قدرت مکسور کردن دارد ولی حرف «ب» من چنین قدرتی ندارد؟

این مثال امروز بیش از هر زمان دیگری در سیاست خارجی ما مصداق و عینیت یافته زیرا دستگاه دیپلماسی کشور پس از ماجرای مبادله زندانیان و آزاد سازی منابع مالی کشور در کره جنوبی که با مقامات آمریکایی صورت گرفته، در مقام صحت، اتقان و اعتبار عملکرد خود اظهار داشته‌اند که «ما تضمین‌های کافی را از آمریکا گرفته‌ایم.»

این عبارت در این چند روز به انحاء مختلف از زبان افراد مختلف بویژه وزیر خارجه و سخنگوی دستگاه دیپلماسی کشور بر زبان رانده شد و رسانه‌های طرفدار دولت نیز آن را با لحن تأییدآمیز، منعکس کرده‌اند ولی گویا حضرات فراموش کرده‌اند زمانی را که در دولت قبل به هنگام مذاکرات برجام گفته می‌شد «تضمین‌های لازم برای اجرا از آمریکائی‌ها گرفته شده»، آنرا به نشانه اعتماد تیم مذاکره‌ کننده به طرف‌های آمریکایی تلقی کرده و علناً می‌گفتند این از ساده‌لوحی تیم مذاکره‌ کننده است که معتقدند می‌شود از آمریکائی‌ها تضمین گرفت، در حالی که تجربه ثابت کرده که آنها به هیچیک از گفته‌ها و ضمانت‌های خود صادق و پایبند نیستند. مردم، با شنیدن این مطالب می‌پرسند چگونه می‌شود که یک روز آمریکا قابل اعتماد است و روز دیگر نمی‌توان به آن اعتماد کرد؟ اگر می‌توان تضمین آمریکا را پذیرفت، چرا قبلاً نمی‌شد و اگر نمی‌شود چرا حالا می‌شود؟

خوبست آقایان قدری هم برای حافظه تاریخی مردم اعتبار و احترام قائل شده و به گونه‌ای رفتار کنند که دچار دوگانگی در فعل و قول نشوند.