- تصویر پربازدید از سحر دولتشاهی در حال ورزش در باشگاه (عکس)
- مجری معروف به خاطر پیروزی ترامپ از آمریکا رفت
- آهنگ نگرانتم ، میثم ابراهیمی (موزیک ویدئو) + متن شعر ترانه
- چهره جدید فرحناز منافی ظاهر بازیگر پدرسالار (عکس)
- تشییع باشکوه ابراهیم قادری در مهاباد + عکس
- نقد فیلم گلادیاتور ۲ ( Gladiator II ) و نمرات آن
- تغییر شگفت انگیز چهره بازیگر سریال تلویزیونی «لحظه گرگ و میش» در فرانسه (عکس)
- رخنمایی بهنوش طباطبایی با تمی متفاوت (عکس)
- چکامه چمن ماه در ایران؛ بازیگر معروف جم تی به ایران برگشت
- مهراوه شریفی نیا و الناز ملک در پشت صحنه زخم کاری در استانبول / عکس
معرفی و نقد فیلم ژان دو باری 2023 / مادام دو باری واقعی که بود!؟
نواندیش / ویکی پدیا: فیلم ژان دو باری ( Jeanne du Barry) فیلم درام زندگینامهای محصول ۲۰۲۳ به نویسندگی و کارگردانی مایوین است .
داستان فیلم
داستان فیلم به مادام دو باری میپردازد که از هوش و جذابیت خود برای صعود به مدارج ترقی در جامعه استفاده میکند. او محبوب پادشاه لوئی پانزدهم میشود. این دو عاشق یکدیگر میشوند و برخلاف اصول و شایستگی، دو بری به ورسای نقل مکان میکند که ورود او به آنجا باعث رسوایی دربار میشود.
بازیگران
جانی دپ در نقش لوئی پانزدهم
مایوین در نقش مادام دو باری
لویی گارل
پیر ریشار
نوئمی لووفسکی
بنجامین لاورن
ملویل پوپو
پاسکال گرگوری
ایندیا هیر
نقدها
در وبگاه فرانسوی آلوسینه، ژان دو باری بر اساس نظر ۳۳ منتقد، امتیاز ۳٫۱ از ۵ را کسب کرد. این فیلم در وبگاه نقد و بررسی راتن تومیتوز، بر اساس نظر ۳۳ منتقد، امتیاز ۵۲٪ با میانگین نمرهٔ ۴٫۹/۱۰ را کسب کرد. این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده میکند، بر اساس نظر ۱۳ منتقد امتیاز ۵۱ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشانگر «نقدهای مختلط یا متوسط» است.
خبرمرتبط: بررسی و نقد فیلم ژان دو باری اثر مایوین: زنان علیه زنان
ایندیوایر- بن کرول
۶۷ از ۱۰۰
فیلم «ژان دو باری» با استفاده از شخصیتهای پر زرقوبرق دربار سلطنتی و پوشاندن آنها به شکل مانکنهایی با آرایش و تزیینات اغراقآمیز، ورودی بینقص به ژانری است که از صحنههای تئاتر زاده شد و در هالیوود سر و شکل گرفت. چیزی که بیشتر از همه در این فیلم مورد توجه قرار میگیرد، نویسنده، کارگردان و بازیگر اصلی، مایوین است نه همبازی آمریکایی او جانی دپ. این مساله برای برخی میتواند رضایتبخش و برای برخی دیگر ناامیدکننده باشد، اما مطلقا هیچکس را شگفتزده نمیکند.
این فیلم با طرح بصری نقاشیگونه، مشتاقانه از مقایسه با یک اثر کلاسیک کوبریکی استقبال میکند، بهویژه در بخش آغازینی که نشان میدهد این شخصیت چگونه عنوان ژان دو باری را به دست میآورد. اگرچه هر دو شخصیت اول بعدا در انقلابی که بهطور نامحسوس خارج از صحنه رخ میدهد، به پایانهای دلخراش و مشابهی دست مییابند، فیلم در برابر هر انگیزهای برای پژواک موضوعی بزرگتر مقاومت میکند.
با این حال، با وجود تمام آن اشارههای آگاهانه و بازیگران الهامبخش، «ژان دو باری» به طرز عجیبی سریع تمام میشود. در حالی که فیلم از لحاظ تاریخی با سرعتی دقیق به روایت سالهای پایانی لویی پانزدهم در کنار معشوقهاش ادامه میدهد، زمانی که موقعیتش در دربار تثبیت میشود، به نظر میرسد که دیگر چیزی برای ادامه ندارد.
به طور کل «ژان دو باری» ناامیدکننده است، و تقریبا از کوتهبینی رنج میبرد. با ذکاوت و نبوغ آغاز میشود، ستارههای نقش اولش به خوبی میدرخشند، و قبل از آنکه به نقطهی اوج برسد، درخشش خود را از دست میدهد. فیلم آتشین آغاز میشود و به سردی پایان مییابد.
اسکرین دیلی- لیسا نسلسون
۶۰ از ۱۰۰
«ژان دو باری»، با روایتی عالی دربارهی طبقهی اجتماعی، با بازیگوشی و زیرمتنی جدی به یک نمونهی واقعی از صعود درباری نگاه میکند. شخصیت اصلی، که توسط مایوین، کارگردان و یکی از فیلمنامهنویسان این اثر بازی میشود، کارهای زیادی انجام میدهد که اصلا ساده نیستند، و قمارهای جسورانهی او نتیجه میدهد. فراخواندن جانی دپ آمریکایی برای بازی در نقش شاه لویی پانزدهم میتواند غافلگیرکننده باشد، اما به زودی فراموش میشود که او یک انتخاب غیرعادی است زیرا، شیمی بین بازیگران اصلی است که فیلم را تماشایی میکند. این فیلم عالی یا ماندگار نیست، اما قدرت داستان و برخی از اجراها این ضعف را جبران میکند.
مایوین از زمانی که در سال ۱۹۹۷ نقش آن موجود آبی را در فیلم «عنصر پنجم» (The Fifth Element) لوک بسون بازی کرد، راه درازی را پیموده است. او میگوید که از دیدن آزیا آرجنتو در نقش مادام دو باری در فیلم «ماری آنتوانت» (Marie Antoinette) به کارگردانی سوفیا کاپولا در سال ۲۰۰۶ الهام گرفته است، اما فکر نمیکرد بتواند تجربهی قضاوت در مورد یک شخصیت تاریخی و زندگی جالب او را داشته باشد.
ورایتی- پیتر دبروج
۶۰ از ۱۰۰
منتقدان برای این فیلم خنجرشان را از رو بستهاند، اما باید گفت مایوین یک فیلمساز بزرگ است و «ژان دو باری» میخواهد که جدی گرفته شود. با پخش تیتراژ پایانی، یک زن مسن آشکارا پشت سر من گریه کرد و چند دقیقه طول کشید تا خودش را جمعوجور کند. هرچقدر که فیلم دستوپا چلفتی به نظر برسد، مایوین به هستهی عاطفی یک رابطهی غیرمعمول میپردازد، تا جایی که چگونگی و چرایی مرگش ما را به گریه میاندازد.
اگرچه این فیلم زندگینامهای عمدتا بر آن فصل از زندگی ژان که با لویی گذرانده تمرکز دارد، شخصیت اصلی را تنها به یکی از معشوقههای متعدد او تقلیل نمیدهد. مایوین با اقتباس از حداقل یک دهه تحقیق وسواسی در مورد شخصیت ژان، فیلمش را از دوران کودکی او آغاز میکند، زمانی که زیبایی او به اندازهی کافی برای الهام بخشیدن به هنرمندان استثنایی است.
کارگردان پس از به کارگیری دو بازیگر جوان و همسانتر، اما کابوره و لالی باهیا، برای ایفای نقش او در پیشدرآمد کمی سادهشدهی فیلم، نقش ژان را بازی میکند. از این نظر، مایوین میتواند جولیا رابرتز فرانسوی باشد، اگرچه «ژان دو باری» آن فانتزی «زن زیبا» را به تصویر نمیکشد. شانس در سرنوشت او نقش دارد، اما موفقیت ژان تا حد زیادی نتیجهی استراتژی است، زیرا مردانی که به دنبال سود بردن از پیشرفت او هستند راهی برای معرفی او به پادشاه طرحریزی میکنند.
دپ به نوبهی خود با صورتی پوشیده از پودر و یک کلاهگیس سفید، دیالوگهایش را به فرانسوی روان بیان میکند، و با این حال بهطرز عجیبی در این نقش ناراحت به نظر میرسد. دپ از آن دسته بازیگرانی است که عملا هر نقشی را در چشم برهمزدنی ایفا میکند، بنابراین عجیب است که وقتی در نقش لویی قرار میگیرد آن درخشش دیگر وجود ندارد. این فقدان درخشش، شیمی مورد نیاز بین دو نقش را از بین میبرد. در حالی که فیلمهای دیگر (مانند «ماری آنتوانت»، که در آن آزیا آرجنتو تجسم ژان دو باری بود) راه تمسخر را پیش میگیرد، در اینجا این شوخطبعی و بیتفاوتی است که بیشترین تاثیر را دارد. اما در تلاش برای بازپسگیری شهرت این زن، فیلم مایوین به طور غیرمنتظرهای رام به نظر میرسد.
گاردین- پیتر بردشاو
۶۰ از ۱۰۰
جانی دپ نقش لویی پانزدهم را در دربار منحط ورسای پیش از انقلاب بازی میکند. او دیالوگهای خود را به زبان فرانسوی بیان، و نقش یک شیکپوش پیر و کُند را به خوبی ایفا میکند، اگرچه در مقایسه با ریپ تورن در همان نقش در «ماری آنتوانت» سوفیا کاپولا اصلا جذاب به نظر نمیرسد.
دپ در واقع بهتر بود برای نقش اصلی انتخاب شود؛ مادام ژان دو باری. معشوقهی اغواگر و دلربای سلطنتی که پادشاه با وجود آگاهی از احتمال رسوایی عاشق او میشود و به او اجازه میدهد هر رفتاری که دوست دارد از خود نشان دهد. نقش ژان را کارگردان فیلم، مایوین، بازی میکند که فیلمنامه را با تدی لوسی مادست و نیکولاس لیوچی نوشته است.
مادام دو باری قرار است یک یاغی باشد، اگرچه جدا از اینکه با لباسهای ضدجنسیتی خود باعث ایجاد هراس در میان درباریان میشود، اما هرگز به طور جدی چیزی در رابطه با زندگی دربار را به چالش نمیکشد. (اتفاقا، مانند «ماری آنتوانت» کاپولا، این فیلم خیلی قبل از پایان تلخش تمام میشود.) این یک فیلم با ترکیبی مضحک است، اما با این وجود بسیار شیطنتآمیزتر عمل میکند. طراحی صحنه و لباس بازیگران در نقشهای فرعی و برخی از مکانها و فضای داخلی در کاخ ورسای به زیبایی انجام شده است.
حماقت بنیادین فیلم همان بخشی است که آن را تماشایی میکند. حضور دپ در یک فیلم همیشه بر بیش از این اصرار دارد، اما لویی و ژان به عنوان یک زوج عاشق اصلا قابل باور نیستند، شاید به این دلیل که اجراها کمی مبهم است. این یک فیلم سرگرمکننده است و تنها تا حدودی از پوچی خود آگاهی دارد.
مادام دوباری (زاده ۱۹ اوت ۱۷۴۳ – اعدام شده ۸ دسامبر ۱۷۹۳) معشوقه لوئی پانزدهم پادشاه فرانسه در ده سال آخر عمر لوئی پانزدهم بوده است.
مادام دو باری پس از ازدواج صوری با کنت دو باری لقب کنتس گرفت. مادام دو باری فرزند نامشروعی است که به واسطه وجاهت ظاهری طرف توجه لویی پانزدهم قرار گرفته و به دربار پادشاه فرانسه راه می یابد. مادام دو باری با توجه به نفوذی که در پادشاه فرانسه دارد، مرکز اصلی توطئهها و عاملی میشود که سبب ارتقاء عناصر نالایق و عزل افراد شایستهای چون شوازول صدراعظم فرانسه می گردد که به نظر نویسنده عزل این شخصیت لایق و کارآمد مقدمات سقوط خانواده بوربن و آغاز انقلاب کبیر فرانسه را در زمان لویی شانزدهم فراهم میسازد.