معرفی و نقد فیلم دنیا را پشت سر بگذار Leave the World Behind 2023 : آخر الزمانی و دلهره آور!

نواندیش: فیلم دنیا را پشت سر بگذار Leave the World Behind محصول کشور آمریکا و در ژانر دلهره آور و درام می‌باشد که در سال 2023 ساخته شده است.

داستان فیلم
تعطیلات یک خانواده در لانگ آیلند توسط دو غریبه قطع می‌شود که خبر یک خاموشی مرموز را می‌رسانند. با قریب‌الوقوع‌تر شدن تهدید، هر دو خانواده باید تصمیم بگیرند که چگونه از این بحران احتمالی جان سالم به در ببرند، در حالی که با جایگاه خود در این دنیای در حال فروپاشی، دست و پنجه نرم می‌کنند.

بازیگران فیلم
جولیا رابرتس در نقش آماندا
ماهرشالا علی در نقش جورج «جی. اچ» واشینگتن
ایثن هاک در نقش کلی
میهالا هرولد در نقش روث واشینگتن
فرح مکنزی در نقش رُزی
چارلی ایوانز در نقش آرچی
کوین بیکن در نقش دنی

نویسنده و کارگردان:
سم اسماعیل

درباره فیلم (خطر لو رفتن داستان)

دومین فیلم سام اسماعیل (کارگردان و نویسنده) با رنگ و بویی هیچکاکی و حال و هوایی ترسناک، یک فیلم آخرالزمانی سرگرم‌کننده و خوش‌ساخت درباره دو خانواده است که با فروپاشی تمدن در اطرافشان مجبور به زندگی در میانۀ یک ناکجاآباد می‌شوند.

فیلم «جهان را پشت سر بگذار» (Leave The World Behind) که از روی یک رمانِ منتشر شده در سال 2020 اقتباس شده، با اینکه شاید از خیلی جهات شبیه سایر فیلم‌های آخرالزمانی به نظر برسد، به لطف بازی‌های عالی، روایت گیرا و کارگردانی درخشان اسماعیل که تنش و ترس را به طور آهسته و تدریجی در طول فیلم افزایش می‌هد، تبدیل به اثری متفاوت شده است که تصویری تماشایی از پایان جهان به مخاطب ارائه می‌کند.

به گزارش فرادید؛ داستان فیلم از این قرار است: زنی به اسم آماندا (با بازی جولیا رابرتز) که یک مدیر تبلیغاتی است، می‌خواهد با همسرش کلی (اتان هاوک) و دو فرزند نوجوانشان تعطیلات کوتاهی را در یک ویلای مجلل در لانگ آیلند بگذراند. اما به محض رسیدن، اتفاقات عجیب و غریبی می‌افتد؛ از جمله اینکه وقتی آن‌ها در ساحل هستند، یک تانکر نفتی غول‌پیکر به طور غیرقابل توضیحی به سمت ساحل حرکت می‌کند و به گل می‌نشیند.

در نیمه‌های شب مردی (با بازی ماهرشالا علی) و دخترش در خانۀ آن‌ها را می‌زنند. مرد توضیح می‌دهد که او کسی است که خانه را به آماندا اجاره داده و حالا می‌خواهد آن‌ها به او و دخترش اجازه بدهند که شب را آنجا بمانند چون قطع برق، شهر نیویورک را فلج کرده است. کلی می‌خواهد به آنها کمک کند اما آماندا بی‌اعتماد است و فکر می‌کند که این مرد چیزی را پنهان می‌کند.

اسماعیل که برای سریال علمی تخیلی «آقای ربات» برنده جایزه امی شده است، در فیلم «جهان را پشت سر بگذار» نوعی پارانویا و هراس مرموز و گیرا را ارائه می‌دهد که به تدریج رنگ واقعیت به خود می‌گیرد. در سراسر فیلم این احساس وجود دارد که تهدیدی نادیده و ناشناخته در انتظار آماندا و خانواده‌اش است.

اتفاقات مرموز مثل تصادف‌های زنجیره‌ای عظیم، گوزن‌هایی که در حیاط ویلا جمع می‌شوند و قطع شدن سیگنال‌های تلفنی و رادیویی، همگی باعث ایجاد تعلیق و هیجان و معما در فیلم می‌شوند؛ همراه با لایه‌ای جاری و دائمی از ترس. فیلمبرداری حرفه‌ای و درخشان فیلم هم این جنبۀ رازآلود و هراس‌آور را برجسته می‌کند. گاهی دوربین طوری از بالا به پایین نگاه می‌کند که انگار یک موجود نادیدنی و برتر در حال تماشای اضطرابی است که به شخصیت‌ها وارد می‌شود.

در مجموع باید گفت «جهان را پشت سر بگذار» یک تجربۀ متفاوت در تماشای فیلم‌های آخرالزمانی است؛ اثری تامل‌برانگیز و دارای عمق که تمرکزش فقط بر روی ایجاد جلوه‌های ویژۀ پرهزینه نیست بلکه بیشتر می‌خواهد تاثیر یک رویداد آخرالزمانی را بر احساسات آدم‌ها و روابط آن‌ها با یکدیگر به نمایش بگذارد.

نقد و ارزیابی فیلم

 این فیلم در حال حاضر در سایت Rotten Tomatoes دارای رتبه 88 درصدی مخاطبان است. به گزارش نواندیش، واشنگتن پست فیلم را به عنوان یک "هیجان انگیز آخرالزمانی رضایت بخش" توصیف می کند.

اما برخی ممکن است آن را در مقایسه با رمان، به طرز کمدی بدی بیابند. صحنه‌های ساخته‌شده توسط CGI، از جمله کشتی-تانکر نفتی در حال به گل نشستن و گله‌ای از آهو که ظاهری بسیار جعلی دارند، صحنه‌هایی هستند که توسط CGI ساخته شده‌اند. هالیوود ریپورتر آن را «یک تصویر مشکل‌ساز» می‌نامد و «چیزی کهنه در تصویر سوء ظن نژادی و فاجعه زیست‌محیطی آن است».

اما فیلم از موسیقی دلخراش و زوایای گیج‌کننده دوربین برای افزایش احساس ناراحتی استفاده می‌کند و بازیگران هم فوق‌العاده خوب هستند.

نظر نیویورک تایمز

یک فیلم ماهرانه‌تر ممکن است بتواند آن احساس را به چیزی ترسناک‌تر یا حداقل کمی ناراحت‌کننده‌تر تبدیل کند. اما گفتگوهای بیش از حد در اینجا وجود دارد: در اوایل، کلی به آماندا درباره دانشجوی سابق می گوید که کتابی در مورد این که چگونه "رسانه هم فرار و هم بازتاب است" نوشته است، و بدون هیچ چیز اظهار نظر می کند که "یک تناقض است" که او موفق به آشتی می شود.» به نظر می‌رسد انتخاب‌های دوربین نشان می‌دهد که شخص ثالثی آنها را تماشا می‌کند - تعداد زیادی نماهای مارپیچی بالای سر خودنمایی‌کننده، مشت‌های مکرر به زمین شناور در فضا - اما هیچ بازدهی روایی ندارند. و گرچه بازیگران اصلی کارآمد، زیبا و متناوب جالب هستند، اما در فیلمی که باید خیلی ترسناک تر یا بسیار فرومایه تر می بود، احساس نابسامانی می کنند. در اینجا، آنها احساس سرگردانی می کنند.

پایان فیلم از آخرالزمان جان سالم به در می‌برد، انسانیت یا زیبایی یا همسایگی یا حتی تمدن نیست، بلکه رسانه‌های فیزیکی است، دی‌وی‌دی‌هایی که با قطع اینترنت و استریمرها همچنان کار خواهند کرد!