راهکار روانشناسی زرد برای سلامت روان؛ همه چیز و همه کس را رها کن!

نواندیش-محمد صادقی: آیا درمانی برای اپیدمی تنهایی وجود دارد؟ تنهایی به اندازه کشیدن 15 نخ سیگار در روز برای سلامتی انسان مضر است. سازمان بهداشت جهانی حتی آن را "نگرانی بهداشت عمومی جهانی" اعلام کرده است که هشدار مقامات عالی بهداشت ایالات متحده را تکرار می کند. اما با وجود هشدار، کارشناسان می گویند همچنان راه هایی برای پرورش فرهنگ جدید ارتباط وجود دارد.

متاسفانه این روزها اگر پست های اینستاگرامی را باز کنیم بیش از همیشه به روانشناسی زرد برخورد می کنیم افرادی که برای به اصطلاح داشتن سلامت روان دیگران را فقط و فقط به رهایی و بی خیالی تشویق می کنند! ویدیویی از یکی از همین روانفاناسان معروف می دیدم که افراد را تشویق به بی خیالی نسبت به عزیزان و فامیل می کرد و صراحتا می گفت که چرا باید نسبت به مشکلات آنها مثلا برادر و خواهر خود احساس مسئولیت کنید، اگر قد شما از آن ها بلند تر شد لطفا با درد آنها زندگی نکنید!

متاسفانه برداشت البته شخصی من این است که برخی از این سبک روانشناسی ها چالشی بیش از پیش برای روابط انسانی ایجاد خواهد کرد، انسان مجموعه ای از احساسات انسانی از قبیل شادی، غم، همدلی، مهربانی و حتی خشم استرس و نگرانی است اینکه برای از بین بردن غم یا نگرانی و به اصطلاح ایجاد سلامت روان بخواهیم همه عواطف انسانی را خاموش کرده و آدمیزاد را تبدیل به ربات هایی بی احساس و بی تفاوت کنیم نتیجه ای جز تنهایی و پیچیده شدن روابط انسانی نخواهد داشت.

امروز گویا ترویج و تشویق به رها کردن به اصل اساسی روابط تبدیل شده اینکه اگر عاشق شدی و مان ابتدا جواب رد شنیدی رها کن، اگر در روابط عاطفی ات به مشکل خوردی رها کن! در مجموع گویا هنر فقط و فقط در رها کردن است به همین خاطر هم شاهد موجی از جدایی ها هستیم اینکه افراد به جای تلاش و مبارزه برای حل مشکلات همه راهکار را در رها کردن می بینند، خوب شکی نیست اگر آدمی همه چیز را رها کند و نسبت به همه کس و همه چیز هم در محیط پیرامون خود بی تفاوت باشد در آن صورت استرس کمتری دارد، اما این اتفاق چه ثمری جز تنهایی دارد؟ با این دست فرمان احتمالا در آینده ای نزدیک شاهد نسلی از آدم های بی عاطفه، بی تفاوت و البته تنها خواهیم بود، همان تنهایی که سازمان بهداشت جهانی آن را چالش جدید سلامتی خوانده است!