داستان و نقد فیلم چلنجرز Challengers 2024 : رمانتیکِ ورزشی با حضور زندایا !

نواندیش: چلنجرز Challengers یک فیلم ورزشی رمانتیک آمریکایی محصول ۲۰۲۴ به کارگردانی لوکا گوادانینو و نویسندگی جاستین کوریتزکس است.

داستان فیلم چلنجرز

همسر و مربی یک تنیس‌باز مشهور در وسط یک بازی، او را برای یک ای‌تی‌پی چلنجر تور ثبت‌نام می‌کنند، اما متوجه می‌شوند که او با یک آشنا رقابت خواهد کرد.

بازیگران

    زندایا در نقش تشی دونالدسون
    مایک فیست در نقش آرت دونالدسون
    جاش اوکانر در نقش پاتریک تسوایگ

نمرات فیلم

در وبسایت راتن تومیتوز، ٪۸۸ از ۳۱۱ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۸/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وب‌سایت چنین می‌نویسد: «با اتحاد سه‌نفره از بازیگران برجسته‌ای که بدون اینکه توپ را از دست دهند، قدرت ستاره‌شان را به جلو و عقب می‌رانند، چلنجرز یک بازی پرهیاهو روی زمین تنیس است.»

این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۶۲ منتقد امتیاز ۸۲ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «تحسین همگانی» است. تماشاگران شرکت‌کننده در نظرسنجی سینماسکور به فیلم نمره متوسط «B+» در مقیاس A+ تا F داده‌اند، در حالی که افراد شرکت‌کننده در نظرسنجی پست ترک به آن نمره کلی ۷۷ درصد مثبت دادند و ۵۹ درصد گفتند که قطعاً آن را توصیه می‌کنند.

نقد فیلم چلنجرز

فرامدیا: «چلنجرز» با بازی زندیا در نقش تاشی، پدیده سابق تنیس که دوران حرفه‌ای درخشانش به خاطر مصدومیتی شدید در زانو به ناگهان پایان یافت، داستان خود را آغاز می‌کند. تاشی که اکنون همسر آرت (مایک فایست)، قهرمان گرند اسلم، و مربی و شریک تجاری سخت‌گیر اوست، نگران کم‌رنگ شدن انگیزه قهرمانی همسرش است. او برای افزایش اعتمادبه‌نفس آرت، او را در مسابقه‌ای کم‌اهمیت ثبت‌نام می‌کند، اما در آنجا با پاتریک (اوکانر)، دوست صمیمی سابق آرت، روبرو می‌شوند که او نیز در این تورنمنت شرکت کرده است. فیلمنامه جاستین کوریتیزکس با نشان دادن فلاش‌بک‌هایی به مراحل اولیه روابط پیچیده‌ی آن‌ها، به‌طور مداوم بین رویارویی این دو در زمین تنیس و گذشته در نوسان است تا به طور دقیق نحوه رسیدن به این نقطه را توضیح دهد.

اگرچه گوادانینو بیشتر برای ملودرام‌های هنری و اندوهناک «من دیوانه‌ام» و «مرا با نامت صدا کن» شناخته می‌شود، اما گاهی به سراغ ژانرهای دیگر نیز رفته است، آثاری مانند «یک اسپلش بزرگتر»، «سوسپیریا» یا «استخوان‌ها و همه چیز». در مقایسه با آن فیلم‌ها، «چلنجرز» اثری موفق‌تر و در عین حال کم‌غم‌تر به نظر می‌رسد، هرچند کارگردان همچنان به شخصیت‌هایی علاقمند است که اسیر احساسات خود هستند. گوادانینو با همکاری سایومبو موکدیپروم، فیلمبردار همیشگی خود، که زیبایی روزمره و ملموسی به داستان بخشیده، روایتی جذاب و پر از فراز و نشیب را خلق کرده است.

زندیا در نقش این ورزشکار سرسخت که اکنون تبدیل به مربی شده، قدرتمندتر از هر زمان دیگری ظاهر می‌شود. شخصیتی که از سن کم می‌دانست چه می‌خواهد و هرگز اجازه نمی‌داد حواس‌پرتی‌هایی مانند عشق او را از مسیرش منحرف کند. شخصیت‌ها به راحتی از نوجوانی در فلش‌بک‌ها به اوایل دهه ۳۰ زندگی‌شان در زمان حال حرکت می‌کنند، اما تاشی است که صرف‌نظر از دوره زمانی، رمزآلودترین شخصیت باقی می‌ماند. زندیـا او را با اعتماد به نفسی بازی می‌کند که هر دو، پاتریک و آرت، را نه تنها به دلیل مهارت‌های ورزشی‌اش، بلکه به خاطر قاطعیت‌اش جذب می‌کند.

اولین دیدار آن‌ها، ۱۳ سال پیش، در یک برداشت تک‌نفره پرانرژی فیلمبرداری شده است، که روابط قدرت را در طول داستان برقرار می‌کند و اغلب تاشی را در نقش رهبر و تعیین‌کننده‌ی قوانین بازی قرار می‌دهد. «چلنجرز» بین دوره‌های زمانی مختلف در نوسان است و نشان می‌دهد که رابطه او با پاتریک چگونه آغاز و پایان یافت و در نهایت چگونه آرت را به عنوان همسر خود انتخاب کرد. اما هیچ چیز بین این سه نفر هرگز ساده نیست...

صحنه‌های تنیس، نبردی نفس‌گیر با موسیقی‌ای مهیج

صحنه‌های تنیس با تدوین پویای مارکو کاستا، به طرز ماهرانه‌ای اجرا شده‌اند و شدت تب‌آلودی به آن‌ها بخشیده‌اند. رنج، قدرت و خستگی بازیکنان در هر فریم موج می‌زند.

گوادانینو با زیرکی، از وقار همیشگی این ورزش کاسته و با انتخاب ترنت رزنور و اتیکوس راس، آهنگسازان فیلم «استخوان‌ها و همه چیز»، موسیقی متن سنگینی را برای این صحنه‌ها در نظر گرفته است که ضرباهنگ تند موسیقی تکنو، به مسابقات حالتی از ضرورت مهمانی رقص و هیجان می‌بخشد که هم هوشمندانه و هم نشاط‌آور است. کارگردان حتی پا را فراتر گذاشته و از این قطعات پرانرژی در صحنه‌های دیالوگ بین پاتریک و آرت نیز استفاده می‌کند و به این ترتیب رویارویی‌های آتشین آن‌ها را فراتر از زمین تنیس گسترش می‌دهد.

«چلنجرز» با اوج گرفتن در مسابقه قهرمانی بین دو مرد ساخته می‌شود، اما با حفظ رویکرد ضد فرمولی فیلم‌های ورزشی، گوادانینو به پایانی می‌رسد که هم غافلگیرکننده است و هم با روحیه‌ی این سه رقیب سرسخت همخوانی دارد. شوخی قدیمی می‌گوید که در تنیس، عشق هیچ معنایی ندارد – اما در دنیای گوادانینو، عشق همه چیز است.