ترامپ یا هریس؛ کشورهای مختلف به دنبال پیروزی کدام یک هستند؟!

نواندیش_ محمد صادقی: تا ۲۴ ساعت آینده انتخابات در آخرین ایالات آمریکا هم به پایان می رسد و به زودی رئیس جمهور جدید آمریکا بر مسند قدرت در اتاق بیضی کاخ سفید تکیه خواهد زد؛ حال پرسش اصلی برای افکار عمومی جهان این است؛ ترامپ یا هریس؟ پیروزی کدام یک به نفع جهان خواهد بود؟!

هیچ کس نمی تواند منکر این شود که انتخاب رئیس جمهور جدید آمریکا نه فقط بر خود این کشور که بر سیاست های جهانی تاثیرگذار خواهد بود، از اروپا و آسیا تا آفریقا و آمریکا همه چشم به این انتخابات دارند و نکته جالب اینکه کشورهای همسو بعضا منافع متضادی در این انتخابات پیدا می کنند.

به عنوان مثال روسیه بر خلاف ایران و چین احتمالا بیشتر به دنبال پیروزی ترامپ باشد چرا که با پیروزی وی احتمالا شکاف در محور ناتو ایجاد شده و حتی جنگ اوکراین سمت و سو دیگری پیدا کند. این در حالی است که ایران و اروپا احتمالا بیشتر از پیروزی هریس منتفع خواهند شد، اروپا نگران است که حضور ترامپ با سیاست های یکجانبه گرایانه اش باعث شود این اتحادیه بار مسئولیت بیشتری در ناتو بر دوش بکشد. در این بین نتانیاهو و اسرائیل نیز احتمالا چشم به پیروزی ترامپ داشته باشند چرا که آنها اصولا با جمهوری خواهان راحت تر هستند هر چند دموکرات ها و جمهوری خواهان بر سر حمایت از اسرائیل با یکدیگر رقابت دارند و حمایت از آنها همچنان تحت ریاست جمهوری هر کسی ادامه خواهد داشت.

چرا ترامپ خطرناک است؟

به طور کلی برخی ابعاد سیاست خارجی ایالات متحده از جمله حمایت از اسراییل یا ضدیت با ایران جزو اصول خدشه ناپذیری است که چندان تفاوت نمی کند چه کسی رئیس جمهور باشد و تحت هر شرایطی ادامه دارد، آنچه که ترامپ را خطرناک تر می کند شخصیت غیر قابل پیش بینی وی است.

ترامپ شخصیتی به شدت نمایشی و عیر قابل پیش بینی دارد تا جایی که یک روز از سفر به تهران و تل آویو می گوید و روزی دیگر از نابودی ایران! برای او صرفا در مرکز توجه بودن مهم است و برای این مهم دست به هر کاری می زند اگر روزی مثلا از طریق دیدار با رییس جمهور ایران به این مهم دست یابد چنین کاری خواهد کرد و اگر روز دیگری تصور کند چنین چیزی شدنی نیست شاید هم به جنگ روی بیاورد.

ترامپ در دور اول ریاست جمهوری اش نیز نشان داد چندان استراتژیک فکر نمی کند فقط می خواهد با تصمیمات و اقدامات لحظه ای نام خودش را به عنوان شخصیتی متفاوت در تاریخ ثبت کند، از خروج از برجام و پیمان های بین المللی گرفته تا تمجید از پوتین و دیدار با کیم یا ترور شهید سلیمانی و تلاش برای پیشبرد پیمان موسوم به ابراهیم همه و همه در چارچوب همین جهان بینی وی قابل تبیین است. به همین خاطر هم هست که حتی شخصیت های تتدرویی مثل جان بولتون نیز با وی زاویه پیدا کردند چرا که برخی تصمیمات وی برای هیچ کس قابل درک نیست.

در واقع آنچه ترامپ را نه فقط برای ایران که برای جهان خطرناک می کند نه تندرو بودن او یا رویکرد خصمانه داشتن اش بلکه همین غیرقابل پیش بودن است، ترامپ اتفاقا آنطور که برخی تصور می کنند چندان از این نظر خطرناک هم نیست بلکه چون شخصیت روانی پایداری ندارد او خطرناک است.

با این اوصاف باید گفت شاید ترجیح خیلی از کشورهای جهان روی کار آمدن کاملا هریس باشد چرا که او و دموکرات ها حداقل برای بسیاری قابل پیش بینی تر هستند.