- افشاگری تایمز اسرائیل از همکاری مشترک گروهک تروریستی مجاهدین خلق با موساد علیه ایران
- طباطبایی: دولت ظریف را کنار نگذاشت/ مخالفان فیلترینگ در دولت ثابتقدمتر شدهاند / نمیشود پزشکیان را سانسور کرد
- ۲۰ سال پس از معجزه هزاره سوم / بررسی روند ظهور، رشد و مواضع امروز محمود احمدینژاد
- دیدار مشاوران میرحسین موسوی با مهدی کروبی + عکس
- سپاه: ملت آماده درهم شکستن جبهه متجاوزان است
- تایید حکم اعدام شریفه محمدی
- ذوق صداوسیما از مذاکره پوتین و ترامپ در آلاسکا / مذاکره فقط برای ایران بد است!؟
- امام: امثال رسایی با نظارت استصوابی، محرومیت شایستگان و رای ۲ درصدی نماینده شدند
- ادعای ترامپ: نمیخواهم «نابودی زرادخانه هستهای ایران» را در فهرست ابتکارات صلح خود بگنجانم، چون آن را قطعی نمیدانم
- انتقاد شدید رسانه اصولگرا از حامیان جلیلی: برای زدن پزشکیان، رهبری را در برابر رهبری قرار میدهند
جلیلی و نتانیاهو ؛ هماهنگی پشت پرده یا همرنگی تصادفی؟!
عصر ایران - این دو موضع گیری را ببینید:
نتانیاهو و جلیلی، ظاهرا در تقابل با یکدیگرند اما آنچه در عمل انجام می دهند، به طرز شگفت انگیزی، همپوشانی دارد.
نتانیاهو به عنوان دشمن خارجی، سال های سال کوشید غرب را متقاعد کند که ایران را ذیل تحریم های شورای امنیت ببرد. این اتفاق در دورانی که جلیلی مسوول مذاکرات ایران و 5+1 بود رخ داد و تقریبا بعد از هر دوره مذاکرات او، قطعنامه و تحریم های جدیدی علیه ایران وضع شد. گو این که جلیلی می رفت تا طرف ها را به این نتیجه برساند که بهترین تصمیم برای آنها، تحریم ایران است. او به حدی در این راه موفق بود که حتی چین و روسیه نیز متقاعد شدند کشوری که مذاکره کننده ارشدش جلیلی باشد، باید هم تحریم شود.
در واقع لابی های پشت پرده نتانیاهو و مذاکرات روی صحنه جلیلی، یک خروجی مشترک داشت و آن تحریم های گسترده سازمان ملل علیه ایران بود و رفتن کشورمان تحت فصل هفتم منشور ملل که ناظر است به تهدید کنندگان امنیت جهانی!
بی تردید نتانیاهو از کارنامه مذاکراتی جلیلی بسیار راضی بود.
این که آیا واقعا در لایه های فوق سری، بین این دو هماهنگی وجود داشت یا خیر، چیزی است که شاید دهها سال بعد هنگامی که برخی اسناد از حالت محرمانه بیرون بیایند مشخص شود، در روزگاری که نه جلیلی زنده است و نه نتانیاهو. اما آنچه مسلم است این که این دو، خواسته یا ناخواسته، در یک مسیر مشترک حرکت کرده اند و همچنان بر ادامه اش، اشتراک نظر دارند و آن تحریم و انزوای ایران است.
به راستی آیا این حد از همرنگی و یگانگی بین دو سیاستمدار، یکی در تهران و دیگری در تل آویو، اتفاقی است؟!

