معرفی و نقد فیلم مادی گرایان Materialists 2025؛ عاشقانه متفاوت داکوتا جانسون، کریس ایوانز و پدرو پاسکال!

فیلم «ماتریالیست‌ها» یا «مادی‌گرایان» به کارگردانی سلین سانگ، که در سال ۲۰۲۵ اکران شد، با رویکردی متفاوت به ژانر کمدی رمانتیک وارد میدان شد.

نواندیش / سلام سینما: فیلم مادی‌گرایان (Materialists)، یک فیلم آمریکایی در ژانر کمدی - رمانتیک به نویسندگی و کارگردانی سلین سونگ است که در سال ۲۰۲۵ منتشر شد.

بازیگران فیلم:

داکوتا جانسون در نقش لوسی
کریس ایوانز در نقش جان
پدرو پاسکال در نقش هری کاستیلو
زویی وینترز در نقش سوقی
مارین ایرلند در نقش ویولت
داشا نکراسووا در نقش دیزی
لوئیزا جیکوبسن در نقش شارلوت
ساویر اسپیلبرگ در نقش میسون
ادی کیهیل در نقش رابرت
جوزف لی در نقش ترووِر
جان ماگارو در نقش مارک پی. (صداپیشه)

خلاصه داستان:
لوسی که در نیویورک زندگی و کار می‌کند، میان دو مرد، یکی ثروتمند، جذاب و مرفه و دیگری خسته از مشکلات مالی اما پر از شور و هیجان سرگردان است.

بررسی و ارزیابی فیلم

سلام سینما - مروا موسوی: فیلم «ماتریالیست‌ها» یا «مادی‌گرایان» به کارگردانی سلین سانگ، که در سال ۲۰۲۵ اکران شد، با رویکردی متفاوت به ژانر کمدی رمانتیک وارد میدان شد: بررسی عشق از دریچه سرمایه‌داری و ارزش‌گذاری احساسی. حضور چهره‌های محبوبی چون کریس ایوانز، داکوتا جانسون و پدرو پاسکال، و تمرکز روایت بر دنیای مدرن matchmaking باعث شد بسیاری منتظر اثری هوشمند و متفاوت باشند. با این حال، بازخورد منتقدان طیفی متنوع از ستایش و انتقاد را دربرمی‌گیرد. در ادامه، نگاهی داریم به مهم‌ترین نکات مورد توجه منتقدان درباره این فیلم بحث‌برانگیز.

نکات مثبت: نگاهی تازه به عشق در دوران سرمایه

بسیاری از منتقدان، «Materialists» را به‌خاطر نقد ساختارمندش از روابط مدرن تحسین کرده‌اند. فیلم از کلیشه‌های رایج در ژانر خود فاصله می‌گیرد و مفاهیمی چون ارزش‌گذاری پولی احساسات، نقش شغلی زنان در روابط، و نگاه بازاری به عشق را به‌نحوی هوشمندانه روایت می‌کند.

واشنگتن پست این فیلم را «واقع‌گرایانه» و دارای «دیدگاهی اجتماعی دقیق» درباره شغل شخصیت اصلی (لوسی) توصیف کرده. از سوی دیگر، InStyle به توانایی فیلم در برقراری تعادل میان طنز و انتقاد اجتماعی اشاره می‌کند.

در بخش بازیگری نیز، RogerEbert.com اجرای کریس ایوانز را «بهترین بازی حرفه‌ای‌اش» دانسته و از هماهنگی جذاب بین بازیگران اصلی تمجید کرده. موسیقی دانیل پمبرتن و تصویربرداری رمانتیک و شهری فیلم نیز از دیگر نقاط قوت محسوب می‌شوند.

نقدها: ساختار ناپایدار و شخصیت‌های کم‌عمق
اما در نیمه دوم فیلم، بسیاری از منتقدان از کاهش انسجام داستانی و افت ریتم روایت گلایه کرده‌اند. Vulture و نیویورکر معتقدند فیلم پس از شروعی قوی، وارد فاز پراکنده‌ و شتاب‌زده‌ای می‌شود که پایان‌بندی آن را نیز کلیشه‌ای جلوه می‌دهد.

مشکل دیگر، عمق کم برخی شخصیت‌هاست. گفت‌وگوهای عاشقانه، از نگاه گاردین و Vulture، گاه سطحی و فاقد شیمی لازم هستند. روابط بین داکوتا جانسون و پدرو پاسکال «غیرقابل باور» توصیف شده و روند رشد شخصیت لوسی به‌خصوص در پایان، بیش از حد ساده‌سازی شده.
نکته‌ای که پیپل و مشاوران حرفه‌ای ازدواج نیز به آن اشاره کرده‌اند، ارائه غیرواقعی و سطحی از شغل matchmaking در فیلم است که به گفته برخی، «نمودی از سهل‌انگاری در تحقیق و اجرا» دارد.

جمع‌بندی: فیلمی قابل توجه اما نه بی‌نقص
«Materialists» با ایده‌ای متفاوت، پرداختی اجتماعی و بازی‌های خوب، توانسته در میان کمدی‌های رمانتیک سال جایگاه محترمی برای خود پیدا کند. امتیاز ۷۰–۷۱ در Metacritic و حدود ۸۱٪ نقد مثبت در Rotten Tomatoes نشان‌دهنده رضایت نسبی منتقدان است.
با این حال، اغلب آن‌ها به ضعف‌هایی در ساختار روایی، عمق شخصیت‌پردازی و پایان‌بندی اشاره دارند. فیلم نه یک شاهکار ژانر، بلکه تلاشی جسورانه و نیمه‌موفق برای تعریف دوباره‌ی عشق در جهان امروز است — فیلمی که ارزش دیدن دارد، حتی اگر پاسخ تمام پرسش‌هایش را ندهد.

خبرهای مرتبط