جمهوری اسلامی خطاب به وزارت خارجه: دچار خشکسالی شده اید!

شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی ایجاب می‌کند سیاست خارجی در اسرع وقت از رکود فعلی خارج شود و ما شاهد پویایی و تحرک لازم در دستگاه خارجی که بویژه بعد از جنگ 12 روزه زمین‌گیر شده است، باشیم.

به گزارش روزنامه جمهوری اسلامی: کشورمان در دو دهه اخیر این حجم از رکود در تحرکات سیاسی را به خود ندیده بود. علی‌الظاهر دستگاه خارجی نیز گرفتار موضوع خشکسالی و عدم بارندگی و نشاط و سرسبزی شده است.

بررسی و آسیب‌شناسی علل این وضعیت بیانگر این واقعیت است که یکی از معضلات و مشکلات فعلی براساس سوابق و تجارب ثبت شده در تاریخ کشورمان، عدم اقدام جدی برای حفظ و تثیبت سیاست تعادل و توازن و یا همان اصل نه شرقی و نه غربی است.

همه می‌دانیم موقعیت ایران در منطقه اقتضا می‌کند برای تحقق وظایف دولت‌ها از جمله امنیت، آرامش، رفاه، معیشت اولا باید با کشورهای همسایه و منطقه روابط ویژه‌ای داشته باشیم و در مرحله بعد در روابط خارجی خود با قدرت‌ها و کنش‌گران بین‌المللی تعادل و توازن را حفظ کنیم و بگونه‌ای عمل نکنیم که این توازن به هم بخورد.

رضا شاه و محمد رضا، شاهان پهلوی هر دو این اشتباه را مرتکب شدند و سرنوشت نافرجامی داشتند.

اینها ارتباطی به نظام‌های حاکم در کشورمان ندارد بلکه اصول و قواعد بین‌المللی هستند که رعایت آنها الزامی است. آنچه درحال حاضر در کلام و مواضع مسئولین و متولیان سیاست خارجی در رابطه با علت نزدیکی به شرق و دوری از غرب گفته می‌شود با واقعیت‌های پشت پرده که قدرت‌های بزرگ از آن خبر دارند مطابقت ندارد.

ناظران و تحلیل گران مستقل معتقدند واقعیت ماجرای هسته‌ای، موشکی و منطقه‌ای کشورمان بهانه و اهرمی بیش نیست که بازیگران بین‌المللی از آن برای فشار بر کشورمان استفاده می‌کنند، از نظر آنها مشکل اصلی ایران خارج شدن از ریل تعادل و نفوذ بی‌باکانه و متهورانه در حوزه‌های رقابت بین قدرت‌ها است. دستگاه دیپلماسی باید این پیام‌ها را رصد کند و از کنار آنها به راحتی و بی‌خیالی نگذرد.

در این مرحله ما نیاز به اتخاذ تصمیم‌های شجاعانه و مهمی داریم. سیاست منطقه‌ای ما به واقع باید ترمیم و بازنگری شود. مثال بسیار واضح برای تبیین این موضوع سفر اخیر جولانی رئیس‌جمهور انتقالی سوریه به مسکو است. ما و روسیه برای نجات بشار اسد و نظام سوریه در این کشور حاضر شدیم و همکاری نزدیکی داشتیم. تفاوت سیاست ما و مسکو در سوریه اینست که بعد از سقوط نظام بشار، مسکو در سوریه باقی ماند، پایگاه‌های نظامی خود در طرطوس را حفظ کرد و به سفارت این کشور آسیبی وارد نشد. اما ما از سوریه اخراج شدیم، به سفارت ما حمله شد و آن را آتش زدند و صهیونیست‌ها در آن حضور یافتند و کل سرمایه‌گذاری که انجام داده بودیم مصادره و دود شد. حالا جولانی به مسکو رفته است و با پوتین دیدار می‌کند.

شرایط ایجاب می‌کند از این لاک و قالب و پیله‌ای که در اطراف خود تنیده‌ایم خارج شویم و این وظیفه رئیس‌جمهور است که همانگونه که در مورد بی‌آبی و گرسنگی و ده‌ها مسئله داخلی هشدار می‌دهد در رابطه با معضلات و تنگناها و شرایط سخت اقتصادی خارجی و روابط خارجی هشدار دهد.

وقت تنگ است فکری باید کرد.