«عمو فاروق»، درگذشت

خرداد ۴۰، تیم تهران با پیروزی دو بر صفر بر خوزستان قهرمان آموزشگاه‌های ایران شد. فاروق فتاحی، مرد خوزستانیِ آن روزهای تیم فوتبال منتخب تهران، وظیفه بسته نگاه‌داشتن دروازه منتخب پایتخت را بر عهده گرفته بود، فاروق اما یک ماه به آبادان نیامد. فتاحی دیدن زادگاه مادری را به خود حرام کرد برای‌ آنکه تاب نگاه در چشم دوستان همشهری و همبازیان سابق خود را نداشت.

پیشکسوت فوتبال خوزستان و آبادان شب گذشته دار فانی را وداع گفت.

به گزارش ایلنا از، «فاروق فتاحی» پیشکسوت فوتبال خوزستان و آبادان که در تیرماه امسال به حالت نیمه کما هم رفت، شب گذشته بر اثر سکته مغزی در تهران درگذشت.

عمو فاروق را در آبادان همه می‌شناسند، چه با بازی‌هایش در عرصه فوتبال و چه با گزارش‌هایش؛ مردی که روزگاری تعصب فوتبالی را معنا می‌کرد.

فتاحی متولد «گران شاپوری» آبادان و از دبیران ورزش و بازنشسته آموزش‌وپرورش بود که بیش از نیم‌قرن به ورزش آبادان، خرمشهر و خوزستان خدمت کرد.

از جمله فعالیت‌ها و افتخارات ورزشی او می‌توان به قهرمانی باشگاه‌های ایران همراه با تیم شاهین آبادان، قهرمانی در باشگاه‌های ایران در سال ۱۳۳۹ و قهرمانی تیم فوتبال جوانان خوزستان در کسوت مربی اشاره کرد. فتاحی دروازه‌بان تیم‌های شاهین آبادان و شاهین تهران و همچنین مربی تیم رستاخیز خرمشهر بود.

صدایی آشنا

سال 47 و زمانی که شخصی به نام پویا، مسئول ورزش سیمای مرکز آبادان بود، فتاحی چند آیتم با موضوع آموزش فوتبال برای سیمای آبادان می‌‌سازد، همین اتفاق باعث می‌شود که در سال 48 فعالیت رسمی خود را به‌عنوان تهیه‌کننده در سیما آغاز کند.

اما روایت فتاحی از نخستین گزارش فوتبالی‌اش نیز شنیدنی‌است، وقتی‌که تعریف می‌کند: «بازی پاس تهران و نیروی اهواز در اهواز برگزار می‌شد که مدیر سیمای استان بدون آمادگی قبلی از من خواست که پشت میکروفن بروم. شروع کردم؛ بنام خدا، فاروق فتاحی هستم از آبادان.»

یک خاطره از تعصب آن روزها

گزارش خطا