- غزاله اکرمی بازیگر نقش سوجان در سریال سوجان کیست!؟
- جدول قطعی برق تهران و شهرستانها سه شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳ + لینک اپلیکشن و سایت برق من
- آنچه باید درباره پدر موشکی ایران بدانید؛ شهید حسن تهرانی مقدم چه کرد!؟
- کلیپ مبتذل و نامتعارف گیلان چرا تولید و پخش شد؟
- ماجرای تحقیر کارگران یک کارخانه بستنی برای ریش و سبیل چیست؟
- وریشه مرادی کیست و چرا به اعدام محکوم شد؟ (عکس)
- ساعت پخش و تکرار سریال «سوجان» از شبکه یک
- تصاویر حضور شاه در خلیجفارس +اظهاراتش درباره نیروی دریایی ایران
عکس روی تو چو در آینه جام افتاد...
به بهانه حمله به دولت در پی افشای فیش حقوقهای نجومی
شاید به جرات بتوان گفت آرزوی بسیاری از مردم ایران بود که به چشم خود روزی را ببینند که یک نفر در این کشور به دلیل ناکارآمدی از کار خود استعفا داده است! نکته جالب در اینجاست که به یادآوریم در دولت گذشته در مورد یک مدیرِ منصوب دولت چه اتفاقاتی در مجلس شورای اسلامی رخ داد. اتفاقات عجیبی که در ادبیات معاصر سیاسی ایران، به نام یکشنبه سیاه از آن روز یاد میشود.
نواندیش- رضا کدخدازاده: در چند روز اخیر مطبوعات و رسانههای مخالف دولت یازدهم، تعطیلی برخی از واحدهای صنعتی و افشای فیشهای حقوقی نجومی برخی از مدیران دستگاههای دولتی را بهترین فرصت دیدند که به وسیله آن دولت را مورد انتقاد جدی قرار دهند. از آنجایی که به گفته بسیاری از ناظران، پاشنه آشیل دولت فعلی مباحث اقتصادی است و از سویی، مردم ایران هم به مسائل اینچنینی حساسیتهای ویژهای دارند، مانور دادن بر روی آنها میتواند تاثیر بسزایی در تخریب چهره دولت در اذهان عامه مردم داشته باشد.
اگر بخواهیم کمی «تئوری توطئه» را هم چاشنی این تحلیل کنیم، چه بسا بتوان گفت احتمال این امر وجود دارد که این مسائل قبلتر افشا شده باشد، اما رسانههای مخالف دولت منتظر ماندند که در حول و حوش 24 خردادماه، سالگرد پیروزی حسن روحانی در انتخابات سال 92، آنها را رسانهای کنند تا دولت نتواند بر روی عملکرد مثبت خود در این سه سال مانور دهد و مجبور شود بیشتر به این مساله بپردازد. همچنین از این قِبَل، مخالفان حسن روحانی بتوانند بر گزاره ناکارآمدی دولت هم بیشتر تاکید کنند.
اما نکته مهمی که در این میان به چشم میخورد این است که بیشتر این رسانهها به معلول پرداختهاند بیآنکه صحبتی از علت کرده باشند. در واقع طوری وانمود میکنند که انگار تمام این مسائل از روزی شروع شد که این دولت بر سر کار آمد. به عنوان مثال در قضیه مربوط به تعطیلی کارخانه «ارج» _که بسیار تلخ و دردناک است_ ریشههای این مساله را که از چه زمانی این نشان معتبر در ورطه ورشکستگی افتاد را بررسی نمیکنند. یا در ماجرای افشای فیش حقوقهای خارج از عرف، طوری وانمود میکنند که انگار مدیرانی که این حقوقها را دریافت کردهاند منصوبان شخص حسن روحانی هستند!
جالب این جاست که شرایطی را که در دولت فعلی فراهم است و اینکه هر کسی در هر جایگاهی میتواند در هر مسالهای ورود پیدا کند را به کلی نادیده میگیرند. کافیست به یاد بیاوریم که در دولت قبلی، اعتراض به استخدامهای بیرویهای که در آن زمان در دستگاههای دولتی انجام میگرفت چه هزینههایی را در پی میداشت. تا جایی که گاهاً نمایندگان مجلس هم اذعان میکردند که امکان ورود به برخی مسائل برایشان فراهم نبود.
بدون شک، پرداختن مبالغ هنگفتی که در فیشهای حقوقی افشا شده به چشم میخورد، در کشوری که بیش از نیمی از جمعیت آن با حقوق پایهِ زیر یک میلیون تومانی مصوب، روزگار میگذرانند، امری کاملاً مذموم و به غایت ناپسند و ناراحتکننده است. اما سوال اینجاست که ریشه این حقوقهای سر به فلک کشیده کجاست؟ و اینکه آیا اقداماتی که دولت فعلی در این مورد صورت داده هم با گذشته یکسان است؟
در سطور بالا به مهیا بودن امکان ورود رسانهها به این مسائل اشاره شد و مورد دیگری هم که در این راستا باید گفته شود مقایسه واکنشهای دولتها به این مساله است. به طور مثال کمتر از یک ماه پیش «محمد ابراهیم امین»، رئیس کل بیمه مرکزی در پی گسترده شدن دامنه اعتراضات به پرداختیهای چند ده میلیون تومانی به مدیران ارشد این بیمه، از سمت خود استعفا کرد. اقدامی که شاید به جرات بتوان گفت آرزوی بسیاری از مردم ایران بود که به چشم خود روزی را ببینند که یک نفر در این کشور به دلیل ناکارآمدی از کار خود استعفا داده است! نکته جالب در اینجاست که به یادآوریم در دولت گذشته در مورد یک مدیرِ منصوب دولت، چه اتفاقاتی در مجلس شورای اسلامی رخ داد. اتفاقات عجیبی که در ادبیات معاصر سیاسی ایران، به نام یکشنبه سیاه از آن روز یاد میشود.
باز لازم است تاکید شود دولت فعلی باید هر چه سریعتر در مواردی اینچنینی که موجب ایجاد گسست بین دولت و ملت میشود _که برای توسعه کشور امری مضر است_ هر چه سریعتر اقدام نماید.
خوشبختانه در شرایط فعلی، مردم میتوانند به راحتی در مقام مقایسه، اقداماتِ دولتها در مقاطع زمانی مختلف را بسنجند. حکایت کسانی هم که موارد اینچنینی را فرصتی برای کوبیدن دولت مییابند، حکایت کسانی است که به طمع میافتند که عیان کردن این مسائل در دولت فعلی، به تنهایی میتواند باعث ناکارآمد جلوه کردن دولت حسن روحانی در نظر مردم شود! حکایت آنها حکایت این بیت حافظ است که میگوید:
عکس روی تو چو در آینهِ جام افتاد / عارف از خندهِ می، در طمعِ خام افتاد
لینک کپی شد
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
کمپینی برای شفافیت درآمدها راه بیندازیم و ببینیم نهادها و موسسات اقتصادی که خود را معاف از پرداخت مالیات می دانند و البته از امکاناتی که با مالیات مردم مهیا شده بیش از خود مردم سود می برند، پولشان از کجا می آید، چقدر است، به چه کسانی حقوق می دهند و چقدر ...
نظر شما
قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.