ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدال گرايان: ناگزير يا اجتناب پذير؟/جذب رقباى گذشته، نقطه قوت بزرگ اصلاحات است

بی شک یکی از دلایل موفقیت های اخیر گفتمان اصلاحات علاوه بر اقبال عمومی مردم ریشه در همین توانایی بالای این تفکر در جذب نخبگان رقیب قدیمی و ائتلاف با چهره های معتدل دارد. در شرایط فعلی و با توجه به حضور نیروهای رادیکال در عرصه سیاسی و محدودیت حضور برخی از چهره های اصلی اصلاح طلب، باید سعی در جذب نخبگان میانه رو در درون گفتمان اصلاح طلبی و استفاده از ظرفیت های آنان داشت.

نواندیش: جریان های سیاسی ایران در طول دو دهه اخیر با فراز و نشیب هایی رو به رو شدند، اما با این حال از زمان روی کار آمدن دولت اصلاحات به این سو و علی رغم چندین سال دوری تفکر اصلاح طلبی از قدرت و تلاش های صورت گرفته برای کنار زدن آن، این گفتمان دوباره توانسته به سطح اول قدرت انتخابی کشور بازگردد.

به گزارش نواندیش ، اخیرا در فضای سیاسی کشور صحبت های بسیاری درباره بایدها و نبایدهای "ائتلاف" اصلاح طلبان با اعتدالیون گفته می شود، واژه ای که هر چند من با کاربرد آن نیز موافق نیستم و به اعتقادم آنچه امروز رخ داده نه ائتلاف بلکه جذب برخی چهره ها در درون اصلاحات بوده است.

به عنوان مثال وعده ها و عملکرد حسن روحانی که به عنوان نماد ائنلاف با اعتدالیون شناخته می شود در طول چند سال گذشته کاملا با آرمان های اصلاح طلبی همسو و هماهنگ بوده است پس چرا نتوانیم او را اصلاح طلب بنامیم؟ بنابر این آنچه فردی را اصلاح طلب می کند نه یدک کشیدن این صفت بلکه دنباله روی از آرمان های آن است.

در این بین اصرار برخی از چهره ها در ایجاد جدایی و انفکاک بین رییس جمهور و جریان اصلاحات نه تنها توجیه پذیر و قابل درک نیست، بلکه هیچ سودی برای اصلاح طلبان ندارد. در روزهای گذشته چهره های بسیاری از بایدها و نباید های ائتلاف گفته اند از محمدرضا عارف گرفته که خود را بی میل به این ائتلاف نشان داد تا بهزاد نبوی که موافق ائتلاف با چهره هایی مثل علی اکبر ناطق نوری بود.

اساسا یک گفتمان سیاسی پویا باید علاوه بر اینکه باید بتواند با توجه به نیازهای مردم در هر برهه خودش را بازتولید کند باید توانایی جذب نخبگان میانه رو و یا اعضای گفتمان رقیب را نیز داشته باشد، بنابر این جذب چهره هایی که تا نزدیک به دو دهه پیش به عنوان جناح محافظه کار و رقیب اصلاحات شناخته می شدند در درون تفکر اصلاح طلبی نه تنها اشکالی ندارد بلکه یک نقطه قوتی بزرگ محسوب می شود.

بی شک یکی از دلایل موفقیت های اخیر گفتمان اصلاحات علاوه بر اقبال عمومی مردم ریشه در همین توانایی بالای این تفکر در جذب نخبگان رقیب قدیمی و ائتلاف با چهره های معتدل دارد. در شرایط فعلی و با توجه به حضور نیروهای رادیکال در عرصه سیاسی و محدودیت حضور برخی از چهره های اصلی اصلاح طلب باید سعی در جذب نخبگان میانه رو در درون گفتمان اصلاح طلبی و استفاده از ظرفیت های آنان داشت.

به هر روی به نظر می رسد در شرایط فعلی ائتلاف یا هر اسم دیگری که بگذاریم گزینه ای لازم و اجتناب ناپذیر برای اصلاح طلبان است.

گزارش خطا