کد خبر: ۶۴۵۲۸

تاریخ انتشار: ۰۸ آبان ۱۳۹۶ - ۱۳:۳۰

سلامت » سلامت

گفت‌وگو با مهمان 300 کیلویی "برنامه ماه عسل" درباره روش لاغری اش(عکس)

حتما شما هم عمو موسی شریفی، چاق ترین مرد جهان را که همین امسال میهمان برنامه ماه عسل بود را می شناسید. او 316 کیلوگرم بود و امروز یک مرد 250 کیلوگرمی پر امید است.پس بشنوید از روش درمانی او برای لاغری.

فروردین سال 1394 بود که نام سیدموسی شریفی مطرح شد؛ مرد 316 کیلوگرمی اهوازی، مردی که تا سال 1388 مثل بقیه زندگی عادی‌ای داشت، اما به علت سکته مغزی و بی‌تحرکی یک سمت بدن، خانه‌نشین و زمین‌گیر شد و بعد هم از یادها رفت؛ حتی از یاد نزدیک‌ترین کسانش. با این حال، تا ماه رمضان امسال و حضورش در برنامه ماه‌عسل تنها تغییری که در شرایطش ایجاد شده بود، اضافه شدن 10کیلوگرم به وزنش بود. اما بعد از حضور در آن برنامه شرایطش فرق کرد؛ تا حدی که امروز عموموسی یک مرد 250 کیلوگرمی پر از امید است که به فرداهای بهتر فکر می‌کند، دوستان زیادی دارد و حتی به آنها هم امید می‌دهد.

عموموسی! از ماه رمضان تا امروز چه کارهایی کردید؟ وزنتان تغییری کرده؟

3 ماه پیش در معده‌ام بالن گذاشتند. تا الان حدود 70-60 کیلوگرم وزن کم کرده‌ام. اگر خدا کمک کند و با عشقی که مردم به من می‌دهند، بیشتر از اینها هم کم می‌کنم.

در این مدت قدمی هم برداشته‌اید؟ خیلی دوست داشتید که دوباره بتوانید راه بروید.

بله، خیلی اتفاقات خوبی برایم افتاده. راه می‌روم، ولی هنوز با واکر. چند روزی است که مهره آخر کمرم مشکل پیدا کرده و استراحت می‌کنم، اما خوب راه افتاده بودم. دوره استراحت که تمام شود، دوباره راه می‌روم.

با همین بالنی که در معده‌تان است قرار است همه اضافه وزنتان را کم کنید یا برنامه دیگری هم دارید؟

دکتر پازوکی که بالن را در معده‌ام گذاشت گفت حتما باید عمل بای‌پس انجام بدهی. از اول هم باید این کار را می‌کردم، اما بعد از این جراحی باید راه بروی و من با آن شرایطی که داشتم، نمی‌توانستم راه بروم. قرار شد اول بالن بگذاریم و بعد بای‌پس کنیم. من در حال حاضر سنگین‌ترین مرد جهان هستم. دو خانم از من چاق‌تر هستند، یکی 420 کیلوگرم وزن دارد و 28 ساله است و یکی هم 400 کیلوگرم وزن دارد و 31 سال سن. من 326 کیلوگرم هستم و 57 سال دارم.

چقدر امیدوارید که به وزن طبیعی برگردید؟

من تا دیروز منتظر مرگ بودم، ولی الان منتظر روزهای خوب زندگی‌ام هستم. من می‌خواهم زیر سایه خدا و چهارده معصوم(ع) زندگی خوبی داشته باشم. 9 ماه آفتاب را ندیده بودم، چند روز به چند روز غذا نمی‌خوردم، ولی الان ورزش می‌کنم، آدم‌های خوب کنارم هستند و همه حمایتم می‌کنند. البته به حمایت بیشتری نیاز دارم. تنها درآمدی که دارم، حقوق ماهیانه 53 هزار تومانی کمیته امداد و یارانه‌ای است که هر ماه می‌دهند.

در حال حاضر کسی هست که به شما کمک کند؟

بله، دست کمیته امداد درد نکند. برایم پرستار گرفته‌اند و همه برنامه‌هایی که لازم بود، انجام شود، سر وقت انجام می‌دهند. رئیس کمیته امداد خوزستان تقبل کرده که برای 3 ماه دیگر هم همه این برنامه‌ها را اجرا و قرارداد پرستارم را تمدید کند. من همه این کارها را باید انجام بدهم تا بتوانم برای عمل جراحی آماده شوم.

تاریخ جراحی را مشخص کرده‌اند؟

قرار است دی‌ماه جراحی شوم. دکتر پازوکی خودشان جراحی‌ام می‌کنند.

از سال 88 که سکته کردید تا امسال کسی از شما خبری نداشت. خودتان تصمیم گرفتید وضعیتتان را علنی کنید؟

من باید از خبرنگاری که در خبرگزاری فارس در اهواز کار می‌کند، خیلی تشکر کنم. با محبت‌هایی که او به من کرد، همه متوجه وجود من و وضعیتم شدند. با خبرهایی که او منتشر می‌کرد، همه دیدند عموموسی هست. تا قبل از آن بعضی افراد فکر می‌کردند من مرده‌ام. این خبرنگار بود که در هوای گرم و شرجی تابستان اهواز از من فیلم گرفت و برای مسوولان برنامه ماه‌عسل فرستاد. ماه‌عسلی‌ها با دیدن این فیلم‌ها مشتاق شدند که من در برنامه‌شان باشم. بعد از این برنامه هم بود که کارهای درمان من شروع شد.

یعنی بعد از اینکه شما در آن برنامه شرکت کردید، بعضی‌ها اعلام کردند که می‌خواهند به شما کمک کنند؟

دکتر پازوکی که قبل از پخش برنامه قول داده بودند من را جراحی کنند. آن‌طور که خانم یوسفی، تهیه‌کننده برنامه ماه‌عسل به من گفت، آقای دکتر 3 روز قبل از شروع ماه مبارک رمضان کتبی وعده داده بودند که حتما کار جراحی من را انجام می‌دهند، اما بعد از آن برنامه هم من را به بیمارستان رسول اکرم(ص) بردند و شخصیت‌ها و پزشکان دیگر هم گفتند که کمکم می‌کنند.

هزینه‌ای که پرداخت نکردید؟

نه، من هیچ هزینه‌ای نکرده‌ام. تا الان یا خیران کمک کرده‌اند یا کمیته امداد.

شما چطور از اهواز به تهران آمدید؟ با وزنی که داشتید و تحرک هم که برایتان سخت بود.

از اهواز تا تهران با آمبولانس آمدم. قرار بود با هواپیما بیایم، ولی گفتند نمی‌شود. هواپیمایی گفته بود جثه عموموسی خیلی بزرگ است و نمی‌توانیم جابجایش کنیم. به همین دلیل کمیته امداد لطف کرد و آمبولانسی را در اختیار من گذاشت. پشت آمبولانس یک تخت بزرگ گذاشته بودند تا من راحت به تهران بیایم. در هوای گرم تابستان خیلی سخت بود و دکتر یاری که همراه من بود، خیلی به من کمک کرد. باید از او خیلی تشکر کنم. در طول راه هر کاری که داشتم، انجام داد.

دارو هم می‌خورید؟

تهران که بودم ویزیتم کردند. به دلیل اینکه قبلا مواد غذایی خوبی به من نمی‌رسید، مشکل گوارشی پیدا کرده بودم. معده‌ام ناراحت است. برای آن قرص می‌خوردم. 3 نوع ویتامین و مکمل هم به من داده‌اند.

رژیم خاصی هم دارید؟

بله، رژیم غذایی هم دارم. من همه کار می‌کنم تا به شرایط ایده‌آل برسم. سختی‌هایی که کشیدم نباید تکرار شود. من قبل از اینکه سکته کنم هم چاق بودم و وزنم حدود 170 تا 180 کیلوگرم بود، اما از وقتی که زمین‌گیر شدم و تنها ماندم، افسرده شدم. زبانم هنوز هم که می‌خواهم صحبت کنم، گیر دارد. من فقط با خدا و دیوارهای خانه صحبت می‌کردم. کسانی هستند که اسم آفتاب را فقط شنیده‌اند، اما برای منی که آفتاب را دیده بودم، خیلی سخت بود که 90 ماه از دیدن دوباره آفتاب محروم بمانم. یاد آن روزها که می‌افتم، اشک‌هایم خود به خود سرازیر می‌شوند. نمی‌دانید که چقدر آرزو می‌کردم دوباره بتوانم روشنایی خورشید را ببینم. اینها را که می‌گویم دوباره داغ دلم تازه می‌شود، نمی‌دانید که من چه لحظه‌های عذاب‌آوری را تحمل کردم. خدا بود که من را تا امروز زنده نگه داشت.

ببخشید که این سوال را می‌پرسم، ولی بعضی‌ها در سختی آرزوی مرگ می‌کنند، در لحظه‌های سخت که افسرده هم بودید، به مرگ فکر نمی‌کردید؟ اینکه دنبال راهی باشید تا از آن وضعیت خلاص شوید؟

نه، هیچ‌وقت به خودکشی فکر نکردم، هیچ وقت. من مدام با خدا حرف می‎زدم، تنها کسی که داشتم او بود. بعضی وقت‌ها که خسته می‌شدم با خودش دعوا می‌کردم. یک چیزی در وجودم بود که به من آرامش و امید می‌داد، نمی‌دانم چرا آرامش خاصی داشتم.

در این مدت روان‌شناسی هم با شما کار کرده تا هم از نظر روانی و هم از نظر جسمانی بهتر به شرایط عادی برگردید؟ گفته می‌شود برای کاهش وزن کسانی که وزن بالایی دارند باید روی روان آنها هم کار شود؟

بله، یک روانکاو هست که با من کار می‌کند. قبلا یک روان‌شناس به من گفته بود موزیک گوش بدهم تا آرام شوم، ولی من فقط با شنیدن نوحه و مصیبت کربلا آرام می‌گیرم.

در ماه محرم دوست نداشتید بیرون بروید و در عزاداری‌ها شرکت کنید؟

رفتم. شب تاسوعا بود که بچه‌های کمیته امداد لطف کردند و برایم صندلی‌ چرخدار آوردند و بعد از مدت‌ها بیرون رفتم. خیلی خوب بود.

روانکاوی که با شما کار می‌کند هم به تازگی به تیم درمانی‌تان اضافه شده؟

یک نفر است که به هزینه خودش از تهران تا اهواز می‌آید. در برنامه ماه‌عسل من را دیده بود. مدتی بود که اهواز می‌آمد و هر وقت هم که می‌آید حتما به من سر می‌زند. چند ساعتی با من صحبت می‌کند و آرامش به من می‌دهد. من فیزیوتراپ هم دارم. داریوش رضایی، جوان بامحبتی است که در حق من برادری کرده. این جوان امید من را به زندگی چند برابر کرده. طبق برنامه و پیش‌بینی پزشکان قرار بود من تا دی‌ماه سرپا شوم، ولی من چند وقت است که راه می‌روم و این نتیجه کمک‌های او و همین طور لطف و محبتی است که مردم به من دارند. من به اشتیاق مردمی که دوست دارند من هرچه زودتر به سلامت برسم، تلاشم را بیشتر کرده‌ام.

هنوز هم تنهایید یا اینکه خانواده و دوستان به شما سر می‌زنند؟

پرستارم که همیشه کنارم است. خانواده‌ام هم بیشتر از قبل به من سر می‌زنند. چند گروهی هم که در ارتباط با چاقی و لاغری کار می‌کنند، با من در ارتباط هستند، هم از نظر روانی کمک می‌کنند و هم از نظر اقتصادی. کمبودی هم داشته باشم به دادم می‌رسند. یکی از مشکلاتم تهیه لباس بود که آنها تقبل کرده‌اند.

بعد از رسیدن به وزن ایده‌آل، اولین جایی که دوست دارید، بروید، کجاست؟

کربلا. یک خانواده خیر هستند که هزینه‌ها را تقبل کردند و می‌خواستند من را راهی کنند ولی با این شرایطی که الان دارم، نمی‌شود رفت. خیلی دوست دارم کربلا بروم. اگر کربلا نشد، مشهد.

فکر کنید همان عموموسی قبل از سال 1388 و آن سکته شده‌اید، می‌خواهید چه کنید؟

می‌خواهم اگر عمری باشد، کتاب بنویسم. چند نفری هم قول داده‌اند که کمکم کنند. دو کتاب می‌خواهم بنویسم؛ یکی درباره عشق و یکی هم درباره چاقی. البته من سواد بالایی ندارم، ولی خیلی به کتاب علاقه دارم و خیلی کتاب می‌خوانم. علاقه زیادی به روایت‌ها دارم. متاسفانه عشقی که الان جوانان دچارش هستند، عشق نیست، هوس است و من می‌خواهم از عشق برای آنها بنویسم. با روانکاوم خانم محمودی که صحبت می‌کردم، برای نوشتنش تشویقم کرد. قول داده این کتاب یکی از بهترین‌ها می‌شود، چیزهایی که من تجربه کرده‌ام، کمتر کسی تجربه کرده.

از تجربه عاشق شدنتان بگویید.

من وقتی 19 ساله بودم، عاشق شدم. می‎خواستیم ازدواج کنیم ولی سر عقد خانواده عروس متوجه شدند من صرع دارم و با ازدواجمان مخالفت کردند. خودش راضی بود ولی خانواده‌اش اجازه ندادند.

نمی‌خواهید دوباره ازدواج کنید؟

نه، بعد از آن دیگر نشد.

بیماری صرعتان مداوا شده؟

برای مداوا به اروپا هم رفتم. وضع مالی‌ام خیلی خوب بود. بعد از فوت پدرم خرج خودم و یک خانواده 6 نفری را می‌دادم. چند بار برای درمان اقدام کردم، ولی نشد. الان 3 ماه است که داروی صرع هم مصرف نمی‌کنم و مشکلی پیش نیامده. من با چند گروه آشنا شده‌ام که از طریق تلگرام با آنها در ارتباط هستم. با آنها درددل می‌کنم. خیلی به من محبت می‌کنند. بعضی‌ها ناامید می‌شوند یا می‌خواهند به من امید بدهند و تماس می‌گیرند. من روز و شبم را با این افراد می‌گذرانم؛ کسانی که مثل من چاق هستند یا چاق بوده‌ و لاغر شده‌اند. من منتظر روزهای خوب هستم.

نظر دکتر سعید صفری، جراح باریاتریک و لاپاروسکوپیست درباره درمان عموموسی:

شاید تصور شود بعد از بالونی که در معده عموموسی گذاشته‌اند، عمل بای‌پس برای او ضرر داشته باشد یا دشوار شود، ولی این‌طور نیست. برای کسانی که وزن بسیار بالایی دارند (مثلا بالای ٢۵٠ یا ٣٠٠ کیلوگرم)، عمل بای‌پس یک مرحله‌ای هم دشوار است و هم ممکن است با خطراتی همراه باشد.

پزشک او بهترین تصمیم را برایش گرفته؛ اینکه با بالون ۶٠-۵٠ کیلوگرم از وزنش را پایین بیاورد و بعد بای‌پس انجام دهد.

البته این بیمار پس از لاغر شدن کافی، به جراحی‌‌های دیگر هم نیاز دارد. بعد از بای‌پس وزن او احتمالا ١٠٠ کیلوگرم دیگر (یا بیشتر) کم می‌شود و حتما افتادگی پوست در پی دارد و این باعث می‌شود که برای حذف پوست اضافه و آویزان، به جراحی پیکرتراشی نیاز پیدا کند. پیگیری دقیق عموموسی بعد از جراحی اصلی اش هم بسیار حائز اهمیت است تا ضمن کاهش وزن، مشکلات تغذیه‌ای مشکل‌ساز نشود. سوال عده‌ای از بیماران این است که:

آیا بعد از این جراحی‌ها، احتمال برگشت مجدد چاقی باز هم وجود دارد؟

پاسخ این است که بله، این احتمال با توجه به نوع و تکنیک جراحی ممکن است وجود داشته باشد اما واقعیت این است که برای بیمارانی با این حد از چاقی، هیچ درمان جایگزینی که اثربخشی بالاتری داشته باشد، وجود ندارد و من به ادامه این روند درمانی عموموسی خیلی خوشبینم.

نظر دکتر سیدعلی کشاورز، متخصص تغذیه درباره درمان عموموسی:

معمولا شرایط روانی، استرس و اضطراب بالا باعث پرخوری می‌شود و افراد به‌علت پریشانی روانی‌ای که دارند، در عین حالی که غذای زیادی می‌خورند، متوجه نمی‌شوند چه حجمی از غذا را خورده‌اند. استرس و فشارهای روانی باعث می‌شود این افراد ناخودآگاه غذا بخورند، بدون اینکه این غذا خوردن برایشان ملموس باشد. آنها غذا زیاد می‌خورند چون تنها چیزی که برایشان التیام‌بخش است و ذهنشان را مشغول می‌کند، همین کار است. به طور کلی، من خیلی موافق جراحی نیستم. بین مراجعان به مطب من افرادی بوده‌اند که بالای 250 کیلوگرم وزن داشته‌اند و با کمک علم تغذیه وزنشان را کم کرده‌‌اند. پزشکی از کرمانشاه به مطب من می‌آمد که 255 کیلوگرم وزن داشت و طی 8 ماه 60 کیلوگرم وزن کم کرد یا خانمی از وزن 155 کیلوگرم به وزن 65 کیلوگرم رسید. طبق برنامه باید به وزن 55 کیلوگرم برسد؛ یعنی در کل 100 کیلوگرم وزن کم کند. کسانی که شاخص توده بدنی یا همان BMI‌شان بالای 40 یا 50 باشد، کمتر می‌توانند با رژیم موفق باشند، ولی من ترجیح‌ام این است که رژیم را روی این افراد هم امتحان کنم. البته رژیم به تنهایی نمی‌تواند جوابگو باشد. برای بهتر شدن وضعیت چنین افرادی و هر کسی که اضافه وزن دارد، حتما باید عادت‌های غذایی‌ اصلاح شود، مکمل در برنامه غذایی‌شان باشد و متابولیسم بدنشان هم بالا برود. قبل از هر چیزی شرایط روانی این افراد برای من مهم است و هنر متخصص تغذیه این است که قبل از هر چیزی تعادل و شرایط روانی مراجعه‌کننده‌اش را کنترل کند.

ولی برای این بیمار که وزن بالای 326 کیلوگرم داشته، گرفتن رژیم کار سختی بوده است. بهترین کار این بوده که معده وی با بالون و جراحی بای‌پس، کوچک شود و کنار آن با رژیم غذایی و ورزش به وزن ایده‌آل برسد. چه این فرد و چه افراد دیگری که وزن کم می‌کنند باید به دوره تثبیت اهمیت بدهند، چرا که 90 درصد کسانی که رژیم می‌گیرند و لاغر می‌شوند، دوره تثبیت را نمی‌گذرانند و بازگشت به وزن اول را دارند. شاید تصور شود بعد از جراحی بای‌پس به علت کوچک شدن معده، افراد دوباره چاق نمی‌شوند؛ باید بگویم این‌طور نیست. بعد از هر جراحی (حداکثر 6 سال بعد) افراد به وزن سابقشان برمی‌گردند. آنها رژیم غذایی‌شان را رعایت نمی‌کنند و معده به علت حجم بالای غذایی که دریافت می‌کند، کم‌کم جا باز می‌کند و دوباره به حالت اولیه برمی‌گردد. عموموسی هم بعد از جراحی باید رژیم غذایی‌اش را رعایت کند تا دوباره به این وزن برنگردد.

منبع: سلامت

گزارش خطا