- وزیر خزانه داری ترامپ (وزارت تحریم) معرفی شد: اسکات بسنیت کیست!؟
- انتخاب سه نفر برای جانشینی رهبری صحت دارد؟
- گوسفند عاشق نوشیدن چای را ببینید! (ویدئو)
- آهنگ ای دریغا - محسن چاوشی (موزیک ویدئو)
- غزاله اکرمی بازیگر نقش سوجان در سریال سوجان کیست!؟
- آنچه باید درباره پدر موشکی ایران بدانید؛ شهید حسن تهرانی مقدم چه کرد!؟
- کلیپ مبتذل و نامتعارف گیلان چرا تولید و پخش شد؟
- ساعت پخش و تکرار سریال «سوجان» از شبکه یک
- تصاویر حضور شاه در خلیجفارس +اظهاراتش درباره نیروی دریایی ایران
صف بندی رسانه ای مدعیان ولایت مداری علیه دیپلماسی هسته ای دولت
سایت روزنو در مطلبی به قلم سارا محبی نوشت:
آرشیو مطبوعات و دیگر رسانهها، از زمان آغاز مذاکرات هستهای در دولت یازدهم، جریانی رسانهای را نشان میدهد که حتی پیش از اقدام دولت برای مذاکرات یا به عبارت بهتر، حتی پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 92، سعی داشت تیم همکاران دکتر حسن روحانی را در عرصه دیپلماسی، سازشکار، واداده و فریب خورده معرفی کند.
در صدر این خط رسانهای، روزنامه کیهان با مدیرمسئولی حسین شریعتمداری، بیتوجه به تأکیدات رهبری معظم انقلاب مبنی بر "لزوم حمایت از دولت و تأییدات مکرر ایشان"، از ابتدا، سعی در مخدوش جلوه دادن اقدامات دولت در صحنه مذاکرات داشته و در این راه تا آنجا پیش رفته که دیگر اخبار داخلی و خارجی خود را نیز با هدف شلیک به سوی مذاکرات منعکس میکند.
هفتم بهمن ماه، کیهان تیتر یک خود را به نوعی عبرت آمیز مینویسد: "مصر در آتش و خون؛ پیامد اعتماد به آمریکا" و همچنین در ستون یادداشت روز خود، به قلم حسین شریعتمداری، از چنین جملاتی استفاده کرده است:
"توافقنامهای که برخلاف ادعای اولیه - و نه امروز - دولتمردان محترم که آن را بزرگترین توافق قرن! مینامیدند..."، "اگر این توافقنامه، آنگونه که ادعا میشد- و امروزه نمیشود یا کمتر میشود- به نفع جمهوری اسلامی ایران تهیه و تنظیم شده است..."، "ولی متأسفانه باید گفت؛ جسارت آمریکا از برخی وادادگیها و پیامهای خوشبینانه رئیسجمهور و شماری از دولتمردان ریشه گرفته است..."
کیهان ادامه داده: "...از رئیسجمهور و دولت انتظار میرود از روند چند ماهه اخیر به این نتیجه رسیده باشند که در مذاکرات، مصاحبهها و هرگونه برخورد نظری و عملی با آمریکا، نماینده مردم پاکباخته و ترجمان عزت و اقتدار واقعی و مثالزدنی ایران اسلامی باشند که با عرض پوزش در مواردی اینگونه نبودهاند و متأسفانه بیآنکه بخواهند، تصویری آمیخته به ضعف! از ایران مقتدر به نمایش گذاردهاند..."
این روزها کیهان با استفاده از جملاتی خاص و از این دست،سعی دارد به جامعه این نکته را القا کند که دولتمردان و تیم مذاکره کننده، به حرفها و هشدارهای کیهان رسیدهاند و حالا خودشان هم فهمیدهاند که توافق ژنو، منافع ملی را نقض میکند و آنها فریب خوردهاند!
ششم بهمن نیز کیهان در تیتر یک خود آورد: "پاسخ آمریکا به خوشبینی روحانی/ جان کری: ایران نیازی به غنیسازی ندارد!"
اول بهمن نیز، کیهان در ستون یادداشت روز خود، به بهانه پرداختن به موضوعی دیگر، مطلبش را با این جملات آغاز کرد: "در حالی که به بهانه انتخابات اخیر ریاست جمهوری، عدهای از مسئولان دولتی از کنار گذاشتن همه تجارب تلخ سیاسی با کشورهایی که سالها در حق مردم ما ظلم و ستم روا داشتهاند سخن میگویند و در حالی که به بهانه تعامل با جهان عدهای حتی حاضرند از برخی مبانی و اصول خدشهناپذیر انقلاب هم کوتاه بیایند! و بالاخره در حالی که به گفته رئیس جمهور هنرمند ارزشی و غیرارزشی نداریم و همه و هر چه هست خوب مطلق است، عدهای از مقامات دولتی- که به دشمنان این مردم از گل نازکتر نمیگویند..."
همین رشته ادامهدار، میرسد به یادداشتها، اخبار، تیترها و گزارشهای سه ماه اخیر این روزنامه که سعی داشته از این خط خبری عقب نماند و هر جا، بیجا و به جا، اشاره و کنایهای به مذاکرات هستهای و توافق ژنو داشته باشد.
در نسخههای دیگر این خط رسانهای، "روزنامه وطن امروز"، آغاز اجرای توافق نامه ژنو را در تتیر یک خود، "هولوکاست هستهای" میخواند و به تعبیری، آنچنان صفحه یک خود را تیره و تار مینماید که گویا عزادار شده است!
(هفتم بهمن ماه) نیز روزنامه وطن امروز در یادداشتی به قلم حسین قدیانی و ذیل عنوان "هستهای ملت، دیپلماسی دولت"، سعی در جدا نمایاندن خط دولت و ملت دارد و مینویسد: "توافق ژنو آمده بود که نه در جنگ، بلکه بر جنگ، بر «گزینه نظامی روی میز است»، بر تهدید، بر گلوله، بر حمله و بر جنایت و تجاوز پیروز شود، توافق ژنو آمده بود که ادبیات گل و بلبل را جایگزین ادبیات نظامی کند اما چه آمدنی! واقعا چه آمدنی که وزیر خارجه آمریکا، فقط 3 روز بعد از اجرای توافق، باز هم در شیپور جنگ دمید تا ثابت شود توافق ژنو، خود آتشبیار معرکه است! آیا باز هم سیاسیون و حقوقخواندهها، میخواهند جنگی دیگر را آوار کنند روی دوش سرهنگها و سربازها؟! خود قهوه دیپلماسی نوش جان کنند و موشک جنگ متاثر از توافقشان را آوار کنند سر مردم بیگناه؟!"
تیتر یک هفتم بهمن وطن امروز نیز سعی دارد با زدن ارزش حضور دکتر روحانی در اجلاس داووس، کنایهای به دیپلماسی دولت داشته باشد؛ "چراغ قرمز در داووس".
سرمقاله این روزنامه نیز با عنوان "هولوکاست هسته ای و سیاست ناساز"، باز همین خط را دنبال میکند.
وطن امروز، روز یکشنبه نیز در یادداشتی با عنوان "آقایان! سر بولدوزر را بچرخانید طرف دشمن" میآورد: "...آنهم در حالی که در این دولت، اندازه تمام عمر جمهوری اسلامی به دشمن امتیاز داده شده..."
وطن امروز، در شمارههای اخیر خود از این تیترها برای صفحه اول استفاده کرده است: "پلمب/ سانتریفیوژها دیگر نمیچرخند"، "دهان ما پلمب نمیشود"، "موافقتنامه یا زیارتنامه ژنو"، و از این قبیل...
این خط خبری را به ویژه در ماههای اخیر، در دیگر رسانههای مکتوب و مجازی مرتبط با این جریان فکری، میتوان یافت؛ جریانی که به تعبیر روز گذشته آیتالله هاشمی رفسنجانی، ادعای پیروی از ولایت دارد اما گویا تعمدا چشم بر تأکیدات مدام رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم حمایت از مأموران جمهوری اسلامی میپوشند.
آیتالله هاشمی رفسنجانی، در ديدار اعضاي هيئت مؤسس، شوراي مركزي و جمعي از فعالين مجمع اسلامي مدافعان عدالت، با اشاره به اصرار برخی جریانهای مدعی پیروی از ولایت برای القای شکست تیم دیپلماسی در مذاکرات هستهای گفت: اين اصرار و تلاش، مصداق نگاه سياسي و جناحي به منافع ملي است.
وی افزود: رهبري نظام هم قبل و هم بعد از مذاكرات، تيم ديپلماسي و كارهايشان را تأييد كردند، ولي گروهي كه اتفاقاً ادعاي پيروي از ولايت دارند، هر روز براي مأيوس كردن مردم تلاش ميكنند.
همین خط رسانهای بلافاصله بعد از آنکه سخنان آیت الله هاشمی خبری شد، این اظهارات را "ادعای جدید هاشمی" خواند.
حال آنکه قطع به یقین آنانکه خود را عمارترین ها می پندارند باید این جملات مهم را از رهبر انقلاب شنیده باشند که فرمودند:
"هيچکس نبايد مجموعه مذاکرهکنندگان ما را سازشکار بداند، اينها بچههاي خود ما و بچههاي انقلابند... يک مأموريت سختي را برعهده دارند و هيچکس نبايد مأموري را که مشغول کاري است تضعيف کند. همانطور که در مشهد هم گفتم، به مذاکره خوشبین نیستم، ولی باذن الله از این مذاکرات ضرری هم نمیکنیم و این تجربه، ظرفیت فکری ملت ما را بالا خواهد برد، اگر مذاکرات به نتیجه برسد که چه بهتر، ولی اگر نتیجه نگرفتند معنایش این باشد که کشور باید روی پای خودش بایستد."
رهبر انقلاب بعد از مذاکرات ژنو نیز در سوم آذرماه، در پاسخ به نامه دکتر روحانی، خطاب به تیم مذاکره کننده هستهای نوشتند: دستیابی به آنچه مرقوم داشتهاید در خور تقدیر و تشکر از هیئت مذاکرات هستهای و دیگر دستاندرکاران است و میتواند پایه اقدامات هوشمندانه بعدی قرار گیرد. بیشک فضل الهی و دعا و پشتیبانی ملت ایران عامل این موفقیت بوده و در آینده نیز خواهد بود انشاء الله. ایستادگی در برابر زیاده خواهیها همواره باید شاخص خطّ مستقیم حرکت مسئولان این بخش باشد، و چنین خواهد بود. انشاءالله
اما نمایندگان این جریان خبری، در اقداماتی عجیبتر، حتی سعی در تفسیر به رأی دیدگاههای روشن و صریح رهبر انقلاب کردند و در ظاهر واکاوی پاسخ تقدیرآمیز رهبر انقلاب به دکتر روحانی، ذیل عنوان "تقدیر رهبرانقلاب از مرقومه بود یا توافق؟!" نوشتند: "رهبر انقلاب در مورد مفاد توافقنامه و محتوای آن هرگز نظری ارائه نکردهاند. تقدیر و تشکر ایشان صرفا منوط به دستیابی به مواردی است که روحانی در نامه خود به آن اشاره کرده است."
و بدتر آنکه، از قول یکی از نمایندگان تندروی مجلس نوشتند:
"... پس از امضای تفاهمنامه ژنو٬ رهبر معظم انقلاب در جلسهای با حضور سران قوا و تیم مذاکره کننده هستهای گفتهاند «من فقیه هستم و سه بار این متن را خواندهام و از آن تثبیت حق غنیسازی هستهای به دست نمیآید. این توافقنامه ابهامات زیادی دارد و علت این مسئله این است که تیم مذاکرهکننده بر حفظ حقوق هستهای پافشاری نکرده است. یکی از مشکلات این موافقتنامه این است که شما هر گامی را منوط کردهاید به توافق آمریکا و آمریکا با برنامه حساب شده وارد این بحث شده است.»
آرشیو مطبوعات و دیگر رسانهها، از زمان آغاز مذاکرات هستهای در دولت یازدهم، جریانی رسانهای را نشان میدهد که حتی پیش از اقدام دولت برای مذاکرات یا به عبارت بهتر، حتی پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 92، سعی داشت تیم همکاران دکتر حسن روحانی را در عرصه دیپلماسی، سازشکار، واداده و فریب خورده معرفی کند.
در صدر این خط رسانهای، روزنامه کیهان با مدیرمسئولی حسین شریعتمداری، بیتوجه به تأکیدات رهبری معظم انقلاب مبنی بر "لزوم حمایت از دولت و تأییدات مکرر ایشان"، از ابتدا، سعی در مخدوش جلوه دادن اقدامات دولت در صحنه مذاکرات داشته و در این راه تا آنجا پیش رفته که دیگر اخبار داخلی و خارجی خود را نیز با هدف شلیک به سوی مذاکرات منعکس میکند.
هفتم بهمن ماه، کیهان تیتر یک خود را به نوعی عبرت آمیز مینویسد: "مصر در آتش و خون؛ پیامد اعتماد به آمریکا" و همچنین در ستون یادداشت روز خود، به قلم حسین شریعتمداری، از چنین جملاتی استفاده کرده است:
"توافقنامهای که برخلاف ادعای اولیه - و نه امروز - دولتمردان محترم که آن را بزرگترین توافق قرن! مینامیدند..."، "اگر این توافقنامه، آنگونه که ادعا میشد- و امروزه نمیشود یا کمتر میشود- به نفع جمهوری اسلامی ایران تهیه و تنظیم شده است..."، "ولی متأسفانه باید گفت؛ جسارت آمریکا از برخی وادادگیها و پیامهای خوشبینانه رئیسجمهور و شماری از دولتمردان ریشه گرفته است..."
کیهان ادامه داده: "...از رئیسجمهور و دولت انتظار میرود از روند چند ماهه اخیر به این نتیجه رسیده باشند که در مذاکرات، مصاحبهها و هرگونه برخورد نظری و عملی با آمریکا، نماینده مردم پاکباخته و ترجمان عزت و اقتدار واقعی و مثالزدنی ایران اسلامی باشند که با عرض پوزش در مواردی اینگونه نبودهاند و متأسفانه بیآنکه بخواهند، تصویری آمیخته به ضعف! از ایران مقتدر به نمایش گذاردهاند..."
این روزها کیهان با استفاده از جملاتی خاص و از این دست،سعی دارد به جامعه این نکته را القا کند که دولتمردان و تیم مذاکره کننده، به حرفها و هشدارهای کیهان رسیدهاند و حالا خودشان هم فهمیدهاند که توافق ژنو، منافع ملی را نقض میکند و آنها فریب خوردهاند!
ششم بهمن نیز کیهان در تیتر یک خود آورد: "پاسخ آمریکا به خوشبینی روحانی/ جان کری: ایران نیازی به غنیسازی ندارد!"
اول بهمن نیز، کیهان در ستون یادداشت روز خود، به بهانه پرداختن به موضوعی دیگر، مطلبش را با این جملات آغاز کرد: "در حالی که به بهانه انتخابات اخیر ریاست جمهوری، عدهای از مسئولان دولتی از کنار گذاشتن همه تجارب تلخ سیاسی با کشورهایی که سالها در حق مردم ما ظلم و ستم روا داشتهاند سخن میگویند و در حالی که به بهانه تعامل با جهان عدهای حتی حاضرند از برخی مبانی و اصول خدشهناپذیر انقلاب هم کوتاه بیایند! و بالاخره در حالی که به گفته رئیس جمهور هنرمند ارزشی و غیرارزشی نداریم و همه و هر چه هست خوب مطلق است، عدهای از مقامات دولتی- که به دشمنان این مردم از گل نازکتر نمیگویند..."
همین رشته ادامهدار، میرسد به یادداشتها، اخبار، تیترها و گزارشهای سه ماه اخیر این روزنامه که سعی داشته از این خط خبری عقب نماند و هر جا، بیجا و به جا، اشاره و کنایهای به مذاکرات هستهای و توافق ژنو داشته باشد.
در نسخههای دیگر این خط رسانهای، "روزنامه وطن امروز"، آغاز اجرای توافق نامه ژنو را در تتیر یک خود، "هولوکاست هستهای" میخواند و به تعبیری، آنچنان صفحه یک خود را تیره و تار مینماید که گویا عزادار شده است!
(هفتم بهمن ماه) نیز روزنامه وطن امروز در یادداشتی به قلم حسین قدیانی و ذیل عنوان "هستهای ملت، دیپلماسی دولت"، سعی در جدا نمایاندن خط دولت و ملت دارد و مینویسد: "توافق ژنو آمده بود که نه در جنگ، بلکه بر جنگ، بر «گزینه نظامی روی میز است»، بر تهدید، بر گلوله، بر حمله و بر جنایت و تجاوز پیروز شود، توافق ژنو آمده بود که ادبیات گل و بلبل را جایگزین ادبیات نظامی کند اما چه آمدنی! واقعا چه آمدنی که وزیر خارجه آمریکا، فقط 3 روز بعد از اجرای توافق، باز هم در شیپور جنگ دمید تا ثابت شود توافق ژنو، خود آتشبیار معرکه است! آیا باز هم سیاسیون و حقوقخواندهها، میخواهند جنگی دیگر را آوار کنند روی دوش سرهنگها و سربازها؟! خود قهوه دیپلماسی نوش جان کنند و موشک جنگ متاثر از توافقشان را آوار کنند سر مردم بیگناه؟!"
تیتر یک هفتم بهمن وطن امروز نیز سعی دارد با زدن ارزش حضور دکتر روحانی در اجلاس داووس، کنایهای به دیپلماسی دولت داشته باشد؛ "چراغ قرمز در داووس".
سرمقاله این روزنامه نیز با عنوان "هولوکاست هسته ای و سیاست ناساز"، باز همین خط را دنبال میکند.
وطن امروز، روز یکشنبه نیز در یادداشتی با عنوان "آقایان! سر بولدوزر را بچرخانید طرف دشمن" میآورد: "...آنهم در حالی که در این دولت، اندازه تمام عمر جمهوری اسلامی به دشمن امتیاز داده شده..."
وطن امروز، در شمارههای اخیر خود از این تیترها برای صفحه اول استفاده کرده است: "پلمب/ سانتریفیوژها دیگر نمیچرخند"، "دهان ما پلمب نمیشود"، "موافقتنامه یا زیارتنامه ژنو"، و از این قبیل...
این خط خبری را به ویژه در ماههای اخیر، در دیگر رسانههای مکتوب و مجازی مرتبط با این جریان فکری، میتوان یافت؛ جریانی که به تعبیر روز گذشته آیتالله هاشمی رفسنجانی، ادعای پیروی از ولایت دارد اما گویا تعمدا چشم بر تأکیدات مدام رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم حمایت از مأموران جمهوری اسلامی میپوشند.
آیتالله هاشمی رفسنجانی، در ديدار اعضاي هيئت مؤسس، شوراي مركزي و جمعي از فعالين مجمع اسلامي مدافعان عدالت، با اشاره به اصرار برخی جریانهای مدعی پیروی از ولایت برای القای شکست تیم دیپلماسی در مذاکرات هستهای گفت: اين اصرار و تلاش، مصداق نگاه سياسي و جناحي به منافع ملي است.
وی افزود: رهبري نظام هم قبل و هم بعد از مذاكرات، تيم ديپلماسي و كارهايشان را تأييد كردند، ولي گروهي كه اتفاقاً ادعاي پيروي از ولايت دارند، هر روز براي مأيوس كردن مردم تلاش ميكنند.
همین خط رسانهای بلافاصله بعد از آنکه سخنان آیت الله هاشمی خبری شد، این اظهارات را "ادعای جدید هاشمی" خواند.
حال آنکه قطع به یقین آنانکه خود را عمارترین ها می پندارند باید این جملات مهم را از رهبر انقلاب شنیده باشند که فرمودند:
"هيچکس نبايد مجموعه مذاکرهکنندگان ما را سازشکار بداند، اينها بچههاي خود ما و بچههاي انقلابند... يک مأموريت سختي را برعهده دارند و هيچکس نبايد مأموري را که مشغول کاري است تضعيف کند. همانطور که در مشهد هم گفتم، به مذاکره خوشبین نیستم، ولی باذن الله از این مذاکرات ضرری هم نمیکنیم و این تجربه، ظرفیت فکری ملت ما را بالا خواهد برد، اگر مذاکرات به نتیجه برسد که چه بهتر، ولی اگر نتیجه نگرفتند معنایش این باشد که کشور باید روی پای خودش بایستد."
رهبر انقلاب بعد از مذاکرات ژنو نیز در سوم آذرماه، در پاسخ به نامه دکتر روحانی، خطاب به تیم مذاکره کننده هستهای نوشتند: دستیابی به آنچه مرقوم داشتهاید در خور تقدیر و تشکر از هیئت مذاکرات هستهای و دیگر دستاندرکاران است و میتواند پایه اقدامات هوشمندانه بعدی قرار گیرد. بیشک فضل الهی و دعا و پشتیبانی ملت ایران عامل این موفقیت بوده و در آینده نیز خواهد بود انشاء الله. ایستادگی در برابر زیاده خواهیها همواره باید شاخص خطّ مستقیم حرکت مسئولان این بخش باشد، و چنین خواهد بود. انشاءالله
اما نمایندگان این جریان خبری، در اقداماتی عجیبتر، حتی سعی در تفسیر به رأی دیدگاههای روشن و صریح رهبر انقلاب کردند و در ظاهر واکاوی پاسخ تقدیرآمیز رهبر انقلاب به دکتر روحانی، ذیل عنوان "تقدیر رهبرانقلاب از مرقومه بود یا توافق؟!" نوشتند: "رهبر انقلاب در مورد مفاد توافقنامه و محتوای آن هرگز نظری ارائه نکردهاند. تقدیر و تشکر ایشان صرفا منوط به دستیابی به مواردی است که روحانی در نامه خود به آن اشاره کرده است."
و بدتر آنکه، از قول یکی از نمایندگان تندروی مجلس نوشتند:
"... پس از امضای تفاهمنامه ژنو٬ رهبر معظم انقلاب در جلسهای با حضور سران قوا و تیم مذاکره کننده هستهای گفتهاند «من فقیه هستم و سه بار این متن را خواندهام و از آن تثبیت حق غنیسازی هستهای به دست نمیآید. این توافقنامه ابهامات زیادی دارد و علت این مسئله این است که تیم مذاکرهکننده بر حفظ حقوق هستهای پافشاری نکرده است. یکی از مشکلات این موافقتنامه این است که شما هر گامی را منوط کردهاید به توافق آمریکا و آمریکا با برنامه حساب شده وارد این بحث شده است.»
لینک کپی شد
نظر شما
قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.