الجزیره: سیاست های ایالات متحده برای مغلوب ساختن ایران در عراق شکست خورده است/ مردم عراق بر خلاف آمریکایی ها، به ایران اعتماد کامل دارند

انتخاب رئیس جمهور صالح بسیار با حمایت ایران از او ارتباط مستقیمی داشت. از سوی دیگر، تبدیل ریاست جمهوری به یک مسئله ملی، یک دستاورد استراتژیک مهم برای ایران علیه کردهای جدایی طلب به حساب می آمد. به طور خلاصه، ایران توانست یک نخست وزیر حامی، یک رییس جمهور دوست و برای اولین بار، سخنگوی پارلمان حامی خودش را در عراق ببیند.

نواندیش: در پی برگزاری انتخابات نامعلوم در عراق در روز 12 ماه مه، ایالات متحده به شدت تلاش کرد تا دوره دوم را برای نخست وزیر سابق حیدر العبادی تضمین کند.

به گزارش نواندیش، حسن احمدیان در سر مقاله الجزیره در مورد حدال ایران و آمریکا در عراق نوشت: برت مک گرک، فرستاده ویژه واشنگتن، چندین ماه تمام تلاش اش را برای پیشبرد طرح آمریکایی به منظور منزوی کردن تهران و حفظ هر گونه دوستی حلقه قدرت با ایران به کار بست، اما همه تلاش ها بیهوده بود چرا که ایالات متحده موفق به قرار دادن نامزدهای مورد نظر خود در جایگاه های مهم نخست وزیر، رئیس جمهور و سخنگوی مجلس نشد.

ایران باید مطمئن شود که دولت جدید عراق به سمت واشنگتن حرکت نکرده و از تحریم های مجدد ایالات متحده حمایت نمی کند، همان گونه که عبادی می کرد. عبادی، در ماه اوت، مجموعه اي از تحريم هاي جديد آمريكا را عليه ايران اتخاذ كرد. او در تلاش بود تا در ماه مه با دوره دوم خودش را تضمين كند و در انجام این کار، او از سازش تهران و واشنگتن که او را در سال 2014 به قدرت رساندند، استفاده می کرد. بدین منظور عبادی سعی داشت خود را در دامان واشنگتن بیاندازد تا بدین شکل قدرت خودش را تضمین کند.

مهمتر از همه، عادل عبدالمهدی، سیاستمدار مستقل در عراق، جایگزین عبادی شد. در یک پیام روشن او با تحریم های جدید آمریکا علیه ایران مخالفت کرد. علاوه بر این، او توسط برهم صالح، رئیس جمهور جدید عراق، انتخاب شد و انتخابات آن پس از توافق کردی در تهران به عنوان یک ضربه دیگر به نماینده ویژه مک گورک و در ادامه مسعود بارزانی حزب دموکرات کردستان (KDP) به حساب آمد. نامزد دوم فواد حسین به عنوان یک تلاش برای محکوم کردن سیاست های ملی عراق به حساب می آمد.

انتخابات مجلس در روز 12 ماه مه در میان آشوب های سیاسی و اجتماعی در عراق بوجود آمد که ناشی از شکست داعش، رفراندوم کردی و بازپس گیری کرکوک توسط بغداد بود. علاوه بر این، اولین انتخابات پس از از سر گیری روابط سیاسی بغداد با ریاض نیز به حساب می آمد - بازیگری بود که علاقمند به عقبنشینی علیه موقعیت ایران در عراق پس از داعش بود. علاوه بر این، ایالات متحده به دنبال سیاست حداکثر فشار بر ایران بود که پیامدهای مستقیم برای عراق داشت. بارزانی آماده است تا به دلیل واپس گریزی که با پشتیبانی تهران برای بازپسگیری کرکوک دارد، به واشنگتن برود.

در این زمینه، ائتلاف اصلاح (اصلاحات) با حضور مقتدی صدر، حیدر العبادی، عمار حکیم و ایاد علاوی در روز 19 آگوست در هتل بابل بغداد اعلام موجودیت کرد. این اتحاد با حمایت واشنگتن امیدوار بود که احزاب و اکثریت امنیت در پارلمان را جذب کند. با این حال، سه پیشرفت غیرمنتظره چنین نتیجهای را غیر ممکن ساخته است. اولا، ائتلاف فتح - ایالت قانون باینا (ساخت و ساز)، به رهبری نوری المالکی، نخست وزیر سابق، اعلام کرد که اکثریت مجلس را تشکیل می دهد. دوم، احزاب کوچکتر سنی، مانند جنبش ملی برای توسعه و اصلاحات، از پیوستن به ائتلاف الاسلام حمایت کردند. سوم، عبادی به ويژه پس از بحران بصره در جنوب عراق نتوانسته است ائتلاف خود را شکل دهد. پس از این سه پیشرفت، مک گورک مجبور شد رؤیای خود را در مورد نگهداری عبادی فراموش کند.

اما مسابقه برای ریاست جمهوری داستان دیگری بود. به طور سنتی، پست از طریق یک توافق درون دولت منطقه ای کردستان تعیین می شود؛ اما ناتوانی کردها برای پیوستن به پشت یک نامزد، رقابت خود را به سیاست ملی عراق منتهی می کند؛ جایی که صالح قاطعانه انتخاب شد. انتخاب صالح مجموعه ای از سنت های جدید است که در آن روند انتخاب رؤسای جمهورها تنها موضوع کردی نیست بلکه یک یک موضوع کاملا ملی است. صالح دو ساعت بعد از به ریاست جمهوری رسیدن خود عبدالمهدی را به عنوان نخست وزیر جدید معرفی کرد.

چرا ایران برنده شد؟

پیروزی اخیر ایران در برابر ایالات متحده و عربستان سعودی در چشم انداز سیاسی عراق بر اساس اعتمادی است که در دهه های گذشته در کشور ساخته شده است. به دلیل سیاست های متناقض ایالات متحده، این کشور یک بازیگر قابل اعتماد در عراق نیست. در حالی که شیعیان معتقدند که آمریکایی ها به رژیم صدام اجازه دادند تا آنها را در سال 1991 سرکوب کنند و هیچ کاری برای جلوگیری از پیشرفت داعش در سال 2014 نیز نکردند، سنی ها اشغال سال 2003 را "خیانت آمریكایی" می دانند.

از سوی دیگر، کردها، بیش از بی اثر شدن ایالات متحده در مواجهه با پیشرفت های داعش در سال 2014 و از دست دادن آنها در سال 2017 در کرکوک، عصبانی هستند. اما اکثر عراقی ها ایران را به عنوان نیروی سازگار نگاه می کنند. آنها ممکن است تمام سیاست های تهران را پشتیبانی نکنند، اما همه آنها به تداوم حضور آن اعتقاد دارند. چند دهه است که تهران این اعتماد را ایجاد کرده است، درست همانطور که دهه های گذشته ایالات متحده آن را از دست داد.

انتخاب رئیس جمهور صالح نیز بسیار با حمایت ایران از او ارتباط داشت. از سوی دیگر، تبدیل ریاست جمهوری به یک مسئله ملی، یک دستاورد استراتژیک مهم برای ایران علیه کردهای جدایی طلب بود. به طور خلاصه، ایران توانست یک نخست وزیر حامی، یک رییس جمهور دوست و برای اولین بار، سخنگوی پارلمان حامی خودش را در عراق ببیند، موضوعی که نشان داد که ایران یک متحد مورد اعتماد برای عراق باقی می ماند، حتی به عنوان کشور راه خود را به سیاست های متنوع و کمتر فرقه ای هم باز می کند. تحولات اخیر نشان داد که عراق متضاد فرقه ای نمی خواهد ضد ایران باشد. بنابراین، برنامه واشنگتن برای به حداقل رساندن نفوذ ایران در عراق با "ایجاد یک دولت قوی ملی عراقی " و یک ائتلاف فرقه ای، کار ساز نبود. به عبارت دیگر، «فروپاشی» «وفاداری فرقه ای» عراق به هزینه نفوذ ایران اتفاق نمی افتد.

بر همین اساس باید گفت این یک دستاورد بزرگی برای تهران و یک ضرر بزرگ برای واشنگتن است.

گزارش خطا