بازگشت به دوره استعمار با دونالد ترامپ !

دكتر مهدى عليخانى پژوهشگر روابط بين الملل و عضو هيات علمى دانشگاه در يادداشتى اينستاگرامى پيرامون تصميم ترامپ در شناسايى حاكميت رژيم اسراييل بر بلندى هاى جولان نوشت:

١) مكتب انگليسى از سه سنت و در نتيجه سه تصوير از جهان صحبت مى كند. نظام بين الملل، جامعه بين الملل و جامعه جهانى. معمولا مى گويم اولى كه صرفا كنش و واكنش دولتهاست، تجربه شده و تلاش مى شود به سوى دومى كه مبتنى بر قواعد، حقوق و پايبندى به تعهدات است، حركت كنيم. سومى هم حتى در بلندمدت، دور از انتظار است.

٢)تصميم ترامپ در شناسايى حاكميت رژيم اسراييل بر جولان يكى از تصميمات عجيب است كه تنها در دوره استعمار مى توان مشابه آن را يافت! اينكه رييس جمهورى فارغ از قواعد بين المللى، رسما سرزمين كشورى را متعلق به اشغالگرى معرفى كند.

٣) از معدود قطعنامه هاى شوراى امنيت سازمان ملل كه با وجود ايجاد تكليف براى رژيم اسراييل تصويب و صادر شده، قطعنامه هاى ٢٤٢ [به اتفاق آرا] و ٣٣٨ است كه بر خروج اين رژيم از اراضى اشغالى ١٩٦٧ [از جمله جولان] تاكيد دارد.

٤) در سال ١٩٨١ كه كنست انضمام جولان را قانونى اعلام كرد، آمريكا با اين حركت رژيم اسراييل به علت نقض كنوانسيون هاى ژنو و نيز به علت مغايرت با قطعنامه ٢٤٢ شوراى امنيت مخالفت كرد. البته موضع روساى جمهور آمريكا درباره اراضى اشغالى يكپارچه نبوده و به هنگام عمل نيز جز معدود مواردى كه اشاره شد، رويكردشان ممانعت از ايجاد هرگونه تكليفى براى متحد خود بوده اما حداقل ظاهر را حفظ مى كردند!

٥)با اين تفاسير رويكرد ترامپ چيزى جز بى اعتبار سازى قواعد، تعهدات و تكاليف بين المللى نيست. فارغ از مواضع و انفعال اعراب، اگر بازيگرانى چون اتحاديه اروپا كه بر ارائه تصوير جامعه بين الملل از دنيا تاكيد دارند و سازمان ملل كه تنها در اين تصوير مى تواند معنا و كاركرد داشته باشد، صرفا به مواضع كلامى بسنده كنند، تصويرى كه در عمل از جهان مى ماند بازگشت به دوره اى است كه استعمارگران [تازه آن هم عمدتا پس از جنگ ها نه در شرايط عادى] دست به تعيين مرزها فارغ از هر واقعيت تاريخى يا حقوقى مى زدند. بايد ديد بازيگران چه مى كنند و بازى آنها در نهايت كدام تصوير از جهان را در عمل ارائه خواهد كرد؛ دوره استعمار يا حقوق و تعهدات مشترك.

خبرهای مرتبط