فیگارو: ترامپ با روش‌هایی که پیش گرفته به مقاصد خود نخواهد رسید/ خطر جنگ بین "ایران و آمریکا" هنوز جدی است

اوباما می‌خواست با عادی سازی روابط با ایران، در عین حال از رقابت اتمی در خاورمیانه جلوگیری کند. این ابتکار دیپلماتیک اوباما بالاخره به مذاکرات سرّی در عمان و سرانجام به امضای توافق اتمی رسید. اما دونالد ترامپ تصمیم گرفت که «بنای دیپلماتیک درخشان» اوباما را ویران کند.

نواندیش:"رنو ژیرار" روزنامه‌نگار کهنه‌کار فرانسوی، در مقالۀ خود در صفحۀ بحث و نظر روزنامۀ فیگارو، با نگاهی سریع به رویدادهای ١٠ سال گذشته می‌نویسد: در سال ٢٠٠٩ رئیس جمهوری تازۀ آمریکا – باراک اوباما – دست به سوی دولت ایران دراز کرد زیرا اعتقاد داشت که ضدیت و خشونت اسلام‌گرایان علیه دنیای غرب، بیشتر در جوامع سنّی ریشه دارد تا ایران.

به گزارش نواندیش، اوباما می‌خواست با عادی سازی روابط با ایران، در عین حال از رقابت اتمی در خاورمیانه جلوگیری کند. این ابتکار دیپلماتیک اوباما بالاخره به مذاکرات سرّی در عمان و سرانجام به امضای توافق اتمی رسید. اما دونالد ترامپ تصمیم گرفت که «بنای دیپلماتیک درخشان» اوباما را ویران کند.

به نوشتۀ ژیرار، خواسته‌های ترامپ بسیار بیشتر از اوباما است؛ رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا مایل است که ایران برای همیشه دست از غنی‌سازی اورانیوم بردارد و همچنین به نفوذ و چیرگی خود بر چهار پایتخت عرب: دمشق، بیروت، بغداد و صنعا، پایان دهد.

اما ژیرار سؤال می‌کند که آیا ترامپ با روش‌هایی که پیش گرفته به مقاصد خود خواهد رسید؟ روزنامه‌نگار فیگارو پاسخ را منفی می‌داند زیرا «هر ملتی برای خود غرور دارد». رنو ژیرار به سخنان مقامات جمهوری اسلامی ایران اشاره دارد که صریحاً گفته بودند آمریکایی‌ها باید به ما احترام بگذارند.

خطر جنگ

رنو ژیرار می‌نویسد: «البته مقامات جمهوری اسلامی و همچنین دونالد ترامپ، هر دو تأکید دارند که خواهان جنگ نیستند اما این نوع حرف‌ها، ضمانت کافی به حساب نمی‌آید». رنو ژیرار به سراغ تاریخ می‌رود و می‌گوید در تابستان سال ١٩١۴، بعد از سوءقصد به جان "فرانتس فردیناند" ولیعهد امپراطوری اتریش-مجارستان، همۀ رهبران اروپایی نیز اطمینان می‌دادند که جنگی در کار نخواهد بود اما «بی‌عملی دیپلماتیک» کاری کرد که سرانجام اتریشی‌ها، آلمانی‌ها، روس‌ها، فرانسوی‌ها و انگلیسی‌ها مثل خواب‌زده‌ها به پرتگاه جنگ بی‌سابقه‌ای سقوط کردند...

رنو ژیرار مثال دیگری می‌زند و گوشزد می‌کند که جهان هنوز در حال تحمل پیامدهای جنگی است که آمریکایی‌ها در سال ٢٠٠٣ با حمله به عراق راه انداختند و سپس تأکید می‌کند که در شرایط کنونی جنگ به نفع هیچکس نخواهد بود. رنو ژیرار هشدار حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان را یادآوری می‌کند که گفته است جنگ ایران و آمریکا به سرعت از منطقۀ خلیج فارس به لبنان و سوریه سرایت خواهد کرد و می‌افزاید که می‌توان تصور کرد که در چنان غوغایی، روسیه و ترکیه هم بیکار ننشینند.

راه‌حل: گفتگوی محرمانه و میانجیگری

در پایان یادداشت، روزنامه‌نگار فیگارو نتیجه می‌گیرد که «خطر یک درگیری عمومی وجود دارد» و برای اجتناب از این فاجعه که به وضعیت «باخت – باخت» منجر خواهد شد، آمریکا و ایران باید حتماً «گفتگوی سازنده» داشته باشند. این نوع گفتگو به عقیدۀ نویسنده باید محرمانه باشد و «نیازی به توئیتر ندارد»، زیرا فقط دیپلماسی محرمانه می‌تواند فارغ از فشارها پیش برود.

رنو ژیرار، لابی‌های طرفدار اسرائیل در آمریکا را از جمله عوامل فشاری می‌داند که مانع گفتگو خواهند شد؛ به همین دلیل رنو ژیرار مذاکرات محرمانه را با اتکا به یک «میانجی شریف» توصیه می‌کند. ظاهراً از نظر روزنامه‌نگار فیگارو این میانجی «شریف و صادق» کس دیگری نیست جز فرانسوی‌ها. او یادداشت خود را با این جمله پایان می‌دهد که «چرا فرانسه به این تلاش دیپلماتیک دست نزند؟»

مخاطبان گرامی : به شما عزیزان پيشنهاد مى كنيم "مطالب پیشنهادی" زير را هم مطالعه كنيد

گزارش خطا