- مامه تیام به جای استقلال به پرسپولیس می رود!
- نقد فیلم «ماموریت غیرممکن؛ روزشمار نهایی» / تام کروز در آخرین ماموریت!
- تجمع بازنشستگان مخابرات در شهرهای مختلف+ عکس
- فیش حقوقی اردیبهشت ماه بازنشستگان تامین اجتماعی قابل رویت شد + لینک
- شیوه درخواست کارت سوخت جدید + جزئیات، مدارک مورد نیاز و لینک
- اطلاع از جدول خاموشی و قطع برق در تهران + لینک و کد دستوری برق من
- آبله مرغان تا چند روز واگیر دارد؟ + درمان
- پاسخ رد هایده به خواستگاری احمدشاه قاجار + عکس
- روزهای قمر در عقرب سال ۱۴۰۴ : آغاز سال نو با نحسی! (جدول)
- راهنمای استفاده از سپینو بانک صادرات برای کارت رفاهی معلمان و فرهنگیان + مراحل
برچسب ها - اسلامی ندوشن
این سؤال پیش می‌آید که ایران چه کم دارد؟ اگر در یک کلمه بخواهیم بگوییم: اندیشه، اندیشه همراه با احساس مسئولیّت. اگر ایران قدر خود را نداند، دیگران هم قدر او را نخواهند دانست. آنگاه کار به جایی می‌کشد که نو رسیدگانِ سیاست به خود اجازه بدهند که مثلاً بر سر نام چند هزارساله‌ی خلیج فارس با او به مشاجره بپردازند. این یک نمونه. نمونه‌های دیگر هم هست. ما اگر از کسی گله‌مند باشیم، در وهله‌ی اوّل باید از خود باشیم.
کد خبر: ۱۷۲۰۹۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۱۰/۰۵
هر کسی در زندگی تکیه‌گاهی دارد، دلخوشی‌اش یک چیزی می‌شود و به امر به خصوصی دل می‌بندد، صبح که بلند می‌شود به خاطر این تکیه‌گاه زندگی روزانه‌اش را شروع می‌کند. شب که می‌خوابد با این تکیه‌گاه می‌خوابد. برای من ایران‌دوستی یک تکیه‌گاه در حول و حوش زندگی فرهنگی ایران شد، وقتی حرکت می‌کردم برایم حالتی بود که به زندگی امیدوار بمانم. صبح بلند می‌شدم می‌دانستم که باید چه کار کنم؛ این موضوع را می‌دانستم وسرگردان نبودم. این موضوع را برجستگی نمی‌دانم، یک نوع رضایت خاطر شخصی بود و باعث شد که چیزهایی را بنویسم و ایجاد کنم تا خود را تسکین دهم و به آرامش خاطر برسم.
کد خبر: ۱۷۰۴۸۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۸/۳۰