کمال خرازی ضمن تکذیب خبر کیهان، اسامی مقامات خواهان جنگ با طالبان و پیام رهبری را فاش کرد

نواندیش: در پی ادعای کیهان مبنی بر تمایل دولت خاتمی به جنگ با طالبان، و پس از تکذیب این مطلب از سوی علی ربیعی (مسئول وقت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی) و محسن امین زاده (معاون وزیر خارجه دولت اصلاحات) حالا وزیر خارجه وقت نیز به تکذیب خبر کیهان پرداخته و نکات جدیدی را هم فاش ساخته است.

در جوابیه کمال خرازی به کیهان آمده است:

جناب آقای حسین شریعتمداری
سردبیر محترم روزنامه کیهان
با احترام، در یادداشت روز مورخ 4 آذر 1402 آن روزنامه، مطلبی تحت عنوان جنگ‌هراسی به قلم آقای سید محمدعماد اعرابی چاپ شده بود که متأسفانه خلاف واقع است و لازم است اصلاح شود. از آنجا که مطلب مزبور مرتبط با دوره مسئولیت اینجانب به عنوان وزیر امور خارجه است، بدینوسیله، عین یادداشت روزانه خود درباره آن واقعه و جلسه آن روز دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را در اینجا می‌آورم تا شائبه مزبور برطرف گردد. امیدوارم، آن روزنامه در نقل وقایع تاریخی دقت بیشتری را مرعی دارد. لطفا این تذکر را در همان صفحه روزنامه برای اطلاع عموم منعکس نمایید.

1377/5/26- دیروز و امروز معاونین جلسه داشتند تا طرح سیاسی برخورد با قضیه کشتار دیپلمات‌های ما توسط طالبان را تهیه کنند. به نظر وزارت خارجه نمی‌توان قضیه را با دخالت نظامی حل کرد. امروز جلسه دبیرخانه شورای عالی داشتیم. دو تن از برادران سپاه، دری نجف‌آبادی و پورمحمدی از اطلاعات، من و بروجردی از وزارت خارجه و لاریجانی از صداوسیما در این جلسه حضور داشتند. لاریجانی و برادران سپاه مدافع دخالت نظامی و آزادسازی هرات بودند و اعتقاد داشتند که با چند گردان می‌توان از نیروهای خودی محافظت کرد. من پرسیدم که برای چه در افغانستان دخالت نظامی کنیم. هدف ما باید نگهداری مرزهایمان باشد و از موضع قدرت به کار سیاسی بپردازیم.

در حالی که بحث شدیدی در گرفته بود، صداها بلند و فضای جلسه هیجانی بود، آقای حجازی سر رسید و پیام رهبری را بدین صورت بازگو کرد که: «من به هیچ وجه به این تصمیم نرسیده‌ام که کشور را وارد جنگ کنم. آنچه من مطرح کردم تعلیق به محال است که آیا جبهه متحد می‌تواند تضمین کند که هرات را نگه دارد، این به این معنا نیست که ما بچه‌های خودمان را بفرستیم و جنگ تمام‌عیار در کشور پدید آید. فضای ذهنی من اصلا عملیات ورود به خاک کشور دیگر نیست.»

صحنه جالبی بود. برادرانی که خواستار تصرف هرات بودند، با شنیدن پیام رهبری همگی سکوت اختیار کردند و لذا در پایان جلسه برای رفع کدورت، همدیگر را بوسیدیم و بدین ترتیب، دخالت نظامی منتفی شد.

خبرهای مرتبط