ویروس ماربورگ چیست؟/ میزان خطر، راه انتشار، علائم، مناطق با بیشترین میزان بیمار و درمان

عصر ایران- شیوع ویروس ماربورگ دست کم هشت نفر را در رواندا، آفریقا کشته است.

این بیماری بسیار عفونی شباهت زیادی به ابولا دارد و با علائمی از جمله تب، دردهای عضلانی، اسهال، استفراغ و در برخی موارد مرگ ناشی از دست دادن خون زیاد همراه است. صدها نفر در سال های اخیر بر اثر این ویروس جان خود را از دست داده اند که تقریبا همه آنها در آفریقا بوده اند.

ویروس ماربورگ چیست و چقدر خطرناک است؟
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، به طور متوسط، ویروس ماربورگ نیمی از افرادی را که به آن مبتلا می شوند، می کشد. گفتنی است که در شیوع های قبلی، بین 24 تا 88 درصد از بیماران مبتلا به این بیماری جان خود را از دست داده اند.

این ویروس اولین بار در سال 1967 پس از ابتلای 31 نفر و مرگ 7 نفر در شیوع همزمان در ماربورگ، فرانکفورت آلمان و بلگراد صربستان شناسایی شد.

اختراع این پزشک یزدی معجزه میکند! رویش مجدد مو تنها در یک دوره مصرف

ردیابی شیوع این بیماری به میمون های سبز آفریقایی وارد شده از اوگاندا مربوط شد. با این حال، از آن زمان ارتباط ویروس مذکور با حیوانات دیگر نیز شناسایی شده است.

در میان انسان ها، بیماری مورد نظر بیشتر توسط افرادی منتشر می‌ شود که دوره های طولانی را در غارها و معادنی سپری کرده اند که پذیرای جمعیت بالای خفاش ها بوده اند.

در سال های اخیر، شیوع ویروس ماربورگ در مناطق زیر نیز رخ داده است:

- گینه استوایی

- غنا

- جمهوری دموکراتیک کنگو

- کنیا

- آفریقای جنوبی

- اوگاندا

- زیمبابوه

لازم به ذکر است که شیوع بیماری در آنگولا در سال 2005 باعث مرگ بیش از 300 نفر شد. با این حال، در سایر نقاط جهان، تنها دو نفر در 40 سال گذشته بر اثر ویروس ماربورگ جان خود را از دست داده اند؛ یک نفر در اروپا و دیگری در آمریکا. هر دو این افراد سابقه حضور در غارهایی در اوگاندا را داشتند.

بیشترین موارد ابتلا در کجا ثبت شده اند؟
کارشناسان بهداشت توضیح می دهند که شیوع این بیماری در رواندا در اواخر سپتامبر 2024 تایید شده است. این اولین بار است که ویروس نام برده در رواندا یافت می شود و منبع آن نیز هنوز کشف نشده است. همسایگان رواندا یعنی اوگاندا و تانزانیا به ترتیب در سال 2017 و 2023 شیوع بیماری ماربورگ را گزارش کردند.

حدود 300 نفر در رواندا که مشخص شده با مبتلایان تایید شده در تماس بوده اند، تحت نظر قرار دارند. برخی از کسانی که نتیجه تست آنها برای این بیماری مثبت شده است، کارکنان مراقبت های بهداشتی هستند.

سازمان جهانی بهداشت در حال اعزام کارشناسان، کیت های تشخیصی و تجهیزات حفاظت فردی برای حمایت از تلاش های رواندا برای مقابله با شیوع ویروس است.

علائم ویروس ماربورگ چیست؟
ویروس به طور ناگهانی با نشانه های غالب زیر شروع می شود:

- یک دوره تب

- سردرد شدید

- دردهای عضلانی

این نشانه ها اغلب سه روز بعد با علائم زیر همراه می شوند:

- اسهال آبکی

- درد معده

- حالت تهوع

- استفراغ

به گفته سازمان جهانی بهداشت، ظاهر بیماران در این مرحله به‌ صورتی توصیف شده است که گویی ویژگی‌ های «شبح مانند» را ترسیم می کنند، توام با چهره‌ های فاقد انرژی و بی‌ حالی شدید.

بسیاری از افراد از قسمت‌ های مختلف بدن دچار خونریزی می‌ شوند و برخی از آنها 8 تا 9 روز پس از اولین تظاهرات بیماری، به دلیل از دست دادن حجم زیادی از خون و شوک جان خود را از دست می‌ دهند.

ویروس ماربورگ چگونه پخش می شود؟
میمون های سبز آفریقایی و خوک ها می توانند ویروس را با خود حمل کنند. خفاش میوه خوار مصری نیز اغلب حامل ویروس است. در بین انسان ها تماس با مایعات بدن و بسترهای آلوده مسیرهای اصلی انتقال بیماری محسوب می شوند. حتی پس از بهبودی بیماران، خون یا مایعات بدن آنها ممکن است تا ماه‌ ها بعد عفونی باقی بمانند.

درمان چگونه انجام می شود؟
هیچ درمان یا واکسن خاصی برای ویروس ماربورگ وجود ندارد، هرچند آزمایش‌ هایی در حال انجام است.

به گزارش سازمان جهانی بهداشت، طیف وسیعی از فرآورده های خونی، داروها و درمان های ایمنی در حال توسعه هستند.

پزشکان ممکن است بتوانند با تجویز مایعات فراوان برای بیماران بستری و استفاده از تزریق خون برای جایگزینی خون از دست رفته، علائم را کاهش دهند.

چگونه می توان ویروس ماربورگ را مهار کرد؟
به گفته اتحاد جهانی واکسن و ایمن‌ سازی، یک سازمان بین المللی بهداشت، مردم آفریقا باید از خوردن یا دست زدن به گوشت شکار اجتناب کنند.

سازمان جهانی بهداشت اضافه می کند: مردم همچنین باید از تماس با خوک‌ ها در مناطقی که همه‌ گیری رخ داده اجتناب کنند.

مردانی که به این ویروس مبتلا شده اند باید به مدت یک سال پس از شروع علائم یا تا زمانی که آزمایش مایعات جنسی آنها دو بار از نظر وجود ویروس منفی شود، از کاندوم استفاده کنند.

کسانی که جان باختگان بر اثر این ویروس را دفن می کنند، باید از دست زدن به جسد خودداری کنند.