- کارنامه استقلال، پرسپولیس و سپاهان در جام حذفی فوتبال ایران (جدول)
- قرارداد اورونوف با پرسپولیس به این شرط تمدید می شود
- افشاگری پیروانی درباره پشت پرده هوادار متمول و حواشی پرسپولیس و حمایت از منتقدان تیم ملی!
- واکنش یاسین سلمانی به نیمکت نشینی در پرسپولیس
- کارشناس داوری پرسپولیس - مس سونگون؛ یک پنالتی سوخت و گل اول بازی مردود بود؟!
- خلاصه بازی پرسپولیس 3 - مس سونگون 0 (فیلم) - 1 آذر
- احتمال حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا!
- خیابانی همزمان از خجالت بیرانوند و بازیکنان تیم ملی درآمد!
- گاف بد باشگاه پرسپولیس درباره اوستون اورونوف
- توضیح گاریدو در مورد دلیل خط خوردن بازیکن پرسپولیس و تغییر ترکیب
هرکول ایرانی: رضازاده 5 سال مرا به فدراسیون راه نداد
اسطوره وزنهبرداری میگوید که رضازاده پنج سال او را به فدراسیون راه نداد و این باعث شده بود از وزنهبرداری بدش بیاید.
اسطوره وزنهبرداری میگوید که رضازاده پنج سال او را به فدراسیون راه نداد و این باعث شده بود از وزنهبرداری بدش بیاید.
محمد نصیری در گفتوگو با ایسنا درباره حضورش در فدراسیون وزنهبرداری تصریح کرد: من بعد از پنج سال به خانهام آمدهام. رضازاده پنج سال من را به فدراسیون راه نداد و حقوقم را قطع کرد که باعث شد در این مدت از وزنهبرداری بدم بیاید. به من میگفت در فدراسیون هیچکارهای. البته این حرفها را کوروش باقری و داراب ریاحی یادش میدادند.
وی ادامه داد: وزنهبرداری را به اسم من میشناسند اما او به من گفت هیچکارهای؛ در حالی که افشارزاده سمتهای زیادی به من داده بود. حتی یک بار میخواستم مدارکش را ببرم و نشانش بدهم اما گفتم نمیفهمد مدرک چیست، برای چه باید نشانش بدهم.
نصیری با اشاره به وضعیت ردههای پایه گفت: جوانان و نوجوانان در مسابقههای قهرمانی آسیا شرکت نکردند و رضازاده آنها را به این مسابقهها اعزام نکرد تا سربلند شویم و مردم بدانند چه جوانان و نوجوانانی در آسیا داریم! آنها نه قهرمانپرست بودند و نه پیشکسوتپرست. ما با زحمت تیم پیشکسوتان را به استرالیا بردیم. مگر مدال پیشکسوتان با مدالهای دیگر فرق میکند؟ پیشکسوتان که حتی خودشان هزینهها را پرداخت میکردند پس چرا به آنها اهمیت نمیداد و میخواست که پیشکسوتان نباشند؟
نصیری با ناراحتی از افزایش دوپینگ تصریح کرد: دوپینگ در ورزش ما زیاد شده است. البته قبول دارم در سطح جهان هم دوپینگ هست اما آنها دکتر بالای سرشان است. با این حال من قهرمان دوپینگی را دوست ندارم. 50 سال پیش وزنه 151 کیلوگرم را در دو ضرب زدم، آن هم با چای شیرین اما هنوز نمیتوانند آن را تکرار کنند. در حال حاضر 71 سال سن دارم و حاضرم جوانان بیایند با من نرمش کنند.
وی درباره فعال نبودن هیاتهای استانی نیز اظهار کرد: فعال نبودن هیاتها به این دلیل بود که کسی پول به آنها نمیداد. هیاتها در غیاب رضازاده من را دعوت میکردند و میدیدم که سالنهای قشنگی دارند اما این سالنها حتی سرویس بهداشتی و حمام هم ندارند و این مشکل در شهرهایی بود که قهرمان جهان داشتند. زمانی که از کانادا برگشتم افشارزاده من را شش ماه به کرمانشاه و سنندج فرستاد تا آنجا کار کنم. هر زمان که لباس یا وسایلی میخواستم او در اسرع وقت میفرستاد. حتی خودم از جیبم برای نونهالان هزینه میکردم.
قهرمان اسبق وزنهبرداری در پایان گفت: تبریک میگویم به وزیر و سجادی که کاری کردند دل مردم و ورزشکاران شاد شد. فدراسیون دست کسی افتاده که کاربلد است و میداند چه کار کند. فکر میکنم احتیاجی هم به کمکهای ما نداشته باشد.
لینک کپی شد
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
او پرافتخارترین وزنه بردار تاریخ ایران و آسیا است. کسی که یک دهه بر سکوهای جهان و المپیک قرار گرفت و ۱۸ رکورد جهانی به نام خود ثبت نمود. محمد نصیری یکی از معدود چهره های این رشته است که سه مدال المپیک در کارنامه دارند. فدراسیون جهانی وزنه برداری او را در ردیف برترین وزنه برداران قرن بیستم قرار داد در کنار سلیمان اوغلو، میاکی، فولدی، بازانفسکی، تامی کونو، الکسیف، وروبیف، واردانیان و شمانسکی.
او پرافتخارترین وزنه بردار تاریخ ایران و آسیا است. کسی که یک دهه بر سکوهای جهان و المپیک قرار گرفت و ۱۸ رکورد جهانی به نام خود ثبت نمود. محمد نصیری یکی از معدود چهره های این رشته است که سه مدال المپیک در کارنامه دارند. فدراسیون جهانی وزنه برداری او را در ردیف برترین وزنه برداران قرن بیستم قرار داد در کنار سلیمان اوغلو، میاکی، فولدی، بازانفسکی، تامی کونو، الکسیف، وروبیف، واردانیان و شمانسکی.
محمد نصیری در سال ۱۳۴۱ با کسب مقام سوم تهران در دسته مگس وزن (۵۲ کیلوگرم) چهره شد و سال بعد با ثبت رکورد ۲۶۲.۵ کیلوگرم به مقام قهرمانی ایران رسید و این عنوان را در سال ۱۳۴۳ هم تکرار نمود. در این سال او موفق شد با ثبت حد نصاب ۳۰۲.۵ کیلوگرم که رکورد جدیدی برای قاره آسیا در دسته جدید مگس وزن بود، مجوز حضور در بازیهای المپیک توکیو را دریافت کند.
در بازیهای المپیک ۱۹۶۴، نصیری جوان با ثبت حد نصاب ۳۱۰ کیلوگرم به مقام پانزدهم رسید. دوسال بعد در جریان رقابت های جهانی ۱۹۶۶، او با مجموع ۳۵۰ کیلوگرم به مدال برنز جهان دست یافت و در همین سال با ۳۵۲.۵ کیلوگرم قهرمان بازیهای آسیایی در دسته خروس وزن شد.
محمد نصیری در سال ۱۹۶۸ در بازیهای المپیک مکزیکوسیتی ایران را صاحب اولین مدال طلای وزنه برداری المپیک کرد. در این رقابتها خروس جنگی ایران موفق شد سه رکورد جدید برای المپیک برپا دارد که رکورد ۱۵۰ کیلوگرمی اش در دو ضرب تا المپیک ۱۹۸۰ دست نخورده باقی ماند. نصیری در سال های ۱۹۶۸ ، ۱۹۶۹ و ۱۹۷۰ به مدال طلای جهان بوسه زد و در سال ۱۹۷۱ بر سکوی سوم جهان قرار گرفت.
المپیک ۱۹۷۲ مونیخ شاهد درخشش دیگری از هرکول ایران بود که با رکورد ۳۷۰ کیلوگرم بعد از ایمره فولدی (نفر دوم المپیک قبل) بر سکوی دوم قرار گیرد. رقابت های وزنه برداری ۱۹۷۶ مونترال شاهد چهارمین و آخرین حضور نصیری در بازیهای المپیک بود که با کسب مدال برنز به پایان رسید. در حد فاصل دو دوره المپیک، دو مدال طلا و یک مدال برنز دیگر از رقابتهای جهانی و مدال طلای بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ به کارنامه درخشان و پرافتخار وی افزوده شد.
افتخارات مهم نصیری
بازی های المپیک
۱۹۶۸ (مکزیکوسیتی)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۷.۵ کیلوگرم (۱۵۰+۱۰۵+۱۱۲.۵)
۱۹۷۲ (مونیخ)، مدال نقره (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۷۰ کیلوگرم (۱۴۲.۵+۱۰۰+۱۲۷.۵)
۱۹۷۶ (مونترال)، مدال برنز (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۳۵ کیلوگرم (۱۳۵+۱۰۰)
مسابقه های قهرمانی جهان
۱۹۶۶ (تهران)، مدال برنز (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۵۰ کیلوگرم (۱۴۰+۹۵+۱۱۵)
۱۹۶۸ (مکزیکوسیتی)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۷.۵ کیلوگرم (۱۵۰+۱۰۵+۱۱۲.۵)
۱۹۶۹ (ورشو)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۰ کیلوگرم (۱۴۰+۱۰۰+۱۲۰)
۱۹۷۰ (کلمبوس)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۲.۵ کیلوگرم (۱۴۷.۵+۱۰۰+۱۱۵)
۱۹۷۱ (لیما)، مدال برنز (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۰ کیلوگرم (۱۴۲.۵+۹۷.۵+۱۲۰)
۱۹۷۲ (مونیخ)، مدال نقره (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۷۰ کیلوگرم (۱۴۲.۵+۱۰۰+۱۲۷.۵)
۱۹۷۳ (هاوانا)، مدال طلا (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۴۰ کیلوگرم (۱۴۰+۱۰۰)
۱۹۷۴ (مانیل)، مدال طلا (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۳۲.۵ کیلوگرم (۱۳۲.۵+۱۰۰)
۱۹۷۶ (مونترال)، مدال برنز (۵۲کیلوگرم) با مجموع ۲۳۵ کیلوگرم (۱۳۵+۱۰۰)
بازی های آسیایی
۱۹۶۶ (بانگکوک)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۵۲.۵ کیلوگرم
۱۹۷۰ (بانگکوک)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۵ کیلوگرم
۱۹۷۴ (تهران)، مدال طلا (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۳۲.۵ کیلوگرم
او پرافتخارترین وزنه بردار تاریخ ایران و آسیا است. کسی که یک دهه بر سکوهای جهان و المپیک قرار گرفت و ۱۸ رکورد جهانی به نام خود ثبت نمود. محمد نصیری یکی از معدود چهره های این رشته است که سه مدال المپیک در کارنامه دارند. فدراسیون جهانی وزنه برداری او را در ردیف برترین وزنه برداران قرن بیستم قرار داد در کنار سلیمان اوغلو، میاکی، فولدی، بازانفسکی، تامی کونو، الکسیف، وروبیف، واردانیان و شمانسکی.
محمد نصیری در سال ۱۳۴۱ با کسب مقام سوم تهران در دسته مگس وزن (۵۲ کیلوگرم) چهره شد و سال بعد با ثبت رکورد ۲۶۲.۵ کیلوگرم به مقام قهرمانی ایران رسید و این عنوان را در سال ۱۳۴۳ هم تکرار نمود. در این سال او موفق شد با ثبت حد نصاب ۳۰۲.۵ کیلوگرم که رکورد جدیدی برای قاره آسیا در دسته جدید مگس وزن بود، مجوز حضور در بازیهای المپیک توکیو را دریافت کند.
در بازیهای المپیک ۱۹۶۴، نصیری جوان با ثبت حد نصاب ۳۱۰ کیلوگرم به مقام پانزدهم رسید. دوسال بعد در جریان رقابت های جهانی ۱۹۶۶، او با مجموع ۳۵۰ کیلوگرم به مدال برنز جهان دست یافت و در همین سال با ۳۵۲.۵ کیلوگرم قهرمان بازیهای آسیایی در دسته خروس وزن شد.
محمد نصیری در سال ۱۹۶۸ در بازیهای المپیک مکزیکوسیتی ایران را صاحب اولین مدال طلای وزنه برداری المپیک کرد. در این رقابتها خروس جنگی ایران موفق شد سه رکورد جدید برای المپیک برپا دارد که رکورد ۱۵۰ کیلوگرمی اش در دو ضرب تا المپیک ۱۹۸۰ دست نخورده باقی ماند. نصیری در سال های ۱۹۶۸ ، ۱۹۶۹ و ۱۹۷۰ به مدال طلای جهان بوسه زد و در سال ۱۹۷۱ بر سکوی سوم جهان قرار گرفت.
المپیک ۱۹۷۲ مونیخ شاهد درخشش دیگری از هرکول ایران بود که با رکورد ۳۷۰ کیلوگرم بعد از ایمره فولدی (نفر دوم المپیک قبل) بر سکوی دوم قرار گیرد. رقابت های وزنه برداری ۱۹۷۶ مونترال شاهد چهارمین و آخرین حضور نصیری در بازیهای المپیک بود که با کسب مدال برنز به پایان رسید. در حد فاصل دو دوره المپیک، دو مدال طلا و یک مدال برنز دیگر از رقابتهای جهانی و مدال طلای بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ به کارنامه درخشان و پرافتخار وی افزوده شد.
افتخارات مهم نصیری
بازی های المپیک
۱۹۶۸ (مکزیکوسیتی)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۷.۵ کیلوگرم (۱۵۰+۱۰۵+۱۱۲.۵)
۱۹۷۲ (مونیخ)، مدال نقره (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۷۰ کیلوگرم (۱۴۲.۵+۱۰۰+۱۲۷.۵)
۱۹۷۶ (مونترال)، مدال برنز (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۳۵ کیلوگرم (۱۳۵+۱۰۰)
مسابقه های قهرمانی جهان
۱۹۶۶ (تهران)، مدال برنز (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۵۰ کیلوگرم (۱۴۰+۹۵+۱۱۵)
۱۹۶۸ (مکزیکوسیتی)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۷.۵ کیلوگرم (۱۵۰+۱۰۵+۱۱۲.۵)
۱۹۶۹ (ورشو)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۰ کیلوگرم (۱۴۰+۱۰۰+۱۲۰)
۱۹۷۰ (کلمبوس)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۲.۵ کیلوگرم (۱۴۷.۵+۱۰۰+۱۱۵)
۱۹۷۱ (لیما)، مدال برنز (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۰ کیلوگرم (۱۴۲.۵+۹۷.۵+۱۲۰)
۱۹۷۲ (مونیخ)، مدال نقره (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۷۰ کیلوگرم (۱۴۲.۵+۱۰۰+۱۲۷.۵)
۱۹۷۳ (هاوانا)، مدال طلا (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۴۰ کیلوگرم (۱۴۰+۱۰۰)
۱۹۷۴ (مانیل)، مدال طلا (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۳۲.۵ کیلوگرم (۱۳۲.۵+۱۰۰)
۱۹۷۶ (مونترال)، مدال برنز (۵۲کیلوگرم) با مجموع ۲۳۵ کیلوگرم (۱۳۵+۱۰۰)
بازی های آسیایی
۱۹۶۶ (بانگکوک)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۵۲.۵ کیلوگرم
۱۹۷۰ (بانگکوک)، مدال طلا (۵۶ کیلوگرم) با مجموع ۳۶۵ کیلوگرم
۱۹۷۴ (تهران)، مدال طلا (۵۲ کیلوگرم) با مجموع ۲۳۲.۵ کیلوگرم
شرم آوره
بنام خدا
عجب ادمی بودپس همه چیز برای خودش میخواست .....
عجب ادمی بودپس همه چیز برای خودش میخواست .....
نظر شما
قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.