چه عواملی دفاع از "روحانى" را ضروری می سازد؟

نبودن دورنمایی بهتر نه از سوی جریانات همسو دولت سابق و نه همسو های کم قدرت دولت روحانی در شرایط خاص کشور و منطقه "عقلانیت حکم میکند موجودی نقد هر چند متوسط خویش را با نسیه افراد ناشناخته و یا شبه نقد افراد مسئله دار گذشته! تعویض نکنیم

نوانديش-اكبر مختارى: نقد و شناخت عملکرد دولت ها بدون توجه و در نظر گرفتن مقدورات داخلی و محذورات بین المللی آنها از یک سو و بستری که میتوانند در آن اهداف خویش را پیش برند امکان پذیر نمی باشد.این روزها منتقدین دولت با استناد به شرایط رکود اقتصادی فعلی بطور مستمر از دولت روحانی بعنوان اولین دولت یک دوره ای پس از انقلاب نام می برند.این سخن درحالی عنوان میشود که بخش عمده ای از چالشهای جدی که دولت فعلی با آن روبروست از گذشته به ارث رسیده است. هر چند نقد گذشته برای دفاع کورکورانه از همه اعمال دولت و بی توجهی به برخی اشتباهات فعلی نمی باشد.

نکته قابل توجه در مورد یک دوره ای شدن دولت فعلی دفاع منتقدین در لفافه از سیاستهای دولت محمود احمدی نژادست درحالیکه هیچ گاه نمی اندیشند مهم ترین دلیل پیروزی حسن روحانی مشکلات برآمده از دولت سابق بود. بواقع سوالی که باید مطرح ساخت اینست که چه عواملی وجود دارد که دفاع از دولت فعلی را ضروری میسازد و در نهایت اینکه آیا صرف تغییر دولت، نظر منتقدین چه رقبای سیاسی و چه مردم منتقد شرایط اقتصادی فعلی تحقق خواهد یافت؟.

برای پاسخ به سوال فوق توجه به دستاوردهای مثبت و نقاط ضعف دولت روحانی ضروری می نماید.مهم ترین نقدی که در شرایط فعلی به دولت میشود در بعد رکود اقتصادیست.لیکن ریشه های این رکود از کجا نشات میگیرد.در پایان سال 91 گستردگی تحریم های فزاینده و ظالمانه سبب گردید قیمت ارز به یکباره جهشی سه برابری را تجربه کند و وابستگی بیش از حد دولت سابق به واردات در تامین مایحتاج مردم سبب تورمی افسار گسیخته در ایران گشت طوریکه طبقات متوسط و کارگر جامعه را توامان با بحران معیشتی روبرو ساخت.هر چند کاهش صدور نفت برآمده از افزایش تحریم ها تاثیر بالایی داشت لیکن ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت احمدی نژاد سبب تصاعد بحران در کشور شد.

در این میان تسویه مدیران با تجربه و مجرب در ارکان مختلف کشور در جهت یکسان سازی حلقه دوستان رییس جمهور سابق را نمیشود انکارکرد.طوریکه نه تنها در حوزه اقتصاد بلکه در حوزه سیاست خارجی بزرگانی چون دکتر ظریف بازنشسته پیش از موعد شدند!در بعد اقتصادی کنترل تورم از چهل درصد به دوازده درصد و در برخی موارد رسیدن به کمتر از ده درصد از سوی دولت روحانی ستودنیست.تحویل گرفتن دولت از سوی حسن روحانی با رشد اقتصادی منفی پنج درصد، و گذر از رشد منفی و رسیدن به رشد مثبت یک با دورنمای بهتر شدن را نمی توان انکار کرد.

در بعد سیاست خارجی تلاش در جهت به ثمر رساندن توافق هسته ای و در گام اول جلوگیری از افزایش تحریم ها و درگام دوم پذیرش حق غنی سازی و کاهش تحریم ها و در نهایت امید به برداشته شدن کامل تحریم های مربوط به برنامه هسته ای ایران برامیدها می افزاید.توافق هسته ای درحالی شکل گرفت که منتقدان جدی آن در ابتدا شکل گیری آن را نفی و در نهایت پس از اجرای آن تلاش کردند با اعلام روند شروع آن از پیش از سال 92 ،از جو روانی مثبت ایجاد شده بنفع دولت بکاهند.لیکن فارغ از برخی نقاط ضعف ،خارج ساختن ایران از فصل هفتم منشور ملل متحد از یکسو و امنیت سازی و مانع شدن در برابر تحریم های ظالمانه دستاوردی ماندگار خواهد بود.

در بعد سیاسی شاید بخشی عمده ای از وعده ها تحقق نیافت که میتوان برخی را ناشی از ضعف وزرای مرتبط با امور مورد نظر و برخی دیگر ناشی از محذورات داخلی دولت روحانی در شرایط فعلی دانست لیکن گذر از هیجانگرایی در سیاست و تقلیل تنش در میان جریانات سیاسی و تلاش در جهت به رسمیت شناختن تمام نیروهای سیاسی قانونی حاضر در عرصه را باید به فال نیک گرفت.

برگزاری انتخابات مجلسین باوجود محدودیت های حضور افراد مشهور جریان های نزدیک به دولت و موفقیت نسبی افراد گمنام تر و پیروزی در برابر افراد مطرح جریان منتقد و مخالف دولت را نمی توان نادیده گرفت.

در بعد فرهنگی ،هرچند گشایش از وضوح لازم برخوردار نبود و بخصوص در عرصه نشر توقعات برآورده نشد لیکن اگر در عرصه ایجابی تحولات عمیق نبوده است ولی از نظر سلب برخی آزارها علیه خرابتر کردن بیشتر عرصه هنر بخصوص در تاتر و سینما و موسیقی را میتوان مثبت تلقی کرد.حتی حمله کلامی و عملی علیه برخی کنسرتها را میتوان نشان از قدرت گرفتن هرچه بیشتر موسیقی در کشور دانست.

در مجموع اگر به اهداف مان در سال 92 برای عبور از وضعیت آنزمان برگردیم سیگنالهای مثبت در سه حوزه فرهنگی و سیاست داخلی و خارجی بر سیگنال های منفی غلبه دارد.حتی از همه مهم تر کاهش تورم افسارگسیخته سبب جلوگیری از فروپاشی اقتصادی کشور شد.اگرچه رکود اقتصادی پاشنه آشیل دولت روحانیست ولی با این وجود حتی اساتید برجسته اقتصادی کشور همچو دکتر محسن رنانی نیز عبور از رکود را تنها مختص به دولت نمیدانند و معتقدند برای عبور از رکود نیاز به یک اجماع ملی در کشور داریم.

در پایان باید یادآورساخت با وجود ضعفهای دولت روحانی، صبر در برابر تحقق برجام و بهبود روابط خارجی کشور و پذیرش رکود در برابر کنترل قدرتمند تورم با توجه به نبودن دورنمایی بهتر نه از سوی جریانات همسو دولت سابق و نه همسو های کم قدرت دولت روحانی در شرایط خاص کشور و منطقه "عقلانیت حکم میکند موجودی نقد هر چند متوسط خویش را با نسیه افراد ناشناخته و یا شبه نقد افراد مسئله دار گذشته! تعویض نکنیم".

گزارش خطا