آنگ سان سوچی و قدرت مسخ کننده

نوانديش - اكبر مختارى : مطالعه تاریخ سیاسی کشورهای مختلف یاداور میسازد که رهبران مبارزات سیاسی بجز استثنائاتی خاص که همچو گاندی و ماندلا و.... تغییرساز گردیدند به هنگام رسیدن به قدرت دچار تحولات در عملکرد خویش می گردند.

بسیاری از مبارزان سیاسی بهنگام نداشتن قدرت سیاسی و حکومتی بالاترین شعارهای آزادیخواهانه و بشر دوستانه را بیان میدارند لیکن با رسیدن به قدرت تسلیم ماهیت قدرت و محافظه کاری و چشم بستن بر حجم وسیعی از بی عدالتی ها و ظلم ها میگردند.

در این باب یاداوری سخن مهم لرد اکتون فیلسوف برجسته انگلیسی مفید فایده می نماید.همان که قدرت مطلق و بی نظارت فساد مطلق می افریند.

این روزها خبرها وتصاویری از میانمار مخابره میگردد که دل هر انسان عدالتخواه و آزادیخواهی را به درد می آورد. کشتار وسیع اقلیتی مسلمان بنام روهینگیا در ایالت راخین در کشور میانمار بار دیگر نگاه ها را به این کشور متمایل ساخته است. نگاه هایی که تنها از سوی مسلمانان نیست بلکه بسیاری از فعالان حقوق بشر نیز را نگران کرده است.

شگفتی این رویداد دراینست که میانمار امروز زیر چتر قدرت حزبی بنام اتحادیه ملی برای دموکراسی فعالیت میکند که رییسش خود دارنده نوبل صلح جهانی و جوایز متعددجهانی دیگر از جمله جایزه ساخاروف می باشد.آنگ سان سوچی فعال حقوق بشر سابق و نماینده پیشین پارلمان امروز مقامی هم تراز نخست وزیر را در کشور میانمار برعهده دارد.و جنایتهایی چون سوزاندن زنده زنده اقلیت مسلمان روهینگیا و کوچ اجباری آنها به کشورهای همسایه در حالی صورت میگیرد که جامعه جهانی و رهبری چون آنگ سان سوچی نه تنها این حوادث تلخ را محکوم نکرده اند بلکه گاه بنام مبارزه با تروریستها براین جنایت سرپوش نهاده اند.

حاکم دارنده نوبل صلح در برمه (میانمار) در حالی سیاست سکوت را در برابر نسل کشی اقلیت مسلمانان را نادیده گرفته که خود روزگاری پانزده سال را بعنوان منادی صلح و دموکراسی و فعال حقوق بشر در حصر نظامیان حاکم در میانمار سپری کرد.ولی خود از سال 2012 با به قدرت رسیدن حزبش نه تنها سبب التیام دردهای اقلیت چهار درصدی روهینگیا که حدود دو میلیون از جمعیت حدودا شصت میلیونی میانمار را تشکیل میدهند نگردید بلکه با سکوتش بر سرکوب بیشتر آنها افزوده است.

اگرچه اختلاف بوداییان تندرو با اقلیت مسلمان روهینگیا امری طولانیست و ریشه از یک تنفر عمیق چندین ساله میان بوداییان تندرو و مسلمانان ساکن در ایالت راخین دارد لیکن عدم توجه مبارزسیاسی و فعال حقوق بشر سابق و حامی جنایت فعلی در میانمار بار دیگر نشان میدهد که کسب و رسیدن به قدرت تا چه اندازه میتواند سبب ساز مسخ و تهی شدن انسانها گردد و بار دیگر به همه کنشگران انسانی و سیاسی یاداور میسازد که میزان اهمیت به افراد و ارائه جایزه های پرطمطراق در حالی باید صورت گیرد که افراد مورد توجه بهنگام حضور در عرصه قدرت کارنامه انسانی و شایسته ای از خود بجا گذاشته باشند.

* مدرس مدعو علوم سیاسی

گزارش خطا